Modelvliegen in China, India, Singapore en Maleisie.....

de tekst onder je bericht zegt alles!

minds DO work best when open

 

doet men daar niet moeilijk ?
je leest dat in de vs moeilijk gedaan word om lipos en druppels brandstof al ?

 

Hoi Gerard,

De amerikanen zijn nou niet een voorbeeld van een realistisch en efficient veiligheidsbeleid op hun vliegvelden........ ;-)

Maar ook de chinezen kunnen er wat van.....

Lipo's en brandstof zijn natuurlijk een no no, dus dat kan niet mee. Aangezien iedereen op brandstof vliegt wordt dat lokaal gekocht. Normale batterijen zijn echter geen probleem.

Roald

 

deel 18

Nou, zo maak je het 38 jaar niet mee en dan plotseling 2x in een jaar.

De eerste keer was vorig jaar oktober. Het was ook een moment waarop ik me realiseerde dat je soms toch wel geïsoleerd bent wanneer je de taal niet machtig bent.

Ik was toen op weg naar huis en zag dat er allerlei auto’s op de snelweg stopten. Nu is dat op zich hier niet zo vreemd, maar wel als ze dat allemaal doen. Ook waren er mensen die uitstapten en ergens naar stonden te kijken. Zoals wel vaker belde ik naar huis om wat bij te praten en vertelde over die vreemde figuren die allemaal aan de kant stonden. Het antwoord was toen: “weet je niet dat er een volledige zonsverduistering is in jou gebied ?” eeuuhhh, nee dus. Dus toen ook maar aan de kant gestaan om te zien wat er zou gebeuren. De lucht was erg helder dus het was goed te zien. Toch wel een bizarre ervaring wanneer het lichtje zo plotseling uitgaat.

Nou afgelopen woensdag was het weer raak. Ik was toevallig in de buurt van Shanghai voor het werk en kon het zo regelen dat ik op de juiste tijd op de juiste plek zou zijn voor een van de langste zonsverduisteringen in vele, vele jaren. Maar helaas, het was bewolkt in het begin, dus de start was goed te zien, maar toen de volledige verduisteringen plaatsvond begon het pijpenstelen te regenen. Dus er was niets van te zien L Het was wel bizar donker en dat gebeurde heel plotseling. Kan me best wel voorstellen dat zulke gebeurtenissen in vroegere tijden de mensen ontzettende veel angst aanjoegen.


Deze zijn van vorig jaar oktober in Xi’an, net voor het echt donker werd:








En deze van afgelopen juli in Shanghai, helaas te bewolkt:











Verder had ik nog beloofd om een stukje te schrijven over o.a. het fenomeen “gezichtsverlieslijden”. Dit is een verschijnsel wat heel typisch is in China en bepaalt voor best wel een groot deel hoe sociale interacties verlopen.

Gezichtverlies is, volgens wikipedia, iets wat de persoon wordt aangedaan door zijn omgeving. Dit in tegenstelling tot schaamte wat je over jezelf afroept.

Nou is de negatieve kant het meest bekend maar er is ook het omgekeerde, nl. iemand aangezicht geven (weet er niet echt een goede Nederlandse omschrijving voor). Dat geeft dan weer een hele positieve invloed. Je ziet dat bij allerlei gebeurtenissen terugkomen, diners, onderhandelingen en zelfs hoe bekenden met elkaar omgaan. Bekend zijn natuurlijk de situaties waarbij een gastheer vol trots je (voor ons) iets verschrikkelijks aanbiedt tijdens een diner en dan de grote vraag is ofdat je kunt weigeren. Nou, nee dus. Zeker niet als je elkaar niet zo goed kent. Datzelfde gaat op voor de vele drank die bij die gelegenheden wordt gebruikt.

Het meest populaire drankje voor tijdens diners is een distillaat wat meestal van een soort koren gemaakt wordt en baizhou heet. Dat is een verschrikkelijk bocht wat zowel ruikt als smaakt als een mengsel van terpetijn en paardepis. Het alcoholpercentage varieert van 50 to 70% dus dat gaat behoorlijk snel, temeer het bij voorkeur per wijnglas tegelijk naar binnen wordt geslagen. Een toast met iemand kan je niet weigeren en minder drinken dan dat hij doet ook al niet. Doe je dat toch dan laat je de aanbieder gezichtsverlies leiden, drink je meer dan is het omgekeerde het geval.

Maar ook in situaties buiten het eten/drinken speelt het aangezicht een rol. Je kunt wel stellen bij bijna elke sociale interactie, behalve misschien binnen gezinnen of tussen goede vrienden wanneer er niemand anders bij aanwezig is.

Je moet dan ook echt goed uitkijken hoe je omgaat met mensen, vooral openlijk in groepen. Situaties die voor ons niet echt vreemd zijn, kunnen in China behoorlijk vervelende gevolgen hebben. Gezien het feit dat alles gebaseerd is op relaties, moet er veel energie gestoken worden in het opbouwen hiervan. Het juist omgaan met het fenomeen gezichtsverlies is dan ook echt een vereiste.

Om succesvol te zijn in onderhandelingen moet je eerst een relatie opbouwen met de tegenpartij want zonder dat gebeurt er niet veel. De uiteindelijke prijs hangt sterk af van hoe goed je dat hebt gedaan. Een onderdeel van dat proces zou ik liever omschrijven als slijmen of stroop om de mond smeren, want daar komt het toch op neer. Juist cadeau, juiste display van nederigheid enz… Vaak ook met lunches/diners want dat is toch bij uitstek de manier om te tonen hoe belangrijk het allemaal is.

Maar zelf wanneer je onderhandelingspartner klem zit en geen weg uit heeft, is het belangrijk om die toch aan te bieden in de vorm van een of ander compromis. Daarmee wordt voorkomen dat hij gezichtsverlies lijdt, en omdat je zo genereus bent om die mogelijkheid te bieden (want iedereen aan tafel heeft best door wat er gebeurd), stijgt je eigen aangezicht en is de relatie weer verbeterd.

Erg complex allemaal en zonder hulp van iemand die daarin opgegroeid is, is het moeizaam om geen blunders te begaan. Gelukkig heb ik die wel, maar het is toch verbazend om te zien dat ik er na 3,5 jaar toch nog regelmatig naast zit. Het is ook een van de redenen dat het voor buitenlanders zo moeilijk is om snel succesvol te zijn in China. Buiten wat je direct verteld wordt en wat je zelf kunt zien, is er een heel systeem van krachten waar je geen grip op hebt maar wel bepalend voor de uitkomst.




Als laatste wat foto’s van een van de voordelen van het leven in Xi’an. Alhoewel het niet zo de kwaliteit van het (stads)leven heeft als in de grotere steden zoals Shanghai en Beijing, is het een relatief compacte stad die dicht bij de bergen ligt. Dus als het te heet wordt in de zomer, dan is een tripje naar de koele bergen vaak minder dan een uurtje rijden. In dit geval de Taibai berg, waar je met de auto tot 2500m meter kunt komen en dan de lift neemt tot 3500m, de laatste 200m hoogte moet je lopen.












































Groet

Roald

 

schitterende foto's van die vergezichten

 

Roald

Weer een boeiend verslag en schitterende foto's. Ik zit nu alweer uit te kijken naar deel 19.

 

Zeer boeiend om alles te lezen! Ook het omgang met de Chinezen. Is de omgang typisch Chinees of Aziatisch aangelegen?

 

Ik weet niet ofdat je hetzelfde hebt in heel Azie, ben nog niet op zo heel veel plaatsen geweest.

We hebben ook een japanse partner en ik merk wel dat die nog een tandje moeizamer zijn in de omgang op dat gebied temeer ze wat meer gesloten zijn.

Er zijn natuurlijk ook grote verschillen. Leeftijd en omgeving spelen hier ook een rol in.


Roald

 

Hallo Roald,

Het was weer geweldig om te lezen, leuke foto's er bij.
Hoe meer ik er van zie hoe meer mij het gevoel bekruipt, dit land wil ik ook eens heen.
Weer bedankt voor je leuke stukje.

Met vriendelijke groet

Hans

 

Zeer boeiende verslagen! Ik volg dat met heel veel aandacht.

Proficiat Roald.

Jos

 

deel 19

Hallo allemaal,

Ik zit dit stukje te schrijven in het vliegtuig naar Europa, waar ik mijn 6 maandelijkse bezoek aan de familie zal combineren met het bezoeken van het WK F3A in Portugal. Helaas niet om te vliegen (regeltjes geneuzel), maar als begeleider van het Hong Kong team. Na al die tijd alleen maar Aziatische piloten aan het werk te hebben gezien, werd het wel eens tijd om ook de andere kanonnen eens live te zien.

Twee weken geleden was ik onderweg voor het werk naar een provincie die Qinhai heet en ten noordwesten van Xi’an ligt. Met maakt deel uit van het Tibetaans Plateau en die trip heeft behoorlijk indruk op mij gemaakt. Allereerst is de gemiddelde hoogte van die provincie 3500m….en groeit er voor het grootste gedeelte dus bijna niets. Wij zaten aan het Qinhai meer, China’s grootste meer, waar we een product presentatie hadden. Dat meer is zout en ligt op een hoogte van 3200m. Je loopt daar dus de hele dag met hoofdpijn rond en slapen is ook al niet gemakkelijk. Het eten was trouwens niet te pruimen en was van de categorie gekookt yakvlees enzo. De yoghurt en de aardappelen waren wel ok.

Het was ook een mooi voorbeeld van hoe chinezen omgang met toerisme. Het moet allemaal makkelijk spektakel zijn met weinig diepgang en niet te moeilijk. Bijvoorkeur met de bus te bereiken zodat ze in grote groepen kunnen reizen en dan en masse achter gidsen met vlaggetjes aanhollen.

Naast die hoogte en de bijkomende temperatuursverschillen tussen dag en nacht, is ook de droogte opgevallen. Dat wordt in het noorden van China toch wel steeds duidelijker zichtbaar. Het meer is al jaren kleiner aan het worden en ongeveer de helft van de toevoerende rivieren is al weg. Maar ook in de Shaanxi provincie, waar ik woon, zijn verschillende rivieren opgedroogd en de rest zichtbaar kleiner.

Als je dan op kaart kijkt hoe groot Tibet, Qinhai, Xinjiang en Binnen-Mongolie zijn dan is wel duidelijk dat die een heel groot deel van China uitmaken, terwijl er bijna niets groeit. Ik heb wel eens gelezen dat China slechts 7% van ’s werelds landbouwgrond heeft terwijl het 20% van de wereldbevolking moet voeden. Dat gekoppeld aan de middeleeuwse methoden die ze gebruiken maakt ze wat dat betreft een serieus probleem hebben.

Overigens leiden die toegenomen droogte, luchtvervuiling en watervervuiling er wel toe dat het milieu heel erg in de belangstelling staat van de gewone chinees. Niet alleen in woord maar ook in daad, eigenlijk veel meer dan je zou verwachten. Ook het feit dat China een groot deel van zijn fossiele brandstoffen moet importeren helpt daar ook aan mee, want ze willen steeds minder afhankelijk zijn van buitenlandse toevoer.

Ik moet dan ook iedere keer weer lachen dat de republikeinen in de USA vinden dat hun regering zich niet kan en moet verbinden aan CO2 reducties voordat China dat doet. Ja, ze zijn hier grote vervuilers (valt overigens per capita wel weer heel erg mee) en er moet snel veel verbeteren, maar het speelt enorm bij de mensen die daarin een hele actieve rol nemen. De maatregelen die regering de laatste jaren hebben genomen zijn niet mals en ook daarin comprimeren ze vele decennia in een paar jaar. Iets wat je van de Amerikanen niet echt kunt zeggen


Foto’s uit Qinhai:


















































































Dit is een niet meer gebruikte torpedo test inrichting. Vanwege het hoge zoutgehalte kunnen ze hier in alle stilte zeetorpedo's testen.

















































Overigens was er dichtbij het gebied waar China de eerste nucleaire testen heeft gedaan. Ik wil niet weten wat voor rotzooi daar nog in de lucht hangt......

Ik was overigens blij weer terug te zijn op wat "normalere" hoogte. Ik blijk toch niet echt gebouwd te zijn voor het verblijven op grote hoogte ;-)



Daarnaast werd er natuurlijk nog wat gevlogen.

Een grappig moment was tijdens een van de trainingen waar ik een hoop geroep hoorde van de anderen, maar ook een donkere schaduw in mijn ooghoeken zag. “Wat is dat ?”, vroeg ik. “niets, gewoon doorvliegen”, was het antwoord. Later bleek het een mini-tornado te zijn geweest waar in het najaar van 2008 heel veel last hebben gehad.












Zo'n zelfde ding kostte een andere vlieger wel een kist, toen er in terecht kwam tijdens zijn landing circuit.....


Dat was het weer voor deze keer, nu eerst een weekje WK F3A

Groet

Roald

 

Prachtig

In alle stilte je verhalen tot nu toe gevolgd. Ben nu wel heel nieuwsgierig hoe dat zit met dat houten bootje dat op het droge ligt. Heeft dat soms vroeger wel gevaren maar nu als gevolg van de droogte letterlijk op het droge komen te liggen?

Veel plezier in Portugal.

Jacob Bos

 

bootje

Nope, dat is "kunst"

Zie vaak bij dat soort toeristisch hotspots om die lege en saaie natuur wat op te leuken..:-( Dit is wel een hele foute variant.

Roald

 

Mooie plaatjes weer Roald

Kon je aan het vlieggedrag merken dat je in ijlere lucht zat?
Supermooie wolken ook daar, waarschijnlijk ook een prachtige sterrenhemel als het donker is?!

 

Ik hoop ook tzt een verslag van je Europese reis te lezen. Het blijft een lust om je verslagen te lezen en je foto's te bewonderen.

 

Die sterrenhemel was inderdaad prachtig, alhoewel ik moet zeggen dat die in Zweden toch nog steeds het mooiste was. De eerste keer dat ik daar omhoog keek tijdens een heldere nacht schrok ik echt, zo veel sterren.

Tijdens die recente trip naar Qinhai heb ik niet gevlogen, ik was daar voor mijn werk. Het hoogste wat ik ooit gevlogen heb was op 2200m en dat merk je echt wel. Niet alleen het vermogen, maar ook hoe de kist zich gedraagt.

Een groot verschil geeft ook de luchvochtigheid. Heb ondertussen gevlogen in een vochtigheid varieerend van minder dan 10% tot 100% en dat heeft een flinke invloed op het gedrag. Kost toch iedere keer weer tijd om aan te wennen.


Roald

 

dit was weer een mooi verhaal met veel mooie foto's
ook unieke foto's vliegen naast een windhoos,gewoon subliem
zolang je kist niet tegen de vlakte ga natuurlijk .

 

Roald.
De hoos die je gezien hebt is in feite een zeer sterke thermiekbel.
In de Unaaitmesteeds worden ze dustdevils genoemd en in Down Under heten ze Willy Willy's. Koekel maar eens met die termen, mooie plaatjes te zien.

Op de steppen van het Amboseli park in Kenia heb ik er ooit tientallen tegelijk gezien en in 0031 heeft iedereen wel eens een hoop gemaaid gras in ene de lucht in zien gaan.

Idd, met een model er doorheen vliegen is "recipe for disaster"....de wervelstroming is zéér krachtig!

Mooie plaatjes van het meer, heb gelijk in GE rond geneusd daar...

Je hoogte problemen zijn bekend voor me , in MEX ook altijd slecht geslapen (veel dromen). Gaat na een weekie of zo over als je bloed samenstelling verandert.

 

En hoe ist in China, het is weer al even stil!!!!!

 

net ff doorgelezen helemaal.. maar is wel een mooi stukkie tekst,,
goed gedaan en ga dit nog wel ff volgen
gr pinny