Bouwverslag 1:35 Italeri Schnellboot S-100 (RC)

Omdat het me toch wat onoverzichtelijk leek om telkens te posten in het verzameltopic van de Schnellboote, heb ik maar een eigen topic aangemaakt. Dat houdt de informatie over deze ene boot mooi overzichtelijk en bij elkaar, zonder ruis te geven in een ander topic en hopelijk ook zonder ruis te krijgen hier.

Voor wie niet weet over welk model het gaat, het betreft de Italeri S-100 Schnellboot op schaal 1:35. Een model van formaat welke als statische bouwdoos wordt verkocht maar bijna schreeuwt om een RC conversie. Ik ga deze RC conversie dan ook uitvoeren en hoop ook veel extra interactieve functies zoals verlichting en bewegende delen aan het model toe te kunnen voegen, zonder het gewicht onredelijk te verhogen. Ook ga ik werkende Lürssen-Effekt roeren toepassen.

Hier een foto van het prototype model gebouwd door Italeri:




Ik ben langzaamaan bezig geweest om verschillende onderdelen voor de boot bij elkaar te zoeken, en de bouw is inmiddels begonnen.

Als eerste een foto van enkele accessoires die ik al "op voorraad" heb:

- De Schnellboot crew van Italeri.
- Allebei de aanvullende photo-etch sets van Eduard.
- Brass gun barrels van Master model.
- 4 stuks zeemijnen van AFV club.
- Micro LED's voor het verlichten van het model.
- Schroefdraadbussen om het dek vast te kunnen zetten en weer los te kunnen halen.
- Kriegsmarine kleuren van Vallejo (met nog een extra flesje schnellbootweis).
- Tamiya primer (omdat deze wat slijtvaster is dan de Vallejo primer).
- Vallejo premium polyurethane blanke vernis. Deze wordt zelfs gebruikt op surfplanken, duurzaam genoeg dus voor een RC model.
- Stabilit express omdat deze plastic écht stevig verlijmd.
- En nog wat magneetjes en hoge kwaliteit afplaktape.

Op dit moment wacht ik nog steeds op een pakket uit Duitsland welke zich nog ergens in de logistieke lijn bevindt, maar waarvan de Track&Trace totaal geen duidelijkheid verschaft (die werkt blijkbaar tot aan de Duitse landsgrens en daarna moet ik het zelf maar uitzoeken...). In dat pakket zitten servo's en messing relingpalen.

Voor de aandrijflijn heb ik van Ebay een ombouwsetje aangeschaft met schroefassen, messing roeren, schaalschroeven en motoren.





Echter heb ik inmiddels besloten dat ik de meegeleverde borstelmotoren niet ga gebruiken. Erg efficiënt zullen ze niet zijn, en het feit dat er standaard al mantelkoeling met fans wordt meegeleverd geeft weinig hoop voor de te verwachten temperaturen plus het stroomverbruik. Daarbovenop komt dat het geheel dan onnodig zwaar wordt en teveel ruimte in gaat nemen. Ik heb in plaats daarvan dus een drietal Krick MAX Marine P285 brushless motoren aangeschaft van 750KV per stuk. Zal ongetwijfeld zwaar overpowered zijn, zeker gezien het feit dat er in de ombouwset driemaal een 380'er was voorzien, maar je hoeft niet altijd vol gas te varen natuurlijk. Qua formaat heb ik er in ieder geval al voordeel mee. De verbinding aan de schroefassen zal gedaan worden met dubbele cardankoppling. Ik hoop dat de temperaturen van deze brushless motoren mee gaan vallen, aangezien ik de motorsteun wil gaan 3D printen uit koolstofvezelfilament, en dat gaat eigenlijk alleen gegarandeerd goed tot 80 graden Celsius. Overigens dikke complimenten voor Krick. Ik heb de motoren direct bij hen aangeschaft. In de nacht van maandag op dinsdag besteld, diezelfde dinsdag om half 8 's ochtends al verzonden, en vandaag (woensdag) al binnengekomen.


Zie hier ook het verschil in grootte tussen de 380 motor (zelfs nog zonder mantelkoeling en bekabeling) en de veel sterkere brushless motor (volgens Krick vervangt deze brushless motor een 500/600 borstelmotor).


Als eerste heb ik in de kiel van de romp een sleufje uitgeslepen voor de middelste schroefaskoker, en ook de binnenzijden van de fairings van de buitenste kokers uitgehold. Het voordeel van de ombouwkit is dat de kokers extern 4mm zijn, precies de diameter van de sleuven die al gedeeltelijk zijn gemaakt in de originele kit. Enkel de laatste delen aan de rompzijde hoefden dus maar uitgeslepen te worden. Daarna kon de romp in elkaar gelijmd en geschroefd worden.



Vervolgens heb ik voor de uithouders van de schroefassen enkele sleuven voorzien, en de openingen voor de roerkokers uitvergroot tot 5mm.


Op mijn 3D printer heb ik een constructie geprint in koolstofvezel filament die er voor moet zorgen dat de kokers mooi recht en stevig op hun plek blijven.


De roerkokers en steun verlijmd met Stabilit Express:


Hier het plaatje verlijmd aan de romp, met ook de schroefaskokers en de uithouders op hun plek:


Een eerste testje met de roerkoningen:


En de romp aan de achterzijde dichtgemaakt. Ook hier ruim Stabilit Express voorzien na het onderdeel eerst met normale Revell lijm te hebben verlijmd. Het laatste wat je wilt is dat dit onderdeel er vanaf gestoten wordt met alle gevolgen van dien.


De roeren lijnen mooi uit. De overtollige lijm bij de steun voor de middenas wordt nog weggevijld.


Over de hele lengte van de romp heb ik langs de kielnaad een rups Stabilit Express aangebracht, en zeker bij de boeg er voor gezorgd dat er een mooi stevige verbinding is. Ook weer met de reden dat je absoluut niet wilt hebben dat de romp open splijt bij een aanvaring. De standaard Revell plasticlijm is leuk in de verwerking maar is naar mijn idee op zichzelf hier niet stevig genoeg voor.


En als afsluiter hier wat foto's van mijn geschilderde crew. Ik weet nog niet hoe ik deze precies wil toe gaan passen op mijn model. Aan de ene kant voegen ze wel flink wat leven toe op het model en kun je dan echt goed zien hoe groot deze boten in het echt waren, maar aan de andere kant ben ik ook een purist die op een model eigenlijk alleen datgene wil laten zien wat ook echt een vast onderdeel is van het subject, dat betekent dus geen crew. Ook zit ik er aan te denken om het geschut bestuurbaar te maken, en dan staat de crew sowieso in de weg.

 

Dan begint het toch te knagen dat je niet weet waar je pakketje blijft, en besluit je wat meer onderzoek te doen. Het pakketje was verstuurd met Deutsche Post, maar de Track&Trace van hen ging maar tot aan de Duitse grens. Via PostNL kon ik hem initieel niet vinden, dus maar geprobeerd op de Track&Trace van DHL. Daar bleek het pakket wel te vinden en stond aangegeven dat het pakket al vanaf maandag op een ophaalpunt lag. Welk ophaalpunt stond er alleen niet bij. Bij de DHL Track&Trace stond echter wel een PostNL link die ik uiteindelijk heb kunnen gebruiken om toch uit te vinden dat het pakket dus al lang op mijn plaatselijke PostNL punt lag. Toch wel prettig dat bezorgers tegenwoordig geen kaartje meer in de bus doen als ze een pakket niet kunnen bezorgen, NOT. Men gaat er maar vanuit dat iedereen beschikking heeft over een Track&Trace, maar als ik zelf niet op onderzoek uit was gegaan zou mijn pakket volgende week gewoon retour afzender gegaan zijn zonder dat ik het had geweten....

Lang verhaal kort, ik heb al mijn bestelde onderdelen nu binnen en kan gaan kijken hoe ik de RC indeling wil gaan maken.
Ik heb een standaard servo voor het middenroer, en twee mini-servo's voor de buitenste roeren. Daarbij nog twee extra mini-servo's die ik kan toepassen voor het beweegbaar maken van het geschut of het openen van de torpedoluiken. Even kijken welke functies ik wil gaan uitvoeren. (Werkende torpedo's??? ).

Heel even was ik blij verrast door de aanblik van Robbe verpakkingen ondanks dat ik een goedkoper merk had besteld, maar helaas bestaat Robbe toch echt alleen nog in naam en zaten de goedkopere servo's in de Robbe doosjes. Ondanks dat lijkt de kwaliteit me niet verkeerd.

Verder heb ik een veertigtal relingpaaltjes binnen, draad om de relingen te maken, en ook verschillende maten ketting om te zien welke beter tussen de reling past (het wordt 1mm ketting, de kleinste maat die ik heb besteld).

 

Volgende stap: het maken van de motorsteun.

Als eerste heb ik van karton een malletje geknipt in de vorm van de romp ter hoogte van de middenmotor. De locaties van de motorassen heb ik aangegeven door de koppelingen en de schroeven van de assen te verwijderen, en de assen in de schroefaskokers helemaal naar binnen te trekken tegen het malletje aan. Op die manier zou het allemaal mooi recht moeten zijn. Helaas kwamen de assen voor de buitenste schroeven te laag uit en moest ik tijdens het uitwerken de openingen omhoog plaatsen om de motoren te kunnen inpassen.


Dit malletje heb ik bovenop ruitjespapier gelegd en ingescand. Op deze manier kun je het in Fusion 360 weer als achtergrond inladen en dankzij het ruitjespapier ook direct op de juiste schaal zetten. Ik heb met behulp van deze scan de motorsteun in 3D uitgetekend. Daarbij natuurlijk meteen gezorgd voor een mooie symmetrische vorm en uitlijning, dus licht afwijken van het kartonmalletje. De buitenmotoren liggen 12,5mm verder naar achteren dan de middenmotor.


Vervolgens het prototype uitprinten in PLA om de pasvorm te kunnen checken. Als alles blijkt te passen zal de boel nogmaals geprint worden maar dan in PETG met koolstofvezel vulling, net als de houders voor de roerkokers.


De uitlijning van de schroefgaten gecontroleerd, past perfect! Omdat ik nog geen schroefjes heb hier even cocktailprikkertjes gebruikt voor de uitlijning.


Hier de boel gepast in het model. Ook hier past het perfect. Zeer waarschijnlijk dat ik op de definitieve versie nog gootjes print om de kabels mooi om de draaiende motorbehuizingen heen te leiden, het zijn namelijk buitenlopers en ik wil niet dat de kabels zorgen dat de boel klemloopt.


Hier is te zien hoe groot de knik is die de cardankoppelingen moeten maken. Hopelijk levert dit geen problemen op, maar hoe dan ook is dit de enige oplossing. De messing bevestigingen ga ik nog afdraaien in de draaibank, nu lopen ze nog aan tegen de romp. Sowieso zijn ze naar mijn mening veel te dik en lomp uitgevoerd, dus er mag best wat vanaf, en ik denk dat dat ook goed gaat zijn tegen vibraties.


En dat was hem weer voor vandaag! Volgende stap het uitwerken van de kabelgootjes, en het uittekenen van de servo-tray voor de roeren. Voor wat betreft de roeren ben ik er nog niet helemaal uit hoe de Lürssen roeren nu echt moeten werken. Ik kom verschillende interpretaties tegen. Sommigen zeggen dat de buitenroeren enkel trimroeren zijn en niet meesturen met het hoofdroer, ze worden dus alleen naar buiten gezet. Anderen voeren de roeren zo uit dat ze meesturen met het hoofdroer. Hoe werd dit op de echte schepen gedaan? Ik kan hier namelijk geen eenduidig antwoord op vinden. Duitse sites spreken naast het Hauptruder over Stauruder, dus trimroeren, maar geven verder geen uitleg over of ze naast trimmen ook meestuurden...

 

Na de testprint van de motorsteun heb ik enkele wijzigingen aangebracht. Zo zijn de gaten voor de motorbevestiging vergroot om er M3 draadbussen in te kunnen zetten, en zijn er steuntjes toegevoegd waar de motorkabels aan vast gezet kunnen worden met tie-wraps, zodat ze niet in contact kunnen komen met de draaiende buitenmantel van de motoren.


Deze nieuwe motorsteun is geprint in koolstofvezel versterkt filament, met wat betere settings dan degene die ik heb gebruikt bij de steun voor de roerkokers. Ondanks dat blijft het een lastig materiaal om te printen. Je hebt er een apart printbed voor nodig, en een versterkte nozzle in je printer, omdat standaard nozzles volledig uitslijten door het zeer ruwe materiaal. Het materiaal is ook erg stroperig waardoor het soms klonters vormt langs de rand van de nozzle, en eens in de zoveel tijd komt er zo'n klont los en blijft dan aan je print hangen. Bridgen gaat ook lastig, en dit is goed te zien aan de doorhangers bovenin de grote ronde gaten. Ondanks dat levert het uiteindelijk een mooi resultaat op nadat de nabewerking is voltooid.


Dit zijn de draadbussen die geïnstalleerd gaan worden. Deze worden met een hete soldeerbout in de gaten gedrukt en smelten zich dan vast.


Hier zijn de draadbussen geplaatst.


Op deze foto is goed te zien hoe de bekabeling van elke motor straks moet gaan lopen. Zoals gezegd wordt de bekabeling op elke steun vastgezet met 2 tie-wraps.


En hier hoe dit er straks in het model uit komt te zien. De motorsteun is nog niet verlijmd, hiervoor moeten eerst de bestelde schroefjes binnenkomen om de motoren mee vast te zetten. Dan kan namelijk de perfecte afstand en hoek bepaald worden waaronder de motorsteun verlijmd wordt met de romp. Dit verklaart ook waarom de cardankoppelingen op de foto schots en scheef liggen, de motoren liggen nog los op de bodem en buigen de koppelingen dus flink af van hun normale verloop. Ook is op deze foto te zien dat de buitenste koppelingen al (vrij ruw) afgedraaid zijn om beter langs de binnenkant van de romp te kunnen draaien, dit wordt uiteindelijk nog wat netter gedaan.


De volgende update zal óf de verlijming van de motorsteun zijn, óf het maken van de servo-tray. Een en ander hangt af van hoe snel de bestelde schroefjes binnenkomen.

 

De bestelde schroefjes voor de motorbevestiging waren nog niet binnen, dus heb ik eerst de servo-tray gemaakt. Deze heb ik weer getekend in Fusion360. De afmetingen voor de opening van de middenservo heb ik genomen van een oude servo-tray die ik nog had liggen uit mijn modelvliegtijd. Deze opening is altijd wat groter dan de servo zelf omdat de servo op zijn plek moet kantelen om de kabel ruimte te geven, je kunt hem dus niet recht naar beneden laten schuiven. De middenservo ligt onder een hoek achterover omdat de middelste roerkoning lager uitkomt dan de buitenste, maar de servohevel hoger uitsteekt dan die van de mini servo's. De openingen van de mini-servo's heb ik geprobeerd te schalen vanuit de verhoudingen van de opening van de grote servo. Toen het 3D model getekend was eerst weer een testprintje in PLA gemaakt om de passing te checken.


Het bleek helaas dat de verhoudingen niet helemaal lekker geschaald waren en dat de mini servo's niet zonder wrikken op hun plek konden schuiven. Ik kwam ongeveer 1,5mm tekort, en dankzij een meetfoutje lagen de schroefgaten in de lengterichting ook 1,5mm te dicht op elkaar. Bij het in het model passen bleek ook dat ik met het geheel nog 3mm kon zakken. Op die manier kunnen de stuurstangen rechter lopen, en wordt ook nog eens gewicht uitgespaard.


De servo openingen in het 3D model dus geschaald, de tray iets lager gemaakt, wat extra verlichtingsgaten toegevoegd, en het geheel kon weer geprint worden in koolstofvezel versterkt filament. Helaas zat het support materiaal vrij hardnekkig vast aan de print en moest ik grof te werk gaan om het eraf te krijgen.


Toen kon de servo-tray op zijn plek gelijmd worden. Hij komt grappig genoeg precies uit op de verhogingen van de schroefassen, iets waar ik totaal niet op heb gelet bij het ontwerpen, maar het maakt het uitlijnen van de tray een stuk makkelijker.


En tot slot de stuurstangen op lengte geknipt. Aan de achterzijde ga ik schroefdraad tappen zodat ik ook daar quick links kan gebruiken, de busjes die er nu opzitten draaien zichzelf met de minste trillingen en bewegingen al los en de schroeven die bovenin zitten kunnen voor mijn gevoel niet diep genoeg naar binnen om echt grip te krijgen. Een plat kantje op de stuurstang gaat daar ook niks aan veranderen.

 

ziet er allemaal prachtig en doordacht gemaakt uit.
1 vraagje, waarom 3 roer servo's en niet de roeren gewoon gekoppeld en1 servo geplaatst voor de bediening?
Ik vermoed dat de roeren toch steeds gelijktijdig draaien.

 

De buitenste roeren zijn voor het Lürsseneffect en draaien tegen elkaar in. Dat zou dan met één servo kunnen. Dubbel armpje op de servo en de armpjes op de roerkoningen beide dezelfde kant op.. Gr. Klaas.

 

Zoals k-k aangeeft wil ik het Lürssen-effect toepassen bij mijn model, en daarvoor moeten mijn buitenste trimroeren naar buiten kunnen draaien. Omdat ik er nog niet achter gekomen ben of deze roeren in het echt ook meestuurden met het hoofdroer of enkel naar buiten bewogen heb ik op elk roer een aparte servo gezet, dan kan ik achteraf alsnog met een V-mixer de roeren mee laten sturen met het hoofdroer als blijkt dat dit echt gebeurde.

 

Danny, Roel van Essen heeft er al eens iets over geschreven. Misschien heb je het al gezien. Gr. Klaas.
https://www.modelbouwforum.nl/threa...ellboot-flottille-italeri-1-35.72708/page-167

 

Dat ziet er allemaal erg gelikt uit Danny ! Ik heb wel mijn bedenkingen over het gewicht van de verschillende hardware onderdelen. Ik betwijfel of je vaarklare model binnen de waterlijn blijft.

Even over de getoonde accessoires, de AFV Club zeemijnen zijn helaas een halve cm te klein (nogal opvallend in mijn optiek). Het Eduard 3.7 cm Flak M42 schild is helaas qua vorm niet correct (openingen in schild rechthoekig i.p.v. rond)

Arjan

 

Het ziet er inderdaad allemaal vrij zwaar uit, maar het daadwerkelijke gewicht valt stiekem best mee, enkel de koppelingen hadden in mijn optiek wat lichter gekund. Mij is verteld dat de boot nog best wat gewicht kan hebben, maar je hebt hem natuurlijk zelf ook gebouwd dus jij kunt het ook weten. We gaan het uiteindelijk allemaal zien bij de eerste drijftest.

 

Danny ik ben erg benieuwd waar je de lipo gaat onderbrengen. Het lijkt mij dat die 3 servo's plus rods behoorlijk in de weg zitten maar ik kan me vergissen. Misschien kun je in jouw geval de lipo wel voor de motortjes kwijt want bij jou zal het zwaartepunt aanzienlijk verder naar achteren liggen dan bij mij het geval is. De motortjes bij mijn boten zitten een stuk verder naar voren. Toch vraag ik me af of het zwaartepunt bij jouw boot niet te ver naar voren komt te liggen als je een lipo voor de motortjes plaatst. Het stuurhuis/de brug is uiteindelijk best zwaar. Misschien zul je met twee kleinere lipo's het gewicht moeten verdelen.

Groet,

Arjan

 

Zie ook, wel 4 servo's, maar kleinere.

 

4 servo's is echt overkill, zeker als er toch al een bewegende servomount wordt toegepast.
Je hebt er maximaal 3 nodig als je het met een V-mixer wilt oplossen zoals ik, of je kunt het oplossen met 2 servo's zoals op onderstaande foto die ik van het internet heb gejat, ook een mechanische mount:


Hoe dan ook is dat 4 servo systeem onnodig complex en zwaar.
Voor wat betreft de Li-po, ik zit te denken aan een verwijderbaar platformpje tussen de motormount en de smeernippels van de schroefassen in, net boven de assen zwevend. De precieze locatie bepaal ik op het moment dat de rest van het model klaar is en de ontvanger, decoders en regelaars ingebouwd zitten.


Inmiddels ben ik weer wat verder met de bouw.
Alle schroefjes zijn binnen, dus kon ik de motoren vastzetten met M3x8 schroefjes.


De kabels zijn vastgezet met tie-wraps zodat ze niet kunnen aanlopen tegen de behuizing. De tie-wraps zijn zo vastgezet dat je kunt aflezen welke richting de motoren zouden moeten draaien zonder de bouwbeschrijving te raadplegen, handig als je eens moet testen of wanneer de schroeven er af moeten.


Hier is de motorsteun vastgelijmd. Hij is onderaan waterdicht verlijmd, dus vormt al een schotje tegen eventueel water in de boot.


De zijplaatjes die de boutjes afdekken zijn vastgelijmd, geplamuurd en geschuurd. Ook zijn er M2,5 schroefdraadbusjes in de deksteunen gesmolten. De standaard zelftappertjes die meegeleverd zijn zullen er namelijk binnen de kortste keren voor zorgen dat deze steunen uitlubberen, en dat wordt op deze manier voorkomen.


De RVS M2,5x6 schroefjes die ik hiervoor heb besteld zijn perfect voor deze toepassing.


Ik heb de torpedo's alvast in elkaar gelijmd. Vooral de achterkant was extreem fragiel in het gietraam, en een aantal delen waren al afgebroken. Ik heb ze dus in elkaar gezet zodat ik ze apart kan leggen en er niet nóg meer kapot gaat.



Overigens zullen er maar 2 torpedo's daadwerkelijk op het model gezet gaan worden. De kogel is door de kerk: Ik ga aan de hand van de modelversie een simpelere variant uittekenen die 3D te printen is en die echt gelanceerd kan worden. Het systeem wat ik hiervoor heb uitgedacht is als volgt.

De torpedo's zelf worden voorzien van een 3V micromotor, een 90mAh 3,7v LiPo accutje, en een free-flight timer van BMK. Deze componenten zijn allemaal klein en licht genoeg om in een torpedo te passen, en kosten bijna niets. De free-flight timer is een klein PCB'tje met een drukknopje en een IC welke nadat je het knopje 2 sec indrukt de motor tussen 1 en 250 seconden laat draaien, zelf in te stellen. Het knopje ga ik vervangen door een reedcontactje, waardoor de torpedo activeert op het moment dat er 2 seconden een magneet langsgehouden wordt. Met vaseline worden de opening bij de as, en de voorste dop waterdicht gemaakt.

Het lanceersysteem wordt een simpel 9g servo'tje welke is gemodificeerd om oneindig te draaien. Hieraan wordt een lichtgewicht silicone wieltje vastgezet welke in de lanceerbuis doorsteekt en welke de torpedo als het ware naar buiten rolt. De boel wordt uiteraard zo waterdicht mogelijk uitgevoerd. Het activeren van de torpedo gebeurt met een andere 9g servo waaraan een magneet is gekoppeld, welke standaard weggedraaid is van de lanceerbuis en welke bij activering naar de buis toe beweegt.

Op de multiswitch op de zender gaat het als volgt werken. Switches 1 en 4 (links- en rechtsboven) worden gebruikt voor de torpedo's. Beide switches hebben naar boven toe een momentfunctie, in het midden neutraal, en naar onderen een closed functie. Deze functies zitten beiden op een apart "kanaal". De momentfunctie moet 2 sec ingehouden worden en vervolgens losgelaten om de torpedo te activeren. Vervolgens wordt de schakelaar naar onderen geklikt om de servomotor met het wiel te starten en de torpedo naar buiten te rollen.

Als ik zo op internet zie wat voor gekke constructies andere bouwers in hun schnellboote hebben ingebouwd en hoeveel gewicht dat allemaal wel niet is, gok ik dat dit niet al teveel problemen op moet leveren. Ze kunnen best wat gewicht verdragen en varen er zeker niet minder om.

De torpedo's worden uiteraard niet gebruikt op open water, enkel in bassin's, vijverbakken of als er een vaardag is in een groot zwembad.

 

Danny, Zou haar met alles wat er nog in moet op de weegschaal leggen. Geen idee in hoeverre de Duitsers zich aan de limiet hielden, maar het origineel zou 100.000 kg mogen wegen. In schaal 1:35 is dat 2,33 kg. Enig idee wat de echte S-Boote wogen? Zo ja, delen door 35 x 35 x 35. Gr. Klaas.

 

Weer wat verder geëxperimenteerd. Om de rest van het model af te kunnen bouwen moeten eerst de torpedobuizen in orde gemaakt worden, dus dat heeft nu de prioriteit. Bij een robotshop heb ik enkele micro servo's gekocht waarvan twee stuks die oneindig draaien. Hier kunnen twee lichte wieltjes op in plaats van het servokruis. Deze wieltjes hebben silicone wielen en daardoor enorm veel grip. Ik heb al getest hoe ze werken op de Italeri torpedo's en de torpedo's worden met gemak vooruit getrokken door de wieltjes. Deze wielen laat ik doorsteken in de torpedobuizen en ze rollen zo de torpedo's met een redelijke schaalsnelheid naar buiten.



In de Eduard set zat een extra stukje photo-etch voor rond de torpedobuizen aan de voorkant. Deze heb ik alvast aangebracht. De photo-etch van eduard is wel echt een enorm stuk dunner dan de photo-etch die Italeri meelevert, met als gevolg dat de onderdelen amper iets wegen.


Standaard zitten er op de spanten rondom de torpedobuizen enkele verdikkingen van plastic. Eduard levert hier ook vervangingen voor. Het plastic is eerst verwijderd en daarna vervangen door de gebogen onderdelen. Wat het is? Geen idee. Ik vind het lijken op munitierekken maar daarvoor zitten ze te ver van de verschillende stukken geschut vandaan, en zijn ze te slecht bereikbaar onder de Kalotte en naast de lanceerbuis. Ook heb ik hier alvast de twee stuks photo-etch van Italeri op het dek gelijmd. Te zien is dat het dek al gesplitst is en het voorste deel vastgelijmd.


Hier de handwieltjes op hun plek, en alvast het achterste deel van de torpedobuis in elkaar gezet en gepast. Deze staat nog los. Voor dit onderdeel levert Eduard ook vervangende onderdelen, maar die heb ik (nog?) niet aangebracht omdat ik ze wel erg fragiel vind en ze vallen eigenlijk amper op als de Kalotte op zijn plek zit.


Wel heb ik de zijverstevigingen van Eduard aangebracht. Vreemd dat Italeri hier niks voor meelevert, want zoals op de eerdere foto's te zien is zit er wel een opstaande rand in het plastic voor een vergelijkbaar onderdeel. De Kalotte zit uiteraard nog steeds los.


Dan een stukje improvisatie voor wat betreft de torpedo's zelf. Ik heb de meegeleverde torpedo's van Italeri zo goed mogelijk proberen na te tekenen. Daarbij is er wel een wijziging aangebracht aan de schroef en het achterste roerwerk. Deze zijn versimpeld om ze wat efficiënter te laten werken en minder fragiel te maken. Ik vermoed dat ik de vinnen nog een tegengestelde curve moet geven aan de schroef, maar dat moet blijken uit mijn eerste tests. Op dit moment lijkt de achterkant van de torpedo echter wel wat meer op een G7e in plaats van een G7a, maar daar kan ik mee leven. Deze torpedo's zijn enkel functioneel, als het model ergens als display staat worden de correcte schaaltorpedo's in de buizen geladen.


Hier is de doorsnede. Er is meer dan genoeg ruimte voor een 6mm motortje, een motor-timer van BMK met aangesoldeerd Reed-contact, en een 3,7v lipo accu. Deze onderdelen zijn nu onderweg. Alle verbindingen worden gedicht met vaseline.

Hier de eerste testprint naast de torpedo van Italeri. Ik ben vrij tevreden, al zijn er in het middendeel wel 6 gaatjes verschenen omdat de wand hier te dun werd. Dit gaat in de uiteindelijke versie nog aangepast worden. Ook overweeg ik om de torpedo's in plaats van op de FDM printer te printen met mijn SLA printer, voor meer detail.



En nu is het afwachten tot de elektronica van de torpedo's binnenkomt zodat ik ze kan testen in de badkuip.

 

Ik heb mijn torpedo’s destijds aangedreven met een 3F condensator. Daardoor lopen ze maar kort en verdwijnen niet.
Mijn torpedo’s waren echter 1:50 en mochten maar 7 gram wegen om niet te zinken. Bij 1:35 kun je waarschijnlijk nog grotere supercaps gebruiken. Ook geen probleem met onderspanning van lipos.

 

Dat is natuurlijk ook een manier om het aan te pakken, en zeker minder complex.
De reden dat ik het met de timer wil doen is omdat ik iets meer controle wil over hoe lang de torpedo's werken. Daarnaast is het ook prettig om de torpedo een tweede keer te kunnen starten als je hem de eerste per ongeluk start maar nog niet wilde lanceren of niet op tijd uit de buis hebt gedrukt.
De timers en motortjes uit Engeland liggen op dit moment bij de douane, de accu's en lader zijn al wel binnen. Wanneer de hele torpedo set binnen is zal ik daar meer info over plaatsen.

In de tussentijd heb ik me bezig gehouden met het beweegbaar maken van een ander onderdeel: het voorste 20mm geschut. Hiervoor gebruik ik een Graupner micro servo. Helaas draait deze servo minder dan 180 graden, en ik wil juist dat het geschut bijna het hele bereik haalt, eigenlijk alles behalve de brug.
Daarvoor was het nodig een overbrenging te ontwerpen die de servo-uitslag verdubbelt. Hiertoe heb ik in Fusion 360 eerst de kuip getekend waar het geschut in draait. Dit zodat er een servo mount ontworpen kan worden die precies aansluit. De kuip is in het model niet 100% onder het midden van de dekopening geplaatst, de kuip ligt verder naar voren waardoor de asopening in de vloer dus verder naar achteren ligt. Dit kwam bij het ontwerpen goed uit omdat er nu een effectievere tandwielverhouding kon worden toegepast. Deze tandwielverhouding is 2:1, waardoor de servouitslag dus verdubbeld wordt. Het grote tandwiel is gedeeltelijk opgeknipt voor gewichtsbesparing, de voorste tanden zullen immers toch niet gebruikt worden. Het tandwiel wordt aan de servo verbonden door het servokruis er doorheen te steken, waardoor het tandwiel dus tussen de servo en het kruis in zit. Dit is een klempassing die zeer goed werkt. Op onderstaande afbeelding is te zien hoe dit alles in Fusion is uitgewerkt.


Vervolgens zijn de losse onderdelen geprint in koolstofvezel filament. Op deze foto is nog de oude versie van het kleine tandwiel te zien. Deze is later voorzien van een iets bredere basis om een grotere inbusschroef te kunnen gebruiken voor het vastklemmen van de as, en de verlichtingsgaten zijn wat bijgewerkt. De render hierboven laat de meest recente versie zien. De kleinere conische onderdelen zijn voor het afwerken van de asdoorvoer in het dek. De kleine conus wordt op het dek gelijmd zodat water dat eventueel in de kuip terecht komt niet via het gat de romp in loopt, en de grotere conus schuift hier overheen zodat er ook geen water via de as naar beneden kan sijpelen. Het totaalgewicht van al deze onderdelen is maar 11 gram, wat ik best mee vind vallen.


Hier zit het grote tandwiel op de servo bevestigd. Zoals gezegd steekt het kruis er vanaf de onderzijde doorheen en wordt het tandwiel zo op zijn plek gehouden zonder extra schroeven. Ook zit de servosteun al aan de servo vast, deze sluit perfect aan op de kuip.



Op de bodem van de kuip werd de conus die de doorloop van water moet voorkomen vastgelijmd. Het grote gat aan de zijkant van de kuip wordt later dichtgezet met een photo-etch luik van Eduard.


Het 20mm geschut aan de voorzijde is aangepast. Sommige delen zijn vervangen door photo-etch, en de loop is vervangen door een gedraaid messing exemplaar. Dit ziet er beter uit en is ook wat beter bestand tegen aanstoten en dergelijke. Het kanon zit er hier nog los op omdat deze een andere kleur krijgt dan het frame. De verticale hoek van het kanon moet ik nog even uitzoeken, het liefst zo laag mogelijk maar ik wil wel uitkomen boven de verschillende uitsteeksels op het voordek. De richtkijker ligt helaas niet in lijn met het kanon, dit kwam niet uit met de schoudersteun. In het echt roteert de kijker wel mee met het kanon.




De plastic as is vervangen door een 1,65mm stalen as, en voorzien van het conische kraagje. (Overigens is hier op het dek al één van de miniscule accu's te zien voor de torpedo's, deze passen perfect in de neus).


En tot slot heb ik de servosteun aan de kuip gelijmd. Daarna kon het geheel aan de onderkant van het dek getaped worden om de uitlijning te controleren.


En hier even op het model gelegd. De verticale hoek van het kanon wordt met tape iets omhoog gehouden om te zorgen dat tijdens het testen de loop niet tegen de rand van het dek aan komt. De exacte hoek moet nog worden bepaald.


En dat was het weer even voor nu. Mogelijk is de volgende update het testen van de torpedo's, dat is afhankelijk van hoe snel de douane mijn zending uit Engeland afhandelt. Anders ga ik door met de achterste stukken geschut.

 

Uitslag en snelheid zijn in dit geval evenredig. 2x zo veel uitslag = 2x zo snel. Vind je het niet te snel draaien als de 360° uitslag in amper enkele 10den van een seconde gebeurt?

 

Dat ziet er prima uit Danny , wel jammer in mijn optiek dat je het 2cm Flak geschut en de opening hiervoor in het dek niet gecorrigeerd hebt maar bij jou ligt de nadruk nu kennelijk eenmaal meer op rc techniek dan op historische correctheid. Nog even over de munitierekken uit je voorlaatste post. dit waren rekken voor de Doppeltrommels van de MG 15 :




Deze rekken waren ook op de brug te vinden :




Sommige Schnellboote hadden wel 4 van deze verouderde MG's, deze heeft er zelfs 6 in totaal :



Kijk trouwens nog eens naar de positie van de pe schotten achter de torpedo buizen, die moeten een stuk verder naar achteren zitten :



Arjan