AUTOBIOGRAFIE...EEN HALVE EEUW BLÉRIOT AVONTUREN

Van nu af aan is er af en toe wat filmmateriaal wat geknipt moet worden om in hapklare brokken op You Yube te zetten.

Ik kan dat niet en ben afhankelijk van 1 persoon...en dat is een beetje weinig.

Wie wil er incidenteel helpen..dan stuur ik met wetransfer het bestand en je knipt het in 2 of meerdere stukken..of omdat het te lang is..of omdat het niet helemaal bij elkaar hoort mbt de aflevering..bv iets van meer dan 5 minuten in 2 delen...iets van 40 minuten in 4...5 delen...we moeten dan ook even kijken wat er maximaal aan tijdsduur te uploaden is op You Tube..ik heb daar geen kaas van gegeten.

Kortom..wie heeft daar ervaring mee en wil af en toe wat helpen.

 

We kunnen dus niet verder..wachten is op een vrijwilliger die de kunst verstaat een kort filmpje in 2 delen te knippen...

 

Ik wil dat wel doen, geen probleem. Fluitje van een cent. Ik kom trouwens net uit Enschede na bezoekje aan museumfabriek speciaal om de uitgestorven dunbekwulp te bezichtigen. Genept: die stond al weer in het afgesloten depot. Ze hebben er wel de krant mee gehaald paar weekjes terug n.a.v. tip van mij, want ik wist dat zij ‘m hebben.

Maaaaaarrrrr… er hing wel een levensgrote Wrightflyer aan het plafond: ook leuk om ff goed te bekijken.

 

Dank je Nick!!

Zie Pb.

 

HET AVONT-UUR, Deel 19: Model Kanaal overtocht 2010.

Om in de model flow te blijven maken we nog weer even een hink-stap-sprong en daarover later meer.
De benodigde Ontheffingen om met het model Het Kanaal over te steken waren snel geregeld..we wisten de weg. De DGAC Parijs deed de toestemming voor de combi Heli en model en de DGAC Lille voor de corridor. Bij de CAA was het nog gemakkelijker...ff George Duncan mailen en binnen 2 weken waren alle toestemmingen binnen inc de telefoon nummers van de Franse en de Engelse Kustwachten.

Olivier Dumont van de gemeente Sangatte-Blériot Plage deed het overleg met Philippe Coutrel (de helischool houder in Le Touquet-Paris-Plage) ..een 40 km zuidelijk van Calais. Als vertrekpunt werd het lokale GA vliegveld bij St Inglevert gekozen (15 km onder Calais). Naast uiteraard de toestemming van de vliegclub was er ook een toestemming nodig van de Prefectuur..een lokale overheid om een internationale vlucht toe te staan.

Als landingsplek was de grasstrip naast het Coach House Hotel, de Spitfire freaks.. die we al eerder bezocht hadden. Verder werd de MVC van Dover ingeschakeld voor de organisatie van het ontvangst comité.











We prikten enkele dagen vooraf de datum..dinsdag 8 juni 2010 en Philippe was op het afgesproken tijdstip om 9 h op het vliegveld. Mooie condities en nauwelijks wind. Philippe was minder tevreden.."We kunnen er niet door..de wolken liggen bijna op het water..kom maar..dan gaan we halverwege". We scheurden op 50 meter hoogte over Het Kanaal en ja..halverwege was het bekeken..de wolken raakten idd bijna het water en we gingen terug.

Philippe bekeek de verwachtingen en we spaken af om 12.30 h weer een poging te ondernemen en hij ging terug om nog wat lesjes te geven. . Vanaf St Ingelvert leek er niets aan de hand..mooi weertje..maar. de wind begin wel snel op te pikken.

Klokslag 12.30 h stond de zwart witte Belll Twin Jet weer op het veld... pfff..wel dikke wind..10..12 knopen..op..cq net over de limiet maar...we gaan er voor..boven zee zal het gladder zijn en landen..zo nodig net als Louis toen in 1909 ..met een pats boem landing.



Toen we zonder model weer op St Ingleverts waren geland had Pierre Pourre die mee gevlogen was het niet meer..de tranen biggelden hem over de wangen..Ik was vrij nuchter..ik zat er niet in en een nieuwe bouwen kon dus. We gingen er van uit dat de kist binnen een kwartier naar de kleder was gegaan en ik belde de beide Coastguards en de de MVC Dover.

Philippe..wat zijn de kosten? Een kistje met de allerduurste wijn van Auchan zij hij met een brede smile..Olivier Dumont kwam met een pakket aangelopen..geef dit maar aan Philippe..en ja hoor..helemaal afgesproken werk van die schlemielen..Met de complimenten van Auchan stond op het kaartje.

Pierre nam de trailer mee naar huis en Otto en Ali...Tiemen en Ria..en Hanneloe en ik gingen naar de ferry op weg naar Engeland..een gratis ferry dankzei Olivier zijn bemoeienissen....we hadden daar een feestje gepland en een hele mooie luxe B&B aan de kust gereserveerd voor 1 nacht.

We waren nog niet buitengaats of we gingen naar de balie..het verhaal en mogen we naar de Brug?? Uh wat?? Gelukkig hadden we de foto's nog en 5 minuten later stonden we op de brug naast de Kapitein.

De jongste bediende kreeg het commando en de 6 andere bemanningsleden pakten de verrekijkers er bij..de navigator had de coördinaten die Philippe had vastgelegd al in de computer ingegeven incl de drift van de zee en het tijdsbestek wat verstreken was. We voelden ons een beetje beschaamd..al dat werk voor een gezonken model..

Welnee zei de kapitein..denk je dat heen en weer varen elke dag zo spannend is.

Wij kregen alle drie ook en verrekijker en op de theoretische plek waar het model ondertussen zou moeten liggen was wat te zien volgens 1 van de bemanningsleden..een kilometer van ons af... We tuurden en tuurden..nee niks. Jawel hoor zei het bemanningslid..het was te groot voor zwerfvuil en duidelijk een wit object. Een kwartier voor aankomst in Dover verlieten we de brug..Otto..die gevaren had mocht zelfs ff aan de "stuurknuppel' zitten..zijn dag kon niet meer stuk.



Het feestje was er niet minder om..en de jongens van de MVC Dover hadden ook de zeg maar buurtvereniging van St Margrets at Cliffe uitgenodigd..The Parish Council. Zij zullen je helpen bij een eventuele volgende poging zodat je nog minder werk hebt.

De volgende dag deden we een ochtend wandeling langs de cliffs en een lunch in The Coastguard Pup aan zee.





Toen we nog maar koud weer thuis waren (de vrijdag) ging de telefoon..een Fransman..we hebben petit Louis gered...hij is op de kamer van mijn dochtertje. Ik snapte er geen bal van..Met wie spreek ik?

Het bleek de piloot van de Kustwacht S&R heli te zijn. In de vooravond hadden ze een melding van een vrachtschip gehad dat er een vliegtuig in het water lag en dat de piloot nog aan boord was. Gezien de omschrijving en de locatie waren ze er snel uit..geen paniek..het gaat om een groot modelvliegtuig. Ah..leuk werk aan de winkel..ze vlogen er naar toe..de kikvorsman sprong uit de heli en ze redden "Petit Louis".

Hij maakte zijn verhaal af en had het over Kindberge en "De Elder Navy".

Na 5 minuten was het helemaal duidelijk. De Kustwacht thuisbasis had met de uit de S&R heli verkregen coördinaten ( en ja dat bemanningslid had gelijk gehad) gekeken of er schepen in de buurt langs zouden komen om de kist uit het water te halen teneinde verdere meldingen te voorkomen. Ah..de Nederlandse marine was met enkele schepen op de terugreis vanuit Spanje en het opleidingsschip de Van Kinsbergen uit Den Helder wilde wel een stukje omvaren.

Ze trokken met de dingy de nog steeds drijvende kist naar het grote schip en takelden hem aan boord. Een bemanningslid die aan RC auto's deed ging gelijk aan het werk..apparatuur spoelen..motor conserveren.

Toen me duidelijk was dat de kist ondertussen al lang en breed in Den Helder was belde ik vrijdagmiddag direct de basis..Nee..we gaan zo sluiten..in het weekend voeren we geen oorlog maar maandagmorgen ben je van harte welkom.

Otto Tiemen en ik stonden om 10 h bij de entree en we volgden de jeep. We moesten uitgebreid verslag doen aan de PR groep van de Marine..maar waar is het model nu?? Geduld..eerst koffie..ok..maar.. Nee..nu eerst lunch..ok maar..nee willen jullie in een onderzeeboot kijken ja..maar..nee..de krant van Den Helder komt zo..maar..

Rond 16 h kwamen we bij het model..geen prop..geen vleugels. Nee de vleugels zaten zo vast die hebben we er af gezaagd en in mootjes gehakt en weer overboord gezet..ze waren trouwens toch helemaal stuk..Tja..dat krijg je er van wanneer je de kist achterste voren achter een dingy sleept..maar ach..een setje vleugels..3 weken hooguit.

Maar waar is de prop?? Oh ja..die hangt op de brug van de Van Kinsbergen.maar die gaan we nu halen we we gingen aan boord van de redder in nood en maakten kennis met de boordwerktuigkundige die de werkzaamheden had verricht.

Of we dinner wilden..ach..het was toch al laat en we aten aan boord.






De volgende dag deed ik de zwembroek aan..en gewapend met schoonmaakmiddelen gingen de restanten van het model en ik de plas om de hoek in en we kwamen er beide brandschoon uit en de reparatie kon beginnen en 2 maanden later..met sponsering van Futaba vloog de kist weer..met een nieuwe Louis aan boord...
.

 

HET AVONT-UUR, Deel 20: Old Warden en 100 jaar Kiewit en nogmaals Old Warden.

We gaan een stukje terug in de tijd en wat grote Blériot avonturen bekijken. Na de enerverende dagen in Blériot Plage in juli 2009 besluiten we de Franse economie een zware klap toe te brengen..dit jaar geen vakantie daar maar via Duinkerken en de super snelle catamaran met caravan en al naar Dover voor een vakantie in Engeland. Een tour naar The North en het Lake district en York..maar we beginnen aan de kust en dan naar St.Neots..de ideale uitvalsbasis voor een bezoek aan Old Warden.


Hannelore en ik zijn echte Engeland vaarders..nee niet zoals in WWII ...maar als toerist. Hoe vaak we er geweest zijn..meer dan 30 keer en meestal met onze echte Engelse zelf gerestaureerde MGB..die als het fff kon..en ook wanneer het eigenlijk niet kon..in Engeland altijd met de kap open werd gereden. Bij al die bezoeken starten...of eindigen we altijd op OLD WARDEN..thuisbasis van The Shuttleworth Collection. Het was er goed toeven en naar de dag- en de avondshows te kijken..of mee te pruttelen met de Model Events..ik kan het niet houden op de vingers van 2 handen.

Via onze uitvalbasis de camping bij St Neots, van de Camping and Caravanning Club keten waar we uiteraard lid van waren, kwamen we op de heilige grond terecht.





De volgende dag zou er een show zijn dus deze vrijdag stond in het teken van een bezoek aan het museum en The Swiss Gardens.


Na een uurtje rondscharrelen in het museum (waar geen Blériot te bekennen was) ging er ergens een deur op een kier..naar de werkplaats...en daar stond die..de toen nog ongerestaureerde ouds nog vliegende Blériot..



Het bord boven de deur was te moeilijk voor mij "no acces for the public" en Hannelore en ik glipten door de deur. Een jongeling in witte overal kwam gelijk op ons af.."Please sir..no excees for" etc. En ik antwoorde in mijn beste Engels.."nicht verstehen..we bint from Holland"......


Een wat oudere gezagdrager..met snor en ook in een spierwitte overall (hoe hielden ze die toch zo schoon) kwam er bij..hij had duidelijk een vinger in de pap aldaar. "Henk van Hoorn I presume??" zei hij.

Ik kreeg ff dat Dr. Livingstone gevoel..en wist ff niet anders uit te prevenen dan .." Allo..Allo..YES..it is I" ...


Hij stelde zich voor..Andy Sephton, Chief pilot of The Shuttleworth Collection. Ach..kijk nu dan..ik had al zo vaak met Andy gemaild over allerhande PH-BLE Blériot zaken tijdens de bouw er van.

"Wat jammer dat de kist recent door Neil Armstong een tikkie beschadigd is anders had je morgen een hopje mogen maken" ( is helemaal echt waar..Neil was kort daarvoor gast piloot geweest).



Nu zul je mogelijk denken..Henkie zomaar op de oude Blériot?? Maar vergeet niet..ik had toen al meer vlieguren op een Blériot dan dat Neil op de maan had gelopen en ook veel meer dan de uren die Andy had..want de oude dame kon nog slechts hopjes maken en ja..dan schiet het niet op met de vlieguren en Andy was nog nooit hoger dan 5 meter geweest..laat staan er een bocht mee gemaakt. En..."As a matter of fact " ik had meer vlieguren op dat type Blériot dan ieder andere piloot in de moderne wereld.


Je begrijpt..het bliksem bezoek was plotsklaps niet zo bliksem meer en Andy proposde..laten we gaan lunchen en praten over " if " ..

Een uurtje later hadden we het plan rond..over een krappe maand in september 2009 moest het gebeuren...in het jaar honderd jaar na de Kanaal Overocht zou ik met de PH-BLE op de Autumn show vliegen. Transport met een te huren dikke VAN..2 man van de Stichting...Hannelore en ik en meerdere dagen overnachten in Shuttleworth House op het veld.

Dat we die dag toch nog tijd hebben gevonden om in de Swiss Gardens te snuffelen..moest wel want anders was misschien de 80- jarige oorlog uitgebroken tussen Hannelore en mij.




In de weken er na werd alles administratief op orde gebracht en "what could possebly go wrong??" Niets toch...alles voor elkaar tot en met het laatste documentje.


Maar eerst naar België..vliegveld Kiewit.

Het Belgische vliegveld Kiewit bij Hasselt is ontstaan in 1909 en in 2009 stond de 100 jaar herdenking op het programma. De Stichting Vroege Vogels Lelystad..home of the PH-BLE had een dependance op Kiewit en zoals op zoveel velden was de Blériot toe ter tijd DE kist voor het beoefenen van de aviateur kunst.

De PH-BLE was ruim van te voren afgeleverd en wij kwamen vrijdag rond het middaguur aan..samen met onze vrienden Pim en Petra Ruyter waarmee we al vele jaren door de wereld trokken ivm VV happeningen.

We kregen met de caravans een riante plek dicht aan de baan met overzicht op wat komen zou en de kist was door de crew van Kiewit al opgebouwd en stond klaar ter inspectie.

Alles was ok en het plan was die vrijdagavond al een demo te doen voor de locals en het beloofde perfect weertje te worden...en natuurlijk vliegen op de grote vliegshow op zaterdag.





Rond 19 h stond de kist getankt en wel gereed maar eerst waren de hete lucht ballonnen aan beurt..die hebben ook een bloedhekel aan turbulentie en thermiek dus er werden minstens 10 stuks opgeblazen en warm gestookt voor onze snuit.

Petra vond het allemaal machtig interessant en sprak de onvergetelijke woorden uit: "Gaan jullie hier ook weer landen?"...Nee mevrouw..we kunnen niet sturen..en Hannelore lag dubbel van het lachen en Petra schaamde zich de kaken rood...heerlijk!!




Net voor ik het vliegpak aan wilde trekken kwam er een gezant aan..weten jullie dat er scheurtjes in de motorbok van de Blériot zitten??

Uh..wat..wie ..waar..? Shit..idd..we hadden het nooit opgemerkt.. Op meerdere plekken zaten bij de "spaken" ter plekke van de aanhechting naar het main frame kleine scheurtjes..nauwelijks te zien maar toch verontrustend.





Ach ach..wat nu..het hoogtepunt van de show..althans voor de fanaten en de locals, en er stonden er minstens 1000 stuks die avond, dreigde in het water te vallen. Na ruggespraak met mijn vaste mecanicien Joop Groot Nuland besloten we meerder hops te maken over de lengte van het veld en aan beide uiteinden stonden mensen gereed om zodra geland de kist te keren zodat ik weer terug kon hoppen..wind was er niet en de baan was 900 meter lang..goed voor stijgen tot 5 á 8 meter.

Het was een succes en ik heb minstens 6 van die hops gemaakt totdat het echt te donker werd.

Maar wat nu mbt de grote show de volgende dag?? Er werd een gecertificeerd lasser opgetrommeld en Joop en de lasser hebben tot in de kleine uurtjes noodreparaties uitgevoerd...de scheurtjes werden gelast en er werden kleine versterkings driehoekjes aangebracht. Joop was tevreden..en ik was rustig gaan slapen in de wetenschap dat het allemaal best goed zou komen.

De zaterdag was kastelen weer..althans voor alles wat geen Blériot is en ik sprak met de leiding af dat wanneer ik het aandurfde de demo ogenblikkelijk ingelast zou worden..

De show was geweldig en het dweilorkest liet van zich horen....en ik keek naar de wind en keek en keek..wel mooi recht over de baan maar ook een zonnetje en het beetje wind er bij moest wel haast turbulentie geven...

14h...nee..15 h..nee..Het publiek bleef..de spanning hing in de lucht...om 17.30 h was er nog geen mens weg en..het was rustiger..nu of nooit!!

Klimmen doet de Blériot maar traag en ik moest de volle baanlengte gebruiken voor dat ik de eerste bocht kon maken en kwam aan het einde van de baan op iets van 25 meter hoogte over dat bosje (zie afbeelding hier boven)..nix aan de hand..1e bocht er in.en..GVD..ik kreeg een opdonder..de neus naar boven en de rechtervleugel naar beneden.. Wat doe je dan? Gas er op houden..drukken en tegensturen met links voeten..DUS VAN DE ROL..in dit geval WING WARPING afblijven.. Ik dook 5 tot 8 meter en had de kist in enkele seconden weer onder controle...maar de "duik" was net diep genoeg voor het publiek..en dus ook Joop en Hannelore... om de kist ff achter de bomen te zien verdwijnen. Nadien begreep ik dat ze bleek waren geworden om de neus maar ik had niks in de gaten..ging lekker toch?..Luttele seconden later kwam ik vrolijk knorrend weer in beeld en koerste af op het publiek voor een mooie Fly By...en naar 15 minuten vond ik het welletjes. Of ik nog weer over dat bosje ben gevlogen? Wat denk je zelf??

En aan het begin van de film zie je dat vervelende bos partijtje..







Het was onmogelijk om in 2 weken tijd de bok te demonteren..vergaand te verbeteren..te laten certificeren en dan naar Engeland te varen... Ik kon wel janken..nee..ik heb staan janken echt waar.. We sprake af dat we een jaar later weer een poging zouden doen maar..jonge jonge..de agenda zat zo barstens vol met happeningen die direct aan historische events waren gekoppeld dat er in 2010 echt geen tijd over was. En..in 2011 zei Joop..mijn steun en toeverlaat..en vooral toeverlaat..."Henk..dit blijft niet goed gaan..het gaat een keer mis..ik stop er mee..."
Ik hoefde er geen seconde over na te denken..Geen Joop..dan stop ik er ook mee..mijn leven is in zijn handen en niemand maar dan ook niemand die ik het toevertrouw dus fini..schluss.over en sluiten maar en vliegen op Old Warden is er niet meer van gekomen.

Hier een paar hopjes van de Engelse Blériot:

 

HET AVONT-UUR, Deel 21: Vliegshows.

Het Kanaal avontuur was nog maar net bekoeld of de eerste Vliegshow ter wereld diende zich aan, de beroemde Augustus 1909 Reims Meeting.



Maar liefst 38 piloten uit de hele wereld kwamen er op af en het prijzengeld was zeer hoog. Louis had ingeschreven met 3 Blériot XI La Manche typen..waaronder die van hem zelf en die van zijn onmisbare helper Alfred Leblanc. En hij schreef ook in met een 2 zitter..de nr XII. Zijn La Manche kreeg het start Nr 21 en dat gaan we later nog terug zien bij mijn 2/3e afmeting model.

Het ging niet altijd goed..hoge druk..hoge prijzen en hoge verwachtingen van de 100.000 bezoekers. Diverse crashes en Louis wist zijn nieuwe Nr 12 helemaal af te branden.













Hier een uitgebreid verslag:

https://www.thefirstairraces.net/meetings/re0908/events.php

En wat er aan prijzengeld werd binnen geharkt..giga!!..

https://www.thefirstairraces.net/meetings/re0908/results.php

En de deelnemerslijst:

Table of Entered Machines
Biplanes
P. Tissandier. Wright. 25hp 4-cyl. B. and M. engine.
P. Tissandier. Wright. 25hp 4-cyl. B. and M. engine.
Comte de Lambert. Wright. 25hp 4-cyl. B. and M. engine.
Comte de Lambert. Wright. 25hp 4-cyl. B. and M. engine.
Schreck. Wright. 25hp 4-cyl. B. and M. engine.
E. Lefebvre. Ariel Co. 25hp 4-cyl. B. and M. engine.
H. Farman. Farman. 50hp 4-cyl. Vivinus engine.
H. Farman. Farman. 50hp 4-cyl. Vivinus engine.
R. Sommer. Farman. 50hp 5-cyl. Gnome engine.
G. B. Cockburn. Farman. 50hp 5-cyl. Gnome engine.
J. Gobron. Voisin. 55hp 4-cyl. Gobron.
Delagrange. Voisin. 50hp 8-cyl. Antoinette engine.
De Rue (Capt. Ferber). Voisin. 50hp 8-cyl. Antoinette engine.
Paulhan. Voisin. 50hp 5-cyl. Gnome engine.
Bunau-Varilla. Voisin. 50hp 8-cyl. E.N.V. engine.
Rougier. Voisin. 55hp 8-cyl. Renault.
Fournier. Voisin. 50hp 4-cyl. Itala engine.
Sanchez Besa. Voisin. 50 8-cyl. Antoinette engine.
Legagneux. Voisin. 55hp 4-cyl. Gobron.
Glenn Curtiss. Curtiss. 30hp 3-cyl. Curtiss engine.
Breguet. Breguet. 55hp 8-cyl. Renault engine.
Klutymans. Klutymans.
Fernandez. Fernandez. 50hp 8-cyl. Antoinette engine.

Monoplanes
L. Bleriot. Bleriot. 40hp Vcyl. Anzani engine.
L. Bleriot. Bleriot. 50hp 8-cyl. E.N.V. engine.
L. Bleriot. Bleriot. 25hp 3-cyl. Anzani engine.
L. Delagrange. Bleriot. 25hp 3-cyl. Anzani engine.
H. Latham. Antoinette. 50hp 8-cyl. Antoinette engine.
Demanest. Antoinette. 50hp 8-cyl. Antoinette engine.
Buchonnet. Antoinette. 50hp 8-cyl. Antoinette engine.
Bailly. Antoinette. 50hp 8-cyl. Antoinette engine.
R. Esnault-Pelterie. R.E.P. 35hp 5 cyl. R.E.P. engine.
R. Esnault-Pelterie. R.E.P. 35hp 5 cyl. R.E.P. engine.
M. Guffroy. R.E.P. 35hp 5 cyl. R.E.P. engine.
E. Laurens. R.E.P. 35hp 5 cyl. R.E.P. engine.

De uitnodigen om met het half schaal model te vliegen stroomden binnen...maar daar had ik weinig zin in..elke week naar een modelvliegshow...nee..veel te druk met wedstrijd VV vliegen. En voor de grote Blériot was het al niet anders en dat zag ik al helemaal niet zitten..hoge bedragen en veel druk op de ketel..Nee. alleen wat bijzondere herdenkings happeningen en misschien een enkele show die ik zelf de moeite waard vond maar dan wel uitsluitend tegen reiskosten en kost en inwoning..Beslist geen startgeld..het moest vrijblijvend zijn..verongelukken voor de ogen van duizenden toeschouwers..no way..En ik had het de SVV al gezegd..het is nu hoogtij..net als in de periode 1909-1911 (toen was het avontuur er al snel af en kwamen de meer professionele kisten in de aanloop naar WWI) en zodra we al die highlights hebben gehad vindt ik het welletjes.

Het overal show vliegen liet ik gaarne over aan bv Mikael Carlson..hij deed wel 10 shows per jaar en op enig moment ging het toch mis..te veel druk op de ketel en eigenlijk geen goede omstandigheden..



Ik hield het bij 2..3 modelshows per jaar (o.a. Harsewinkel)..en diverse herdenkingen en slechts 1 echte show..maar daarover later meer.

 

HET AVONT-UUR, Deel 22: Jacques de Lesseps Memorial Flight.

De avond na de 100 jaar Kanaal overtocht herdenking opperde ik bij de Luxenburger Pascal Cremer het plan om een jaar later in de herkansing te gaan en de Jacques de Lesseps Memorial Flight te gaan optuigen.


De van oorsprong Canadese vlieger en zoon van Ferdinant de Lesseps (de Suez kanaal bouwer) was een voortvarend leerling van de Blériot school en verwierf in 1910 zijn vliegbrevet..brevet nr 26





Met aan geld geen gebrek liet hij gelijk een wat aangepaste La Manche Blériot XI bouwen die fabrieksmatig was voorzien van een wat zwaardere motor dan de gebruikelijke Anzani W type met 25 pk tw een 60 pk Gnome rotatie motor. Hij gaf er gelijk een eigen tintje aan door er de naam Scarabee op te laten aanbrengen...vernoemd naar de heilige Egyptische kever.






Er waren gelijk al woeste plannen..de vlucht van de meester overdoen maar dan als retourvlucht dus Blériot Plage- Dover- Blériot Plage. De kist kreeg een 2e tank en wat extra kranen zodat hij zodra bij Dover aangekomen van tank kon wisselen.






21 mei 1910 was het zover en de vlucht verliep prima..totdat er van tank gewisseld moest worden...de kraan zat vast en er was niet genoeg brandstof in de 1e tank om helemaal terg te vliegen. Er zat niets anders op dan het maken van een voorzorgs landing en er was alle tijd om een geschikte plek uit te zoeken. De keuze viel op een stuk grasland naast de Wanston Court Farm aan de Upper Road net achter de kustlijn.






In januari 2010 kreeg ik een telefoontje van Pascal Cremer...zullen we??? Ja.. Pascal en zijn vliegmaat Goy Feltes zouden de hele organisatie doen..een simpele:

- Vertrek vanaf vliegveld Marc (een reguliere GA vlucht met uitsluitend een in te dienen vluchtplan voor vertrek)
- Landing op het zweefvliegveld van de Channel Gliding Club ongeveer 7 km achter de kustlijn ( CAA...dus George Duncan hulp)
- Feestcommissie de St Margrets Parish Council
- Bezoek aan het Blériot Monument
- Bezoek aan Wanstone Court Farm de landingsplek van 1909
- En..Jacques bleek een kleinzoon te hebben tw Michel de Lesseps en die wilde wel met zijn vrouw overkomen uit Canada.
- Vlucht op zaterdag 21 april 2010...op exact 100 jaar na dato.
- Begeleidings heli de rode Raven 44 van Peter Holloway










We kwamen enkele dagen vooraf aan op de bekende camping bij Blériot Plage en de donderdag werden de PH-BLE en de supersnelle kist van Pascal opgebouwd en in een hangaar gestald. Vrijdagmiddag briefing..morgen de grote dag..

We waren er allemaal incl Guy Allemand en Pierre Pourre en ..ik was niet gerust..te mooie weersverwachting voor de komende nacht..windstil en...dat kan nooit goed gaan boven Het Kanaal en met name voor de Engelse kust. Ik raadpleegde Meteo Dover..ja..mist kansen de volgende ochtend die hardnekkig konden zijn gevolgd door 15 knopen wind in de middag. Ik was de verstorende factor..we gaan vanavond om 19 h..zaterdag 20 mei 2010 en alles en iedereen begon voorbereidingen te treffen tot in Engeland toe.

Peter zou na de vlucht nog weer ff terug gaan naar Frankrijk en vroeg me.."Zal ik Hannelore ook meenemen voor een leuk retour vluchtje?" Ik geloofde niet dat ze het zou doen en Peter gooide al zijn charmes in de strijd en toen..



Klokslag 19 h vertrok ik..pracht weertje en de rest zie je in de volgende reportages..met als ik het zeggen mag een glansrol van Hannelore..die de start filmde en toen..maar dat zie je zo:



Dappere Hannelore in de rode Raven van Peter..en op de terugweg voorin..en met een grote omweg weer terug naar vliegveld Marc...




Zondag 21 mei, de exact 100 jaar later dag, was het in de ochtend mistig en voor de kust van Engeland zat het potdicht.

We kwamen rond 13 h Engelse tijd met de Ferry aan bij Dover om mee te doen aan de de festiviteiten en de mist was bijna weg maar de wind was al behoorlijk aanwezig. Toen we net gelost waren uit ferry zagen we Pascal en Peter over komen op weg naar het zweefvliegveld...Goy had de kist zaterdag avond ff terug gevlogen naar vliegveld Marc en Pascal deed zijn 2e overtocht dat weekend met zijn race monster...

 

HET AVONT-UUR, Deel 23: 100 jaar Gilze Rijen, deel 1...Jack.


In het zeer vroege voorjaar van 2010 viel er een uitnodiging op de deurmat...of we er wat voor voelden deel te nemen aan de festiviteiten rond het 100 jarig bestaan van de Luchtmacht basis Gilze Rijen.

Er zouden 2 happeningen komen..de officiële herdenking voor de generaals..amiraals..landsbestuurders en andere bobo's..en een paar maanden later de giga grote luchtmachtdag in het kader van dat 100 jarig bestaan.


Mhhh..Gilze Rijen..klonk bekend in de oren..waar kende ik dat toch ook alweer van?? We gaan terug naar 1965..ik was in september 18 jaar geworden en enkele maanden later kwam er een leuke uitnodiging door de deur..iets van de "Nederlandse Vereniging voor het behoud van de Lage Landen.." en of ik 2 jaar tijd had.

Ik moest helaas afzeggen..ik had net een maand verkering met Hannelore Hunkemöller en was met heel andere dingen bezig dan het Lands belang...en oh ja..zat ook ergens op een schooltje voor nog zeker 3 jaar want ik moest nog van alles leren waar ik later niets..nou ja..bijna niets aan had.

Ze begrepen het en 3 jaar later had ik toch tijd..Waar ik me mocht melden..? Nou?? Gilze Rijen..ik was uitgeloot voor een onderofficier opleiding bij de Luchtmacht.








Goed terug naar de 100 jaar viering. De Blériot werd op de dag voorafgaande aan het bobo gedoe afgeleverd op de basis en die middag waren Hannelore en ik er ook om de kist op te bouwen. De volgende dag was iedereen met een blauw pak aan knap zenuwachtig...het stond te gebeuren..de onthulling en de toespraakjes...en de Blériot stond opgesteld in het rondgang circuit.

Kennen jullie Jack de Vries nog. ? Die roemrijke staatssecretaris? Hij was maar kort staatssecretaris van Defensie want was als getrouwd man bij een schandaaltje betrokken...hij had een affaire met zijn vrouwelijke adjudant..tja..leuk dat maar kon echt niet..





De Ceremonie:

https://www.google.com/search?q=100+jaar+vliegshow+gilze+rijen+vliegveld&sca_esv=a07f0383584960a3&sxsrf=ADLYWII0I5K3dKWeFDeu3QVvtu-eYp46eQ:1731327257716&ei=GfUxZ4CtK933i-gPt--2uQo&ved=0ahUKEwjAnb7RoNSJAxXd-wIHHbe3LacQ4dUDCA8&uact=5&oq=100+jaar+vliegshow+gilze+rijen+vliegveld&gs_lp=Egxnd3Mtd2l6LXNlcnAiKDEwMCBqYWFyIHZsaWVnc2hvdyBnaWx6ZSByaWplbiB2bGllZ3ZlbGQyCBAhGKABGMMEMggQIRigARjDBDIIECEYoAEYwwRIxDxQAFjqLHAAeAGQAQCYAV-gAaMKqgECMTi4AQPIAQD4AQGYAhKgAuEKwgIIEAAYBxgIGB7CAggQABiABBiiBMICChAhGKABGMMEGAqYAwCSBwIxOKAHzFA&sclient=gws-wiz-serp#fpstate=ive&vld=cid:63ae3144,vid:qdD1FUsT0_E,st:0



Na de ceremonie repten wij ons naar de Blériot die iets verderop stond...het illustere gezelschap zou spoedig arriveren..





Ja..ik zag de stoet al aankomen en...een truttebol is strak blauw Marechaussee mantelpakje met baret op kwam naar mij toe..de adjudant van dus.....de heer de Vries zal u ongetwijfeld wat vragen gaan stellen..bent u genegen die te beantwoorden?

Het was helemaal geen vraag van haar maar je reinste ballotage..ik werd gewikt en gewogen of ik als boeren pummel wel geschikt was om die hoogwaardigheids bekleder te woord te staan. Ik vroeg in mijn oneindige domheid nog aan madam of Meneer de Vries in de Blériot wilde plaatsnemen maar het antwoord was duidelijk.."Daar hebben WIJ geen tijd voor!!"


De stoet hield halt bij de Blériot..want de Blériot was belangrijk in het geheel..op Molenheide...later de vliegbasis.. was het vliegen begonnen met een Blériot..





Wat ik nu ga vertellen is de waarheid en niets dan de waarheid..!!!

Jack de Vries hield halt bij de Blériot en..ik doorbrak HET protocol..ik was toen..en nu nog steeds ..voor niemand bang en had alleen ontzag voor Sinterklaas.. Ik stak mijn rechterhand uit met de woorden: Hallo Jack..ik ben Henk van Hoorn en de Piloot van de Blériot..wil je er fff in zitten?

De truttebol verschoot van kleur en samen met 2 bewakers maakten ze aanstaltende bewegingen in mijn richting...Jack maakte een subtiel afwijzend handgebaar in hun richting en ze bevroren...Hij keek me aan en was verrast door zoveel amicaliteit..."Wat leuk Henk..ja dat wil ik graag maar..hoe stap ik in zodat ik niet op mijn bek ga voor het oog van heel Nederland"...Ik zweer je dat was de letterlijke tekst!!!

Ik briefde hem hoe in te stappen...hij nam alle tijd en wou van alles weten hoe het was om met die contraptie te vliegen. Na nog een ferme handdruk en een groet verdween hij uit het zicht nadat hij de truttebol opdracht had gegeven mijn adres gegevens te noteren..

En week later een bedankbrief ondertekend door Jack.

Nadien heb ik hem nog 2 x ontmoet...toen hij al geen staatssecretaris meer was...we hebben er wederom hartelijk om moeten lachen...wat een leuke vent...die Jack!!!!!

 

HET AVONT-UUR, Deel 23: 100 jaar Gilze Rijen, deel 2..The vertical climb.


Ruim voor de open dagen kwamen de instructies binnen..kom svp 3 dagen van te voren..wij zorgen voor je natje en droogje en onderkomen..maar..wat wil je?

- wil je vliegen..dan moet de Blériot op de parking in Noord staan...en daar komt geen publiek
- of wil je midden in het gedruis dan krijg je daar een leuke kleine hangaar aan de Public Main Street en kun je dus niet vliegen.

Tja..hoe groot zijn de kansen om overdag te vliegen met een Blériot..na ruggespraak met de andere teamleden gingen we voor het laatste..dat is interessanter.





We kwamen op de woensdag voor het vliegweekend aan..Hannelore had er zin in en we melden ons bij de poort aan de noordzijde. Gelijk kwam er een escort auto met zwaailichten bij en of we maar willen volgen. De Blériot was er al een paar dagen eerder afgeleverd en moest ergens in de kar staan..maar ja..waar?

Plots konden we niet verder..rood licht en soduju...2 F16 kisten kwamen binnen..50 meter voor onze snuit..we stonden aan de baan en moesten die oversteken naar Zuid.. We werden netjes naar onze hangaar gedirigeerd met de boodschap....t/m maandag kun je de auto laten staan. Hier zijn jullie VIP badges en van nu af aan mag je overal rondzwerven en zie je daar de pendelplek..? Elke 10 minuten rijden ze de route over de hele basis..van Parking deelnemende kisten..tot de officiersmess en alles wart er hier maar te beleven is..hop on en je komt er. Oh ja..lunch en dinner is in de officiers mess en jullie onderkomen is 3 km van de basis en daar worden jullie elke avond afgezet zodra je het hier zat bent...of zat bent....en rond 9 h in de ochtend weer opgehaald...Nog vragen?? Uh..we stonden plexieglas..wat een warm bad!!

Die middag hebben we met wat locals de kist opgebouwd en wat rond gezworven..Na een voortreffelijk dinner gingen we rond 20 h richting ons onderkomen..een B&B in een voormalige kippenschuur..

Wel allemachtig..de ontvangst was hartelijk en er waren 5 stuks 2 persoons kamers..met TV..bad...douche..en bar..nog net geen gouden kranen maar het scheelde niet veel. Men bleek een contract te hebben met de basis voor "opvang" van Generaals en andere meervoudige sterren dragers.

Tevens was er een centrale ruimte voor het ontbijt en s'avonds diende het als lounge met uitgebreide DIY gratis bar.



De donderdag hebben we de hele dag rondgezworven over de basis..Hannalore kon eindelijk zien hoe slecht het ik het daar had gehad in de diensttijd..niet dus..hemel op aarde.

Die avond tijdens dinner schoven er wat bobo's aan..2 luchtverkeersleiders waaronder ene Martin..verzot op historische luchtvaart en Blériot gek..hij had nog meer in petto voor dat jaar...


In de avond in het B&B kwamen er 2 jochies aan in de lounge en ze hadden zich ivm de festiviteiten verkleed als piloten. Het bleken Belgen te zijn.

Was muss das hier ??? vroeg ik in mij beste Belgs...Ze bleken die middag aangekomen te zijn en het transportmiddel waarmee ze gekomen waren stond daar en daar geparkeerd..Goh..zei ik daar staan wij dicht bij..

Oh ja..vroegen ze met wat voor een kist dan? Wel..met een Blériot.. Nou die hadden ze nog nooit gezien en of ze morgen langs mochten komen. Ik vond het leuke knapen en bood aan dat ze er zelfs in mochten zitten. Ze waren helemaal blij.

En Uh..met wat voor een auto zijn jullie dan vroeg ik..Welaan..zeiden ze..van de zaak..een F16 leskist 2 zitter


Het zijn de 2 jochies onderaan de foto..





Oh..wacht fff..jullie in de Blériot zitten... dan ik in de F16..deal?? ..YES..

De luchtmacht dagen waren druk..en we hadden veel..heel veel publiek bij de Blériot..die af en toe ook naar buiten mocht achter een hek zodat de motor kon draaien..er tussen door gingen we frequent naar de baan om naar de shows te kijken.





Zondag avond was de grote afscheidsparty..nou..als die luchtmacht jongens iets kunnen dan is het wel een feestje bouwen..met muziek en dans en het ontbrak ons aan niets.

Maandag ochtend gingen we weer naar de basis..en namen afscheid van de jochies..Komen jullie kijken hoe we vertrekken..we doen de gebruikelijke vertical climb..

Nou..dat was het zeker:

 

Ach ach..wat een K van de B weer..en Hanneke zit te puzzelen en ik moet in de kamer blijven..soort strafwerk..nou ja..dan maar verhalen schrijven..de volgende komt er aan..

 

HET AVONT-UUR, Deel 24: Jan Hilgers.

Op 1 van de dinner-dansant avonden op Gilze Rijen kwam Martin de verkeersleider bij me zitten.. "We zijn al ver gevorderd met de Jan Hilgers herdenking en je komt toch ook?"

De strijd was heftig in juli1910.. wie slaagt er als organisator het eerst in een Nederlander in Nederland te laten vliegen. Een groep industriëlen in Heerenveen hadden de Clement van Maasdijk gestrikt om met zijn Sommer 2 dekker daar te komen vliegen...maar..in Ede werd ook hard gewerkt aan een presentatie. Jan Hilgers zat in Parijs en was net begonnen aan zijn Blériot vliegopleiding en moest met kist en al zo spoedig mogelijk naar Ede komen...om nog voor Clement van Maasdijk de show te stelen. Het hele spul ging op de trein en kwam op 25 juli in Ede aan. Van daar af ging het met paard en wagen naar de Ginkelse Heide.

Jan vloog op 29 juli als eerste Nederlander in Nederland..nou ja vloog.. Jan had nog niet geleerd hoe hij bochten moest vliegen dus werden het een aantal hops..dan keren..en weer een hop terug.. Maar hij was Clement in Heerenveen wel mooi 1 dag te slim af.




Martin was bezig met een giga Jan Hilgers herdenking te houden op 18 september 2010 op - en boven die Ginkelse Heide.. Kisten die bv vanaf Teuge en Deelen zouden starten en een Fly By moesten maken en ik zou dan vanaf de schapenweide (net voor het Juffrouw Tok restaurant) een vlucht maken.







We arriveerden de woensdag vooraf op de Camping Zuid Ginkel en op het veld was al het eea aan inrichting gedaan..Een giga VIP tent was half opgebouwd en een heus terras voor de nog grotere VIP's was aangelegd. Woensdag avond sloeg het noodlot toe..giga wind en de grote tent ging de lucht in..maar donderdag kwam er een heel leger van harde werkers bij en om 16 h stond er een nieuwe tent van 25 x 70 meter.

Het schapenveld was ook onderhanden genomen..hekken weg..ongelijkheden geshoveld en ... nee zei ILenT..300 meter lengte is op papier te kort voor de Blériot, het moet minimaal 450 meter zijn..maar daar hebben we wat op gevonden..de PH-BLE word dat weekend een ULV..en dan mag het wel...en Henk heeft tevens een ULV brevet dus geen speld tussen te krijgen. Tja..wanneer de regels bedenkt voor het Nederlandse luchtruim dan kun je die ook naar je hand zetten. Martin was tevreden en de Blériot werd opgebouwd en in een 10x10 meter tent aan de rand van de schapenweide geparkeerd.

Donderdag zijn Hannelore en ik overal in de nabije omgeving op verkenning gegaan..waar bos..waar noodlandings mogelijkheden...het 1e was er plenty..het 2e nauwelijks.






De weersverwachting was ronduit slecht voor de zaterdag..bak wind van heb ik jouw daar maar.. de vrijdagmiddag was al veelbelovend en de avond zou nog beter worden. Er arriveerden meerdere Luchtmacht bussen..met VIP's en deelnemende piloten voor de zaterdag..
Rond 19 h deed ik 2 snuffel hopjes..voelde al redelijk en we hadden de tijd..nog lang geen sunset..TV Gelderland en een paar duizend bezoekers stonden geduldig..uh ongeduldig af te wachten maar ik trok me er niets van aan...ik ga wanneer ik ga en geen minuut eerder..

Tegen sunset kon het...onder het toeziend oog van Jan Hilgers zijn kleinkinderen...

 

Pauze..en volgend weekend weer verder.

 

Komend weekend volgen er weer meerdere delen en ..

We zijn nog lang niet aan het einde..bij lange na nog niet maar..

Het slotstuk is open en daar zullen diverse Sammers warm voor gaan lopen..maar..geduld..

 

HET AVONT-UUR, Deel 25: Geo Chavez, deel 1.


Geo Chavez vloog over de Alpen in 1910 en dat liep ramzalig af. Alles over de Memorial Vlucht van Geo Chavez komt later... nu eens kijken naar 2010.

Het was een topjaar qua drukte..overal happeningen en aangezien de Kanaal overtochten niet lukten in 2009..( Franse Fratsen , maar daarover in de grote presentatie meer) hadden we eea uitgesteld tot 2010..Zo rond maart 2010 kwam de uitnodiging van de Geo Chavez Stiftung uit Ried Brig..de startplaats van 100 jaar geleden..Kom je in september naar Zwitserland met een model..maar ook met de Full size..en Mikael Carlson komt ook!!

We gaan naar 1910..De rally die uitgeschreven was liep van Ried Brig (aan de voet van de Simplon Pas.) over de Alpen..via Domodossola en moest dan uiteindelijk finishen in Milaan. Een 30 tal piloten schreven zich in onder wie vele bekende namen van toen. Echter..bij het zien van de Simplon pas hielden een man of 10 het al voor gezien..veel te hoog!

De organisatie had een verkenningstocht op stapel gezet en met auto's ging het naar boven..ach..viel nog wel mee..toch? Echter..nadat het hoogste punt was gepasseerd kwam er een bijzonder gedeelte..de beruchte Gondo Schlucht. Een smalle doorgang en 300 + meter hoge wanden. Landings mogelijkheden..nul..In case of een motorstoring..absoluut dodelijk!!

Weer 10 man ging naar huis..waanzin!! Uiteindelijk bleven er nog slechts 5 over die een poging wilden wagen...





Dit is die 1e etappe:





En dit het hoogte profiel...





Er werd volop getraind en pogingen ondernomen maar dagenlang wist niemand het hoogste punt van de Simplon pas te bereiken.




De 100 jaar herdenking:


De organisatie had zich voor gesteld dat er op de startplek het eea aan festiviteiten zou gaan plaats vinden..wat kleiner kisten die daar zouden starten..wat fly by met bv de jets van de Patroille de Swiss. Uiteraard ook wat modelvlieggebeuren en..Delta's en Parapentes en Paramoteurs.

Nou dat is al een heel programma..maar men wilde nog meer..Zou er iemand met een Blériot tot het hoogste punt van de Simplon pas durven te vliegen??

Ik dacht bekijk het maar..ben druk zat dichter bij huis en met nieuwe pogingen om Het Kanaal over te steken dus deze laat ik aan mij voorbij gaan. Mikael Carlson..voor de duvel niet bang ...vertelde me later dat hij na een verkenningstocht per auto van elke vlucht afzag die ook maar iets de Pas in ging..Kansloos bij motorstoring..

Het feest was er eigenlijk niet minder om en hier de beelden...

 

Deel 2

In de originele verslaglegging van het landingsongeval stond een merkwaardige passage..wat niemand behalve een echte Blériot kenner zal opvallen.

Er stond dat er in de romp..bij de stijl waar de achterste vleugel ligger is gemonteerd... blijk was van een vroegere reparatie..er waren touw bindingen te zien.

Hier dus...maar dat hoort zo..is een zo ontworpen versterking





En ook in de modellen:





De foto"s van het wrak...die ligt in Peru..























Maar waarom was er een vleugel afgebroken net voor de landing?? Die het weet mag het zeggen...

 

Geo Chavez, slot.

We schrijven februari1912..de Franse strijdkrachten ( we kunnen nog niet spreken van een luchtmacht afdeling) vaardigde een vliegverbod uit op alle mono planes. De reden..meerdere ongevallen waar o.a. ook de Blériot XI bij betrokken was.

De bekendste aviateur van dat moment althans in Frankrijk was daarbij om het leven gekomen..de beroemde Léon Delagrange. Maar min of meer gelijktijdig waren er in Engeland ook zware ongevallen soms met dodelijke afloop. Tot zo medio 1910 was de Blériot XI...met de 25 Pk Anzani motor het les vliegtuig en de kist voor de particuliere vlieger. Vliegen was duur en om uit de kosten te komen gingen nagenoeg alle piloten shows vliegen..Sommigen hadden al wel 2 maanden vliegervaring..en er waren zeer geroutineerde vliegers bij met wel een half jaar ervaring.. Dus ervaring..nul komma nul.

De druk was groot..niet vliegen is geen geld en wel vliegen leverde belachelijk veel op. De Blériots en andere gelijkwaardige kisten waren een speelbal van de wind en turbulentie. Ook Louis zelf moest dat ondervinden. Hij vloog op een show in Istanbul de kist tegen een flatgebouw en bracht het er levend af..maar het was wel het einde van zijn demo werk.





Om toch met slechter vliegweer aan de show verplichtingen te kunnen voldoen plaatste de ene na de andere privé piloot een 50 PK rotatie motor op de kist. Meer snelheid..maar ook meer belasting op de kist.

Bij meerdere ongevallen waren er ooggetuige verslagen met de conclusie dat de vleugels naar beneden waren afgebroken..Nonsens kan niet..Indien de vleugels afbreken dan klappen ze naar boven zei Blériot. Echter de fabriek versterkte de boven spandraden toch maar....en weer ging het mis.


Zullen we eens kijken naar de belasting op een mono vleugel..bij een starre vleugel is het gemakkelijk...buiging op de liggers door de lift. Maar nu een vleugel die in de spandraden hangt..

De krachten door de lift zijn nog steeds naar boven maar doordat de vleugels min of meer scharnierend aan de romp zijn bevestigd is er nauwelijks sprake van buiging. Waar gaan die krachten dan heen...wel er ontstaan trekkrachten in de onderste spandraden en die trekken bij de aanhechting aan de vleugel de vleugel naar binnen..richting de romp.

Men ontdekte een tot dan onbekend fenomeen..liggercompressie..dus druk in langsrichting.


Bij de bouw van de modellen kon ik eindelijk wat van de schoollessen kwijt..krachten berekeningen..weliswaar geen complexe zoas bij de berekening van bv bruggen wat we ook onder de knie moesten krijgen..maar relatief eenvoudige enkelvoudige krachten


Eindelijk begreep men wat er loos was en ja..het leek inderdaad alsof de vleugels er naar beneden toe af braken..de liggers braken onder invloed van overmatige druk en door de positie van de diverse met name onderste spandraden kon de vleugel bij de romp naar boven klappen en dat gaf het beeld dat de tip naar beneden ging.

De oplossing..heel veel zwaardere vleugel liggers zodat het doorsnee oppervlak dusdanig groot was de het hout de drukkracht kon weerstaan.


Maar er waren meer problemen en de Blériot XI La Manche werd omgetoverd tot de Gnome Blériot XI..met op vele punten aanpassingen..andere onder- en boventoren..ander hoogteroer..geen staartwiel meer maar een schaats etc.

Het niet helemaal correctie verhaal:

In February 1912 the future of the Type XI was threatened by the French army placing a ban on the use of all monoplanes. This was the result of a series of accidents in which Blériot aircraft had suffered wing failure in flight. The first of these incidents had occurred on 4 January 1910, killing Léon Delagrange, and was generally attributed to the fact that Delagrange had fitted an over-powerful engine, so overstressing the airframe. A similar accident had killed Peruvian pilot Jorge Chavez at the end of 1910 at the end of the first flight over the Alps, and in response to this the wing spars of the Blériot had been strengthened. A later accident prompted further strengthening of the spars.[9] Blériot produced a report for the French government which came to the conclusion that the problem was not the strength of the wing spars but a failure to take into account the amount of downward force to which aircraft wings could be subjected, and that the problem could be solved by increasing the strength of the upper bracing wires. This analysis was accepted, and Blériot's prompt and thorough response to the problem enhanced rather than damaged his reputation.[9]


Geo Chavez zijn kist had het zwaar te verduren gehad..vooral in de Gondo Schlucht en toen het er op leek dat alle gevaar geweken was en hij bijna op de landingsplek in Domodossola was gaf hij nog 1 keer een beetje gas..op slecht 10 meter hoogte..Plots brak er een ligger en de klap was hard. Geo leefde nog 3 dagen en deed zijn relaas van wat hij ondervonden had..

Nu kun je mogelijk begrijpen dat ik met de La Manche Bériot niet zo happig was op turbulentie...het wilde gedoe op die vroege ochtend in 2009 in Blériot Plage aan mij voorbij liet gaan..en al helemaal geen zin had om overdag te vliegen laat staan over de Simplon Pas.

 

HET AVONT-UUR, Deel 26: Model Kanaal overtocht..de herkansing.


Na de onfortuinlijke plons van het model bij de 1e poging was de kist in no time weer vliegklaar..maar hoe nu verder? In de winter van 2010 op 2011 kreeg ik een mail van de Gemeente Sangatte- Blériot Plage..de burgemeester himself. Enke..hoe staat het met het model en wanneer gaan we weer?


De race met de Franse club van Beugin was nog steeds gaande en zij hadden na mijn plons ook een poging ondernomen en wel vanaf vliegveld Marck (net boven Calais). Guy Allemand en Pierre Pourre hadden de verrichtingen nouw gade geslagen en net als de vorige keer tijdens de 100 jaar viering kwam het model van de Franse vrienden niet ver...Na diverse vluchtpogingen boven het veld gingen ze onverrichte zake weer naar huis. Dus de race wie er het eerst met een model Blériot de oversteek zou maken was nog steeds van kracht.


Het plan:
- In april een vlucht maken (statistisch gezien de beste weer kansen)
- Vertrek weer vanaf het GA vliegveld St Inglevert.
- Landing weer bij het Spitfire arrangement hotel.
- Een volgboot
- Volg heli weer van Philippe Coutrell
- De gemeente secretaris zou alles operationele zaken regelen ( ex vergunningen die ik zelf ging doen)...en ging alles betalen.



De benodigde Vergunningen waren zeer snel geregeld en binnen 2 weken na de start was alles binnen.. Olivier Dumont ( de gemeente secretaris ) bracht me in contact met Olivier Folcke een lokale sportvisser die wat expedities deed met klanten. Hij had 2 boten..een kleine super snelle van 70 kmh max en een grote geschikt tot 12 man aan boord en die kon 30 kmh ..en had de welluidende naam van Black Pearl.







https://www.leloupdemer.fr/pages/dispertion-de-cendre-en-mer.html



Ondanks de mooie boot en de ervaringen die Oliver er mee had ( hij had o.a. de rocket man Kanaal oversteek begeleid) kozen we voor de zeer kleine maar snelle speedboot. Reden..we wilden de heli en het model bijhouden en er onder blijven varen voor een eventuele S&R operatie.






Tja..wie gaat er in de heli en wie in dat kleine bootje. Het loste zich snel op..Otto Rodenburg zag de Kanaal oversteek in een speedboot helemaal zitten en Pierre en Guy wilden liever comfortabel in de dikke heli van Philippe.. Maar ja..waar moest de camera ploeg dan in? Nou heel eenvoudig zei Olivier Dumont..we huren een 2e heli voor de crew van TV Opale..de lokale omroep.


Enkele weken voor de overtocht melde er zich een Engelsman..de redacteur van de Aeromodeller...hij zou naar Blériot Plage komen en de mooiste plaatjes waren te schieten vanaf de volgboot. We prikten een datum 19 april 2011 over enkele weken en..of we 1 dag extra wilden komen..gedurende 1 dag de kist static bij Auchan en dan zouden alle scholen om beurten langs komen.


De centrale hal was groot en het model stond er midden in met keurige VIP afrastering er om heen. Schrijvende pers..TV... schoolkinderen..we hadden het er druk mee.. Halverwege de middag moesten we ons melden bij de directie..een hapje..een slokje..tekst en uitleg...en we kregen een envelop..700 euro aanmoedigings premie!! Nog die avond gingen we naar St Inglevert en het model opbouwen en daarna wat proberen te slapen in het hotel in Blériot Plage.


Om 7 h op het vliegveld..en om 9 h was Philippe er met zijn Bell Twin Jet. Otto en de Aeromodeller man lagen al voor de kust op track met hun kleine speetboot. Het weer was uit het boekje: tikkie rugwind en perfect zicht. De overtocht van het model verliep vlekkeloos. Die van de boot niet. Halverwege Het Kanaal knalden ze al scheurend met 45 kmh onder de combi heli en model over de hekgolf van een ferrie..de klein boot kwam helemaal los en klapte weer op het water en..de buitenboord motor ging uit. Olivier wist het al en frunnikte wat onder het dashboard..en yes..na enkele minuten ging het weer op jacht naar waar het model was..maar nu met 70 kmh..ze vlogen meer dan dat ze vaarden en hadden ons in no time weer ingehaald.


De reportage:




En de landing:





Een ervaring rijker..een ook mooi schilderij..en met name de ere penning van de Gemeente Sangatte- Blériot Plage omgehangen door de burgemeester gehuld in zijn ambtsketting...

We waren de Fransen voor. Na nog een 2e poging met die zelfbouw motor hebben ze er een Moki ster op gezet en 1 jaar na onze geslaagd overtocht ook de overkant weten te bereiken.

 

HET AVONT-UUR, Deel 27: Herdenking 1e postvlucht in Engeland.


In het voorjaar van 2011 kreeg ik een mail van het 1e Dag Enveloppen uitgeverij Buckingham Covers met het verzoek om in Engeland op 9 september een postvlucht te doen..100 jaar na dato. De verwachting was dat men in de voorverkoop heel veel 1e Dag Enveloppen met dit thema zouden verkopen en dat ik probleemloos op die dag een vluchtje zou kunnen maken van enkele tientallen kilometer via de historische route.

Toen ze door hadden wat dat moest gaan kosten..en dat de kansen op een vlucht op exact een geplande datum next to zero waren kwam er een ander plan. Wanneer ze de verkochte enveloppen naar mij zouden zenden en ik die mee aan boord zou nemen voor een lokale vlucht hier dan was dat een haalbaar alternatief.


Hier de historische vlucht:


Gustav Hamel

https://transportationhistory.org/2...kind-airmail-delivery-takes-place-in-england/


En wat gegevens over Buckingham Covers.


https://www.buckinghamcovers.com/


De bewuste 1e Dag Envelop:





Ik kon hier op een avond niet al te ver af van de datum van 100 jaar nadien een mooie vlucht maken met een dikke doos met post:

 

HET AVONT-UUR, Deel 28: Sanicole airshow.



Na de postvlucht op vliegveld Kiewit (België) welke overigens plaats vond op donderdag 15 september, vertrokken we de volgende dag naar het nabij gelegen vliegveld Sanicole voor de meerdaagse grote vliegshow.

De kist kreeg een kleine hangaar toebedeeld welke bereikbaar was voor het publiek en desgewenst of beter gezegd zo mogelijk kon ik van daar af naar de baan. Die vrijdagavond zaten we met een groepje deelnemers rond de dinner tafel met o.m. het Breitling Wing Walker Team. Hannelore toostte op mij verjaardag en er werd wat gegniffeld en gesmoesd door de 2 Engelse dames.

Het was zaterdag prachtig weer en bere druk maar veel te veel wind voor de Blériot en nog eens vol cross ook. De rest van de show was er niet minder om en op enig moment moest ik mee met de Wing Walker dames en plaats nemen op de roterende stoel bovenop de bovenvleugel. Pff..wat hoog..en 1 van de dames gaf een zwieper en ik tolde rond.

Tussen het middag- en avondprogramma kreeg ik een vlucht aangeboden..nee..gewoon in de cockpit





Zowel de avondshow als de zondag show waren adembenemend en omdat de wind nog steeds knap door haalde en ook nog steeds vol cross stond kwam er van vliegen niets maar..het waren heerlijke dagen en het ontbrak ons aan niets.


Dat het Wing Walking een risky zaak is..

Zie dit report:

https://asn.flightsafety.org/wikibase/267343