natuurkunde, universum

idd goede punten, ik ben van nature behulpzaam al, maar kan ook te perfectionistisch zijn. ik probeer me al op mijn eigen zaken te focussen, en niet eventuele dingetjes bij
anderen willen goedzetten of corrigeren. ik heb ook bewust met techniek dat ik zie dat ik niet kan meenemen, ook al wil ik zo graag, dat ik me een beetje afsluit voor wat er
vervolgens mee gebeuren zal en denk aan het natuurlijk verval proces dat ook continu plaatsvindt. bijvoorbeeld een apparaat dat te groot is en weggegooid wordt. bijv. die calculator van @ISOLA2 ! dit is lastig! maar, als ik het beperk tot mijn eigen spulletjes waar ik echt druk mee
word, en niet in meningsverschillen over wat er met een ding gebeurt, dat niet van mij zelf is. dan laat ik het gaan als ik die zelf niet kan huisvesten zeg maar. ik heb hier soms last mee, met apparatuur op bijv. werk. met vliegtuigen kent iedereen dit wel, iedereen heeft zijn eigen instellingen.
het wordt voor mij wel lastiger als het een gezamelijk ding gedeeld object is. bijvoorbeeld ik help iemand met iets, en diegene gaat er "fout" mee om. ook dan weer, relativeren. ik denk dan vaak dat er opzet bij is maar is vermoedelijk niet zo.
(heb waar nu woon, help, zelfs!) dan relativeer ik, en bied aan dat ding echt goed te krijgen. niet meer van "zo, nee zo!" sommige mensen gaan in die modus. ik probeer dat te sussen. en bijvoorbeeld met vliegen kijk ik naar
het vliegen enzovoort als plezierige bezigheid. hoogstens evt helpen als het goed is. het echte priegelen tot het goed is, doe met mijn eigen spullen.
waar ik wel makkelijk mee omspring, is iemand helpen met iets en verder helpen. handje helpen.
veel dingen doe ik zo met een redenatie en goede bedoelingen. maar in de praktijk kom ik dan vaak "ongezellig", "onverschillig" over. bijv. wat ik zei als ik iemand help en gaat er vervolgens "fout" mee om. zelfs dan help ik vaak nog een keer!
mij is ook wel veel verweten vroeger dat heeft er ook mee te maken, dat ik er al mee bezig ben.
dit is idd mss wel samen te vatten als omdenken. niet op een soort zen manier maar meer een zelf micro management manier. weet ook niet anders. mezelf inzetten voor wat ouderen met echt zware of moeilijke dingen, is me al gewoon.
of dingen 2x zo snel laten gaan. ploegen dienst achtig ook wel. maar in private sfeer bedoel ik.
stel iets moet geverfd worden. ik kan dat slecht samen (als het niet botert), dan vind ik het prima, om in een soort ploegen systeem het te doen. ook weer wel een punt vele mensen willen niet zoveel "calculeren" maar gewoon samen verven en samen
naar huis. lastig. ik kan dat iig! in zo'n geval.

PS ik zei weleens tegen iemand "al smijt je die weg. jou ding", en dan werd er gedacht,
dat ik niet om zijn spullen geef! nee totaal niet wat ik bedoel.

 

We gebruiken slechts 10 % van onze hersenen, wie of wat gebruikt er dan de overige 90 % ?

 

Niemand kan met iedereen overweg..
al lijkt het zo, het is niet zo. Verstandhouding, netjes blijven, waar je mee om MOET gaan netjes houden. rest gewoon niet doen.
manieren vinden om diegene zn hulp toch te gebruiken, al is het misschien niet zoals men verwacht.
bij verven, doe jij muur 2, blijf ik op deze muur.
ikea, wie bepaalt, wie helpt. 2 mensen die bepalen wat moet gebeuren is een ramp.

Qua fout gebruik, het is mij opgevallen dat dit meestal nooit moedwillig kwaadwillend is.
veel zaken.
vaak meer een kwestie niet weten waarom, of gewoon zelf de feeling met het ding niet hebben.
door de tijd heen sluipt er wat in, het wordt een keer vergeten (lange vakantie) en opnieuw uitgevonden
soms zie je het snel, soms niet. hopelijk geen schade of gewonden daardoor.

je PS, ook dat is weer een prachtig interpretatie geval.
Ik weet natuurlijk niet hoe dat ging, intonatie, en ik ken je niet in het "echie"
maar bij de ene persoon zal iemand automatisch de humor achter de opmerking zien, het goed opvatten
en bij een ander pakt het ff de andere kant op
Correcte communicatie is een zeer ondergeschoven ding....
terwijl het eigenlijk het belangrijkste van allemaal is.
Checken of je het snapt waar de persoon mee zit, helpen, tussendoor checken of je het nog over hetzelfde hebt.
zo vaak broodnodig om ergens uit te komen
ook al zou je denken, we zijn volwassen, en ik zeg toch wat ik zeg.. snapt ie dat nou niet?


Maar dit zijn een paar wonderen van de menselijke geest, een universum binnen het grote universum

Qua 10%: zou die 90% er zitten voor herstelfuncties?
er sterven zat hersencellen af, zit die 90% er om dat op te vangen?
bij groot trauma wil het wel eens gebeuren dat andere delen van de hersenen inspringen om het probleemgebied te vervangen. is dat de reden?
Of staat bij de ene het gebruik op 20%, en bij een andere op 5%? is het bepalend voor het IQ?
of is dit het verschil dat een jong persoon al vroeg "wijs" is, of een ouder persoon nog steeds niet wijs..

 

ja er zijn af en toe gevallen dat iemand op zijn hoofd valt of iets ernstigs van die aard, en is ineens heel goed in wiskunde. fascinerend.

ik had verschillende gevallen. een voorbeeld, is vroeger rond 2000, was er adware, spyware, en dan kwamen er vervelende popups. destijds kon ik die vaak echt "weggamen" in een soort gevecht tegen de malware.
dan was het opgelost en men kon weer verder, graag gedaan! zelfde avond, weer naar een slechte site. ik "nee he". dan zou ik me heel druk kunnen maken en misschien denkt diegene wel "hij helpt me toch wel"
maar dan kon ik me weleens afzijdig en onverschillig houden, professioneel. vragen mag! ik heb daar door lering een soort grens. ik ben van nature iemand die wil het steeds fixen, oplossen.
van dien aard. men was dan soms van de hoek "je bent wel met jouw computer bezig, en mijne boeit je niet". (dit is een half-gefabriceerd voorbeeld, op waarheden gebaseerd, om de dynamiek weer te geven. het voor en na).
maar tegenwoordig om het in modelvliegen te zeggen, help ik eerder een ander in de lucht, voor ik zelf dan ga vliegen.

 

het allerleukst vind ik wel iemand iets leren of samen iets leren of iets van een ander leren, of ook wel, elk op eigen manier iets leuks doen samen. (helling uitje). lastiger vind ik "klassikaal" of een soort "buffet" systeem waarbij iedereen erin duikt.
moeilijk afstemmen dan.
ook bijvoorbeeld met die (openbare) computer.
iemand min of meer individueel echt iets heel goed leren met veel geduld over maanden (vrienden) ook erg leuk. zinvol. iemand mij echt iets leren, ging historisch soms niet zo goed. ik vaak "traag" "afgeleid" "dromerig" en verweten dat ik niet meewerk wat mss zo was in effect.
in de vorige posts had ik het over spullen van een ander; wat ik dan wel bedoelde, was, "ik help jou, niet je computer op zich"

 

ik zag iemand met ongeveer vergelijkbare opvattingen (hij wel slimmer), dat veel natuurwetten die de mens nu kent, niet fundamenteel zijn, maar ontstaan door simpelere functies van kleinere onderdeeltjes.
bijvoorbeeld warm gas zijn botsende rondrazende deeltjes, niet zozeer een een volume met een warme substantie met eigenschappen zoals druk, temperatuur. dat is de menselijke benadering.
wat er echt plaats vindt is dat moleculen botsen e.d. en impuls, energie uitwisselen. echter de mens kan onmogelijk zoveel deeltjes simuleren en zeggen waar de deeltjes zijn. (vergelijkbaar met het weer voorspellen).
als je het precies wil weten moet men eigenlijk de realiteit vooruit spoelen. van die deeltjes. als men de modellen van de verzamelingen vooruit spoelt, klopt het maar een korte tijd.
nu is het zo, dat dit niet een gewoon gebrek aan rekenkracht is. de realiteit rekent al "maximaal". men kan niet een computer bouwen die met minder resources, hetzelfde resultaat berekent.
dit heeft best vergaande gevolgen voor wat een mens kan weten over het bestaan.
de mens maakt dan statistische formules eigenlijk, om functies van grote verzamelingen deeltjes, gemiddeld te berekenen. de gemiddelde druk is bijv. 2 bar. (het zijn continu botsende deeltjes tegen de wand).
dit zelfde geldt voor het weer, en ook bijv. aerodynamica.
ik zei al eens zoiets, jaren geleden in een thread, reactie.
nu is het zo, dat als dit zo is, aanname, dat mensen niet goed kunnen nagaan, wat de beweging van die onderliggende onderdeeltjes is.
een persoonlijk interessepunt dat ik al jaren heb, is viscositeit. dit is ook een resultaat van interactie van bewegende deeltjes. "in hetzelfde laantje" als vele natuurkundige alledaagse processen.
andere gebieden waar dit waarschijnlijk evenzo aan de hand is: ruimte-tijd, quantummechanica, thermodynamica. (naja en aerodynamica dus).

mijn huidige opvatting is, dat de mens of iemand in dit universum, niet de absolute herkomst kan weten (informatie technisch). slechts een beetje erachteraan filosoferen. met beperkingen in de uitspraak.

zag dit filmpje pas, en is ongeveer wat ik ook denk.

 

Zo denk ik er ook over, we maken deel uit van het systeem en kunnen maar een deel waarnemen

 

Het universum is het universum. De natuur op aarde is de natuur op aarde. Wij mensen willen graag "alles" weten en begrijpen. Dat kunnen we niet, hoe goed we ook onze best doen.
Om te kunnen omschrijven wat we (denken te) weten gaan we alles in formules proberen te "vangen". Die formules en omschrijvingen noemen we dan "natuurwetten". Wij mensen zeggen dan dat die een vaststaand feit zijn en dat daar niet aan valt te tornen.
Hoe lang hebben "we" niet zeker geweten dat niets sneller kon gaan dan het geluid. Dat was een "barrière" waar je niet doorheen kon. Tot en met het moment dat Chuck Yeager op 14 oktober 1947 met zijn Bell X1 wel degelijk sneller vloog dan het geluid, waren er heel veel geleerden die zeker waren dat het onmogelijk was.
Zo zijn er nog onnoemelijk veel meer zaken die men zeker wist maar die later toch echt anders bleken te zijn. We kunnen daar allemaal wel voorbeelden van bedenken.
Hoewel er nu nog steeds mensen zijn die zeker weten dat de aarde plat is en dat de zon en de maan daar over rond gaan. Ga maar eens zoeken naar filmpjes op Youtube als je een beetje in de put zit. Ik weet 100% zeker dat je dubbel zal liggen van het lachen om die mensen met slechts één werkende hersencel. En ze doen ook nog "experimenten" die bewijzen dat de aarde plat is. Het mooie is dat die experimenten meestal nergens op slaan of dat ze juist bewijzen dat de aarde een bol is.

Onze (menselijke) natuurwetten helpen ons heel vaak. Ze "kloppen" altijd, tot er iemand opstaat en een ander idee heeft. Vrijwel altijd wordt dat als onmogelijk opzij gezet en heel veel "geleerden" willen het niet eens onderzoeken. Heel soms gaat zo iemand zelf aan het experimenteren en komt dan, meestal, tot de ontdekking dat zijn idee fout was. Soms zijn de uitkomsten van zijn experimenten onduidelijk. In zulke gevallen zijn er dan heel soms andere geleerden die bijspringen. Uiteindelijk komt daar meestal een antwoord uit dat voor iedereen bevredigend is.

Einstein heeft bepaalde dingen omschreven die volgens de relativiteitstheorie zouden moeten kunnen en of gebeuren. Een aantal van die dingen zijn ondertussen bewezen, voor ons mensen tenminste, waar te zijn. Hij had in 1917 al aangegeven dat het mogelijk moest zijn om de uitstraling van elektromagnetische straling te versterken door het te stimuleren. Hij dacht wel dat het effect daarvan nauwelijks waarneembaar zou zijn.
Deze "voorspelling" van Einstein werd heel lang als een gedachtenspinsel van hem gezien. Jaren later waren er een paar mensen die fundamenteel onderzoek gingen doen naar deze mogelijke gestimuleerde emissie. In de vijftiger jaren van de vorige eeuw bewezen zij dat het inderdaad werkte en dat die versterking best groot kon zijn.
Het uiteindelijke resultaat is wat wij nu als LASER licht kennen. Laser is een acroniem van Light Amplification by Stimulated Emission of Radiation, in het Nederlands: versterking van licht door gestimuleerde uitzending van straling.

Op die manier hebben wij weer iets van het onmetelijke universum in een "natuurwetje" gegoten. Dat blijft staan tot er weer iemand "eigenwijs" is en een ander idee gaat onderzoeken. Wat daar uit gaat komen is niet te voorspellen, dat ligt in de toekomst verscholen.
Tot die tijd kunnen wij heel goed overweg met onze "natuurwetten" en hebben we tot nu toe daar veel baat bij. En de toekomst???? Jullie ideeën zijn net zo goed als de mijne!

 

idd! bedacht me net nog, dat het net zo lastig is, het weer terug te voorspellen dan vooruit voorspellen. en dat waarschijnlijk met het hele heelal, als men ver genoeg terug (of vooruit) kijkt, niet veel anders is.
of, als je een optimale oplossing wil, dat die niet gewoon te berekenen is. zoals chatGPT vragen het optimale F3B model te ontwerpen. (dat dat niet kan en niet een goede vraagstelling is, gezien de werking van de realiteit)
ik heb dat niet geprobeerd overigens! ik heb nog niks aan een AI gevraagd direct. (natuurlijk al wel vele AI samenwerkingen interacties die ik nieteens weet)

wel interessant dat S. Wolfram zegt, dat van alle interactie in het universum (van de materie en ruimte om ons heen), dat het eruit ziet dat 1/120 deel van de activiteit, onze dingen zijn.
het hart. de zon enz. verbrandingsmotor. wat wij zo zien gebeuren. en de rest, het "creeeren" van de realiteit.
het in stand houden van het geheel.
zoiets vermoed ik ook, dat het voortbestaan van het heelal, in feite gelijk is aan andere "reacties"
bijvoorbeeld dat men op tafel een stilstaande bal aan rollen brengt. het "bestaat de hele tijd voort"
in rust met zo te zeggen 119/120 van de bezigheid.

 

Het woord onmogelijk komt niet voor in mijn woordenschat

 

Dat lijkt mij onmogelijk.

 

ik heb wat dingen beter samengevat, begin met uitlegje. er is tegenwoordig quantum mechanica bekend. men wil quantum computers bouwen, daarmee kan men een oplossing bedenken voor iets heel moeilijks, wat anders heel veel stapjes kost
of pogingen. bijvoorbeeld een "sleutel" voor een probleem. er zijn ook onderzoeken naar de "werking" van het universum, en er zijn een aantal parameters die heel erg nauwkeurig kloppen. men zei wel, het lijkt wel of het universum gemaakt is voor mensen.
(modern gesproken).
wat ik nu denk wat er aan de hand lijkt te zijn, is dat er voor het heelal ontstond (als men dat even aanneemt als beginpunt van deze uitleg), een soort quantum veld is geweest, dat in 1 actie (mss met een soort ervaringen van vorige),
een universum "ontwierp" dat het langste werkt. het stabielste. op de heel lange duur. alle dingen zo afgesteld, dat het een soort "perfecte machine" is. ontworpen in een quantumcomputatie.
als dat een soort bewustzijn is dat nog steeds actief is "groter" dan het universum, kan het zijn dat die nog steeds een beetje peilt, of er geen verschijnselen (ahem) ontstaan die misschien het "verslijten" van het heelal versnelt, of vernietigd.
mischien is de mens wel belangrijk, omdat die, net als dat veld, kan "kiezen". kan definieren wat goed of slecht is. "functioneert" = goed, "werkt slecht of nadelig" slecht.
wat dat veld uberhaupt met een universum weet ik niet. uberhaupt probeer ik niet te bevatten wat het bewoog. 1 ding kan ik noemen, liefde. zoals als men met een balspel bezig is, en men ziet een beestje, dat men de bal vasthoudt. pure liefde zoals wij die kennen. verder zou ik het niet weten.
quantummmechanica is nog steeds actief in het universum, op kleine schaal, omdat het universum grotendeels "gematerialiseerd" is. het is een mechanisme in vele functies van het universum. wellicht in het brein vele connecties.
menselijk denken is wel anders, nog steeds een beetje sequentieel. de mens kan niet zo'n quantum operatie maar dat grote veld wellicht wel. ook is het mogelijk dat de golf functie van dat veld hier rijkt, maar de veldjes van alle quantummechanismen
zeg maar, niet "coherent" daar. wij weten niks van dat veld. kunnen mss nooit vinden. mss kan het wel de inhoud van het universum enigzins waarnemen.
misschien kan het zelfs, als de materie van de mens weer opgaat in de aarde, dat veld evalueren van die mens dat weet ik niet. waarom speciaal de mens? omdat de mens ook dingen kan maken, en dingen vernietigen. anders dan andere planten en dieren enz.

ik had laatst een voorbeeld, over weer achteruit voorspellen. stel dat men terug wil voorspellen met huidige modellen. op een gegeven moment kan men afvragen "viel er op dit moment een asteroide" "indien ja, dan was wat er voor gebeurde, zo"
"indien nee, dan is de hele geschiedenis loop, zo" dat gaat dus niet, geen beginnen aan.
wat ik nu denk wat deeltjes fysici zien als ze een hele varieteit aan deeltjes waarnemen, is als het ware, grote, kleine onweersbuien. linkse, rechtse. ah en toen was er daar zo'n bui. en daarvoor, was er in Argentinie, zo'n, bui. enz enz
dat leidt niet naar het begin van het universum.
ik denk dat het universum, een soort optimum is, en dat alle deeltjes enz het minimale is voor dat optimale systeem. "keep it simple". waarbij, erin, niks gebeurt wat misgaat. zeg maar, niet een klapband. niet een vastloper. helemaal nooit nergens.
door dat ontwerp en omdat dat veld dat zo "wil". het is haast onbegonnen alles te analyseren en tot een conclusie te komen. mijn conclusie is dat het een "perfect" ontwerp is.
het is grappig, dat die natuurwetten zo zijn, dat er roest ontstaat. bergen slijten. ik heb daarover gedacht, dat de toenemende entropie, in feite de aandrijving is, van het bestaan van het heelal. net als een organisme, een soort onbalans is,
wat in stand gehouden word door een beetje van die energie in de onbalans, te gebruiken.
ik denk dat roest e.d. slijtage, uiteindelijk zorgen dat het heelal verder bestaat. dat is dat verbruik van energie. op een gegeven moment is dat op! mss is dat een work in progress, voor het quantum veld.
verder denk ik, dat dat veld niet zou willen dat de mens alles opblazen enz.

ik probeer op deze manier, volledig coherent e.d., mijn omgeving en herkomst te snappen. wat ik hier doe en wat er later gebeurd. zien verder! dit ook work in progress.

ik ben echt, concreet aan mijn plek aan het bouwen nu. binnenkort staat er hier wat waarin ik ga bouwen, vlak voor de deur. (eerst afbouwen dan modelbouwen)

toev: een zweefvliegtuig is ook zoiets. een ding dat men ontwerpt om (mogelijk) zo lang mogelijk boven te blijven. het gebruikt een beetje van de voorhanden hoogte energie,
om mbv dingen met een beetje verlies (vleugels etc) (viscositeit uiteindelijk als men het uit elkaar splitst waar de wervels eindigen enz), om het verbruik ervan zo lang mogelijk te rekken.
niet te lang (stall) en ook niet te snel duiken.
in menselijke termen van "gedrag" te spreken, vermoed ik dat af te leiden is, dat verzamelingen met een harmonie oid, en feest activiteiten, "goed" zijn in dat opzicht van het heelal, goed "verwezenlijken" (als ware, een vleugel vormen en de lucht viscositeit laten "doen", maar wel efficientst zo als mogelijk).
als men even voorstelt dat het heelal zo'n machine is die mogelijk lang bestaat, maar niet "stall"
en ook niet "duiken". zo kan de entropie het langst mee dan. de mens is bijzonder, omdat die potentieel, nog grotere dingen kan "besturen" dan bijvoorbeeld een ster. kan schade toebrengen en "stall" of "duiken".

ook zijn er vele dingen uit religie, uit deze stelling van wat het heelal is en hoe enz. die voortvloeien eruit.
ook die dingen van de armen helpen e.d. kan men verklaren vanuit verdelen van de "wrijving punten". spanwijdte verhogen, beter benutten van de potentiele energie in vliegtuig context.

nog iets: het heeft ook wel raakvlakken met vrije wil, en of men "dat vliegtuig goed wil bedienen".
ik zelf ben iig wel iemand, ik heb echt een soort "liefde" om vliegtuigen optimaal te bedienen.
aan de andere kant, zoals Flitefest, daar zie ik ook van in dat het een prima "feest" is wat ik zei van entropie uitvoeren. rumoerig.
ik zelf neig mss letterlijk naar een "stall" in mijn leven, dat is zogezien niet goed en ik zal beter iets vermeerd entropie "verstoken".
(dit vanuit de aanname, dat om dat vliegtuig lang te laten vliegen, de viscositeit wel echt moet "wrijven" anders vliegt ie niet en stalled als men het vliegtuig stil wil zetten)

nog iets, wat betreft random toeval of ontwerp; in de herfst vallen veel blaadjes.
sommige zweven echt goed getrimd.
mss is ontwerp, zoiets in 1x doen vanuit een berekening. ik neig wel echt naar ontwerp, voor het universum.
er zijn zoveel puntjes die mooi kloppen zoals een goed vliegtuig. maar goed zo'n blaadje ook.
en ik heb al zo'n levenshouding dat ik een goed aandeel aan het "bijdragen aan de entropie" wil doen. en niet met een tegenwerkend effect of zelfs anderen in ellende brengen enz.

toev: mss anders samengevat, als het universum niet goed afgesteld zou zijn, lijkt er wel een goede piloot (ik bedoel hierbij wel steeds, puur de fysica en verwante effecten van het universum en hoe die aflopen enz., niet de handelingen van de mens zelf. hoe dat overlapt eventueel, is mij niet duidelijk nog).

ook wel iets grappigs aan bijv. techniek, is dat als men alles "uitlijnt" en goed smeert e.d. schoon houdt, dat dat een klus is, en dat het dan lang meegaat (tot een zeker einde dat wel), maar, dat het mooiste directe effect is, dat het mooi soepel draait. gedurende die tijd.
evenzo een vliegende kist enz. vele aspecten zijn zo.

 

ik ben me nu aan het oppeppen binnenkort weer verder te klussen (nu nog tarp toestand, bouwsel wel droog! stormen dusver doorstaan). er is de serie Alone, daar lijkt het soms een beetje op. (ik heb alleen wel een kachel, koelkast, redelijk bed, internet)
als het stormt lijkt het net zeilen! alleen ga nergens heen. wel dat "wasmachine" effect. wasstraat. nog even doorklussen en dan zijn de "Dark Ages" voorbij. (na zo'n 20 jaar). mijn eigen leven heeft wel op donker gestaan.
ik bedoel niet dat ik totaal geen leuke dingen of contacten heb gehad, of dat alles niet goed was. maar wel steeds een achtergrond van geen "thuis" hebben. niks goeds om erover te vertellen enz. nog niet af. dat is dan wel beter binnenkort.

 

Bedoel je dat je 20 jaar onder een Tarp gewoond hebt?

 

hou maar op met filosoferen, 2030 klapt er een blok graniet op aarde uit je universum.


bam ! end of line.

 

13/04/2029 kans 1 % huidige berekende baan 32000 km van de aarde

 

Het zat al op 2.3 procent.

 

nee ik woon de laatste 11 jaar ongeveer, in een Duitse legerkeet van 8 vierkante meter. heb zelfgemaakt kacheltje, stroom, kan internetten, prima bed. ik heb nog veel spullen bij mijn ouders boven (mooi droog e.d. komt niemand aan).
ik heb echt veel moeite met pendelen om spullen te halen, of om daar te gaan bouwen. ik heb dit ook wel elders geprobeerd (bij gebrek aan gewoon een eigen huisje, wel gezocht heel veel). verder heb ik ook een tijd in een caravan gewoond,
paar plekken. (dat was voor deze keet). dat was op zich te doen maar toen merkte ik al vaak dat het krap is. ik heb deze kleine dingen, omdat ze goed door smalle weggetjes kunnen (aangezien ik nog niet echt een definitieve locatie heb, en wel
op krappe plekjes wil kunnen komen als ik dat mss gevonden heb). ik was voor ik ooit verhuisde, thuis altijd bezig met experimentjes, electronica, vliegers maken, vliegtuigen, zeilbootjes. dat is heel erg afgenomen rond 2004 toen ik elders ging wonen.
mijn spullen bleven bij mijn ouders (kan niet allemaal mee in caravan of deze keet). sindsdien ben ik aan het "kramperen" en heb niet meer een mooie bouw ruimte. erg gebrek. sindsdien is dit een thema in mijn leven dat ik een plek zoek enz.
omdat dit allemaal veel te lang duurt (al 20 jaar is het in gebreke), bouw ik hier nu zelf, heel doordacht afneembaar en goed geisoleerd enz boven de grond op poeren, verplaatsbaar, een extra ontvangst/sanitair ruimte, en een knutsel ruimte.
dat bouw ik er letterlijk bij aan. de onderste vloer is nu af, dat is op zich een veranda momenteel. dit moet droog blijven en daarom heb ik er een tarp overheen gebouwd tijdelijk, om het droog te houden (is hout, balken, multiplex e.d.).
deze tarp heeft de winter en stormen, prima doorstaan! het is een soort luifel kan men nu stellen. nu heeft mijn keet dusver, een veranda en een luifel. als het weer wat meer opknapt, klus ik verder eraan. dak, wanden (geisoleerd dubbelwandig).
ook een soort plee en douchecel (kampeer achtig, niet een stenen badkamer met glas e.d.). daar wil ik al ietsje in gaan modelbouwen. kleine tafel, kleine modellen, projectjes.
daarna (hoop zomer?) verder met nog een vertrek, wat mijn uiteindelijke knutselhok zal worden. het loopt nu iig het heeft ook jaren geen kant op gekund. ik ben in september ongeveer begonnen aan de vloer (momenteel de veranda), en gestopt
toen het weer verslechterde. binnenkort weer verder.
ik wil ook niet klagen over gebrek aan woningen die ik kan betalen, en bouw gewoon dit af. verder met mijn leven dat ik had voor ik verhuisde. verder kan en heb ik ook weinig in het leven.

dit is nu de actuele status en ik ga er binnenkort mee verder.
ik doe wel hele kleine projectjes hier binnen, solderen en kleine modelletjes, maar een vleugel van 1,5 meter is hier al niet te hanteren, manipuleren. plus dan kan ik niet zomaar even neerploffen of mezelf opfrissen.
dan moet ik eerst de hele mikmak weer opruimen (vol ook nog hier) enz dat kan ik niet dat schiet niet op. heb plan, ga afbouwen. dan weer verder bouwen. Wazzup 2 bouwen enz.
ik kan er ook niet tegen dat ik mijn spullen nu niet onder ogen heb, alles mentaal plannen e.d. . ik kom soms wel bij mijn ouders, en zoek veel uit, sorteren, inventariseren. (het was ook wel best een puinhoop maar nu beter opgeruimd, wel verhuisstand, niet uitgepakt nu. dit komt tzt in die nieuwe ruimte, alles mooi uitstallen. kan aanschuiven, weglopen en blijft liggen. kan midden in de nacht even een idee plakken van een project. kan nu niet mis ik erg. komt in orde!
blijven zitten, stagnatie, is anders mijn toekomst.
wat ik wel steeds doe nu, is lezen over de hobby, theorie, ideeen plannen enz. ik ben er mee bezig dat blijft altijd wel. de praktijk van weleer, komt weer als ik die spullen en ruimte hier heb, en gewoon "binnenshuis" weer kan leven. (in mijn keet constructie tzt)

 

Zou liever zien dat het 99% was , kunnen we allemaal samen werken om hem van richting te veranderen, is eens iets anders dan oorlog voeren

 

tja dit is er een die gezien is. het komt ook wel voor dat er iets al "voorbij" is en maar goed dat het niet raak was gegaan.
zo'n "Oumuamua" met zo'n hyperbolische vaart. en, zoiets kan ook nog altijd die baan van die asteroide, net weer bijdraaien, dat wEl, ...