Zeker....

Lijkt me een ENYA .15 -al kan ik de schaal niet goed schatten-, en zoals Ernst al opmerkte, die hebben graag een een 8" propeller.
Wij vliegen de meeste 2,5 cc's - op onze lesmodellen- met een 8 x 6.
Inderdaad in zo'n oud ding alleen wonderolie gebruiken. Ik durf voor zo'n kleine motor minimaal 25% aan te raden.
Daarbij 5% nitromethaan zou mooi zijn, maar zonder loopt hij ook ( alleen wat kritischer op de naald - leer je wel van afstellen

) Gloednieuwe, moderne motoren zijn een totaal ander verhaal...
Deze motor vraagt om een ENYA 3 plug, iets anders -zoals wat er nu in zit- kan ook, maar om de één of andere reden komen we voor de beste resultaten toch steeds bij die plug terug...
Prop zó monteren dat als de zuiger in de hoogste stand staat, de prop verticaal is.
Even een vingerbeschermer op de kop tikken en dan van links naar rechts door de compressie 'slaan' - het is meer een snelle duwbeweging waarbij je je je vinger als het ware in de palm van je hand trekt, uit de draaicirkel van de prop vandaan. Je slaat het bovenste blad van rechts naar links. Geen stokken, schroevedraaiers, startmotoren of ander martelwerktuig gebruiken. Als je meent zoiets nodig te hebben, klopt je voorbereiding niet of is je motor tot op de draad versleten (speciale, snellopende wedstrijdmotoren even buiten beschouwing gelaten).
De startprocedure uitvoerig beschreven:
Naald dichtdraaien, dan +/- 3 slagen open, vinger op de venturi en een paar startbewegngen maken (choken). nog GEEN spanning op de plug)
Je moet dan de brandstof door de slang naar de motor zien gaan, is deze bij de sproeier aangekomen, dan nog 2 of 3 klappen dan zul je de motor wat horen sissen (zuiger is nat). Dat betekent een brandbaar mengsel in de cilinder.
Sluit nu de 1,5 volt aan op de plug en kijk in de uitlaat of je hem oranjerood ziet gloeien.
Als je nu de prop GOED vasthoudt en de zuiger door het bovenste dode punt draait, moet je een 'bonk' voelen.
Zo niet, heb je te weinig (of veel te veel - dan hoor je een hevig gesis en gesputter) mengsel in de cilinder.
Te weinig verhelp je door wat extra te choken, te veel door de motor op z'n kop te draaien, -uitlaat open- dan doordraaien tot de uitlaat onder zit , dan loopt het teveel er vanzelf uit. desnoods herhalen.
Maar goed, hij bonkt.
Dan is meestal één flip voldoende om het ding te starten.
Toert het geval meteen enorm op en stopt daarna dan staat de naald te ver dicht, of krijgt hij door andere oorzaken onvoldoende brandstof.
Probeer je dan weer te starten, gebeurt er niets meer en moet je flink choken voor een nieuwe poging.
In dat geval de naald een halve slag verder open en opnieuw beginnen.
Start de motor, maar zakt langzaam steeds verder in toerental om vervolgend proestend en kokhalzend af te slaan, dan komt er duidelijk te veel brandstof binnen. In dat geval de naald verder dicht, NIET choken maar meteen doorstarten. Uiteindelijk leer je precies hoeveel je deze motor moet choken voor een vlotte start.
Blijft de motor lopen, dan goed kijken en luisteren.
Als het goed is hoor je een schor, rauw motorgeluid bij een niet al te hoog toerental.
We noemen dit 'viertakten'- wat het niet echt is, Brutus kan je haarfijn uitleggen wat er werkelijk gebeurt.
Draai dan langzaam de naald dicht, waarbij je het toerental moet horen oplopen.
Op een gegeven moment verdwijnt de schorre klank uit het motorgeluid, dan heb je vrijwel de ideale afstelling bereikt voor die motor/prop/brandstof en plug combinatie. Dan verder dicht tot het maximum toerental.
Nog even - als eenmaal ingebouwd in een model- de neus omhoog, de motor mag dan niet afslaan, desnoods een paar klikjes rijker (= open).
Je hoort soms wel suggesties dat een motor zonder regelbare carburateur moeilijk of eng zou zijn om te starten.
Daar begrijp ik werkelijk niets van. Al meer dan een halve eeuw worden zulke motoren in LB modellen modellen gebruikt en probleemloos met de hand gestart.
Bij wedstrijden leverde, tot de komst van elektromotoren, het opstijgen binnen 1 minuut na het start signaal bonuspunten op.
Vandaar dus onze uitgewerkte procedure -zoals het WK op onderstaande foto, mijn motor was daar een
Super Tigre V 60-, motorstart in één of twee slagen en airborne na 15-30 seconden, waardoor je lekker onspannen aan je vlucht begint (zie het overduidelijke plezier

).