Foto's van modellen van afgebouwde Historische Schepen

pietsan

pietsan

Forum veteraan
Hier kunt U Uw foto plaatsen van alle modellen die U heeft afgebouwd. De bedoeling is om hier géén commentaar op de foto's te geven en ook discussies zijn in principe niet de bedoeling.
Slechts één of hooguit twee mooie foto(s) van Uw model, met de naam van het schip, het jaartal en indien gewenst een stukje geschiedenis als tekst bij de foto, kortom alles wat U kwijt wilt over Uw model. Maar U kan natuurlijk ook gewoon een foto plaatsen zonder tekst.
Ik zal zelf de 1e foto plaatsen van één van mijn mooiste modellen als voorbeeld...

ps, indien aanwezig hier op het forum, is het wel aardig om een link bij de foto's te plaatsen die verwijst naar het bouwverslag.
 
Laatst bewerkt:
HMS Sovereign of the Seas uit 1637 (model van de uitgever DeAgostini)

Op de avond van 13 oktober 1637 werd een ontzagwekkend schip te water gelaten in de Theems bij Woolwich Dockyard. Het was een enorm gevaarte, overdadig gedecoreerd en gereed om te worden bewapend met een immense vuurkracht. Dit schip was de HMS Sovereign of the Seas. Een bloemrijk voorbeeld van een nieuw type oorlogsschip een voorloper van het zwaar bewapende linieschip. (het model is gebouwd in 3 jaar, wat tevens de langste periode is geweest dat ik aan één model heb gewerkt)
JPG_5724_3121 (2).JPG


Link naar het verslag; https://www.modelbouwforum.nl/threads/sovereign-of-the-seas.242187/
 
Laatst bewerkt:
HMS Fly uit 1776 (model van Amati)

De hms Fly een Engels fregat uit 1776 viel op door haar vele decoraties en uitzonderlijke slanke romp die haar snel en wendbaar maakte. Het model is gebouwd in één jaar en is één van de 2 modellen die geheel door mij geschilderd zijn behalve de dekken en met een wit onderwater schip. Ze heeft een dubbele beplanking en is volledig getuigd volgens het Engelse systeem,
JPG_0742_5825_bewerkt-1.jpg
 
Laatst bewerkt:
hmav Bounty uit 1778 (model van Caldercraft)

Het koopvaardij schip Bethia wat voornamelijk steenkool vervoerde werd gebouwd in Hull in 1784. Ze werd op 26 mei 1778 gekocht door de Britse marine en hernoemd tot hmav Bounty (hmav staat voor Her Majesty's Armed Vessel). Ze werd wereld beroemd door de muiterij tegen kapitein Bligh op 28 april 1789, drie weken na het vertrek uit Tahiti, geleid door de 1e officier Fletcer Cristian.
Het schip bereikte uiteindelijk op 15 januari 1790 het eiland Pitcairn, waar de Bounty werd leeggehaald, gesloopt en tenslotte verbrand in wat nu nog steeds Bounty Bay heet.

Het model is gebouwd in 9 maanden is evenals de Fly geheel geschilderd met admiralty paints, dubbel beplankt en geheel getuigd zonder zeil,
IMG_6885_bewerkt-3.jpg
 
Werfnummer 2: Santa Maria van Mantua
Enkele beplanking met een groot deel van de borstwering in 1 multiplexplaat :(
De dubbel omgeplooide zoom van de zeilen heb ik volledig met de hand genaaid.
Gebouwd in 1993-1995
Mijn Santa Maria.jpg

Dit is de enige digitale foto die ik van dit model heb.
Ze staat momenteel tentoon gesteld in de lokale modelbouwwinkel.
 
Het Statenjacht uit 1678 (model van de firma Kolderstok)

Rijk gedecoreerd en gedetailleerd model van een Hollands Statenjacht uit de 17e eeuw. Het model is gebouwd in de schaal 1:50 en is voornamelijk opgebouwd uit notenhout. De moeilijkheid van dit model zit hem in de huidbeplanking gezien de wat aparte vorm van de romp. Het model is door mij gebouwd in 'slechts' 6 maanden en ik heb er hier en daar een eigen draai aan gegeven. Wat in het bijzonder opviel door de collega bouwers is de grommers van touwwerk waar ik de geschutpoorten mee heb versiert,
JPG_7773_4001_bewerkt-1.jpg


link naar het verslag; https://www.modelbouwforum.nl/threads/statenjacht-uit-1678.263783/
 
Laatst bewerkt:
Dwarsdoorsnede van de hms Victory (model van de uitgever DeAgostini)

Een kijkje in het binnenste van het beroemd linieschip de HMS Victory, het vlaggenschip van de Britse marine. De doorsnede is een stukje uit het schip ter hoogte van de grote mast en is gebouwd in een half jaar. Tevens het enige model waarvan ik het onderwaterschip heb voorzien van koperen plaatjes,
My Collage_bewerkt-1.jpg


link naar het verslag; https://www.modelbouwforum.nl/threads/dwars-doorsnede-hms-victory.188518/
 
Laatst bewerkt:
De Halve Maan (Corel)

In opdracht van de VOC voer de Halve Maan op 6-4-1609, o.l.v. kapitein Hudson, uit om via Nova Zembla een doorgang te vinden naar Indië. Hudson negeerde uiteindelijk zijn opdracht en voer naar het westen waar hij een rivier ontdekte die later de Hudson rivier zou gaan heten. In 1618 brandde het uit bij Jakarta.

Een replica ligt nu in Hoorn.

Dit is mijn eerste houten model, gebouwd in de beginjaren 1980. Het is nu dus ongeveer 40 jaar oud. Mijn enige informatie hierbij was de goede (Nederlandse) handleiding. Geen internet, geen boeken, geen overleg met ander bouwers.

full
 
Laatst bewerkt:
hms Diana uit 1794 (model van Caldercraft)

Het Engelse fregat de HMS Diana werd als 2e schip in de Artois-klasse ontworpen en gebouwd door Sir John Henslow. Ze werd te water gelaten op 3 maart 1794 na 11 maanden bouw aan de romp.
Op de Royal Dockyard zijn de masten, complete tuigage, ankers, koperen beplating en het geschut gebouwd en aangebracht, waarna ze op 12 juni 1794 gereed was om haar bemanning te ontvangen.
Op 16 januari 1839, na een ongelooflijke dienst van 45 jaar brande de Diana per ongeluk door een fout in het droogdok in Willemsoord volledig af

Het model is dubbel beplankt met een 1e laag van lindenhout en een 2e van noten, ze heeft van mij géén koperen beplating gekregen en gebouwd in de schaal 1:64 in 2 jaar tijd,
P1030754_0142_bewerkt-1.JPG


link naar het verslag; https://www.modelbouwforum.nl/threads/hms-diana-engels-fregat-uit-1794.211803/
 
De H.M.S. Revenge 1577 (Model van Bart Smit)

In 1577, toen de Engelse zeeman Sir Francis Drake zijn beroemde reis om de wereld begon, werd er volgens de nieuwste technische ontwikkelingen, op de werf van Deptford (Engeland) een schip van de Koninklijke vloot gebouwd, die de naam "Revenge" (wraak) kreeg. Zoals andere toen gebouwde schepen was ook de Revenge voor de oorlog tegen Spanje bestemd.
Het ontwerp had enkele bijzondere kenmerken.
De verhouding tussen de lengte en breedte was smaller, en de voor- en achterplecht waren kleiner dan typische galjoenen met een laag vrijboord.
Deze kenmerken zorgden voor een betere stabiliteit van de artillerie.
In 1588 werd het bestemd om als vlaggenschip van de Engelse westvloot te dienen, met als basis de haven van Plymouth. De kapitein werd de eerder genoemde Sir Francis Drake.
Uiteindelijk zonk het schip de Revenge in een zware storm met een geheel vijandige bemanning en enkele overgebleven Engelsen, die de laatste zeeslag hadden overleefd en aan boord waren gebleven. Zestien Spaanse schepen die in deze laatste slag tegen de Revenge gevochten hadden ondergingen het zelfde lot.

Mijn eerste houten schip (van Bart Smit) wat ik in 1990 van mijn vrouw en kinderen kreeg, aan begonnen, in de kast gezet en uiteindelijk in Juli 1994 weer de bouw voortgezet en In het voorjaar van 1996 deze bouw afgerond.
IMG_2661.JPG
 
Laatst bewerkt:
Zeven Provinciën model van Kolderstok

De geschiedenis herleeft in dit scheepsmodel van de Zeven Provinciën. De Zeven Provinciën was een linieschip van de Admiraliteit van de Maze. Het schip werd gebouwd van 1664-1665 op de oude admiraliteitswerf aan het Haringvliet in Rotterdam. De bouwmeester was Salomon van den Tempel, een telg uit een bekend geslacht van Rotterdamse scheepsbouwers. Het schip begon zijn carrière als tijdelijk vlaggenschip van viceadmiraal Aert Jansse van Nes, daarna werd het het vlaggenschip van luitenant-admiraal Michiel Adriaenszoon de Ruyter (1666-1674). Na de dood van De Ruyter werd het in 1678 het vlaggenschip van schout-bij-nacht Jan van Brakel. In 1691 kreeg schout-bij-nacht Johan Snellen het commando over het schip, hij overleed datzelfde jaar aan boord. Het schip maakte ook deel uit van een gecombineerde Nederlands-Engelse vloot onder John Edward Russel in 1692 waar het door de Fransen tijdens de Slag bij La Hogue lek geschoten werd. De laatste commandant van het schip was kapitein Evert de Lieffde, wiens logboek uit 1692 bewaard is gebleven. Uiteindelijk werd het in 1694 ter sloop verkocht.
De bouwtijd van dit schip is ruim 16 maanden geweest en gestart in 2018

hieronder vindt je de link naar het bouwverslag.

https://www.modelbouwforum.nl/threads/de-zeven-provinciën-hans.260623/
20210110_104625.jpg
 
Laatst bewerkt:
HET SPEEL-JAGHT model van Kolderstok

Eind 1622 werd in Amsterdam de eerste jachthaven geopend, zodat de liefhebbers van plezierjachten 'sekere plaetse om hare jachten bequamelijck te mogen leggen' tot hun beschikking kregen. De welvaart in de lage landen was inmiddels zodanig groot geworden dat de betere kringen zich jachten konden veroorloven, enkel voor het plezier van het varen. Deze 'speel-jaghten', zoals door Nicolaes Witsen omschreven waren rond de 42 voet lang en ruim 9 voet wijd- ca 12 bij 3 meter, en werden steeds vaker gezien op de Amsterdamse wateren. Het toegangsbord boven een latere jachthaven sprak toepasselijk:
'Hier toonden d Ámstelaers, zeebouwers uyt der aert, Dat d éen zoowel uyt lust als daert uyt liefde vaert',
Bron: Kolderstok

Dit scheepje is gebouwd in een tijdsbestek van 2 maanden in 2020
Hieronder vindt je de link naar het bouwverslag:
https://www.modelbouwforum.nl/threads/speel-jaght-ad-1640.271658/
20210110_104603.jpg
 
Laatst bewerkt:
Duyfken model van Kolderstok

In 1605 werd op initiatief van de VOC door Jan Willemsz Verschoor een expeditie opgezet ‘tot het ontdecken van het groot land van Nova-Guinea en andere Oost- en Suyderlanden’. Daartoe werd het kleine jacht ‘Duyfken’ uitgerust. Dit jacht, ook wel een pinas genoemd, had al een langere staat van dienst en was uitermate geschikt gebleken voor verkenningswerk, door haar geringe diepgang en goede wendbaarheid.
Bron Kolderstok

De bouwtijd is 10 maanden geweest en de start was in 2016.

Hieronder vindt je de link naar het bouwverslag.
https://www.modelbouwforum.nl/threads/duyfken-kolderstok.247171/
20210110_104542.jpg
 
Laatst bewerkt:
Golden Hind schaal 1:55 (Constructo)

De Golden Hind, het schip waarmee Francis Drake tussen 1577 en 1580 een reis om de wereld maakte.
De oorspronkelijke naam van deze boot was Pelican, beroemd omdat het een belangrijke rol heeft gespeeld als vlaggenschip van de avonturen van de kaper Francis Drake, in dienst van koningin Elizabeth I van Engeland. Op 15 november 1577 vertrok Drake, met goedkeuring van koningin Elizabeth I, vanuit Plymouth aan boord van de Pelican samen met nog vier kleinere schepen.
De expeditie richtte zich op Zuid-Amerika en in augustus 1578 bereikten zij de gevreesde Straat Magellaan. Hier doopte Drake het schip om als Golden Hind, ter ere van zijn patroon Christopher Hatton, wiens wapenschild een gouden hinde had. De overtocht van de zeestraat was moeilijk en uiteindelijk lukte het enkel Drake om met de Golden Hind de Stille Oceaan te bereiken. In de Stille Oceaan kwam het ware doel van de expeditie naar voren, de Spaanse koloniën aan de westkust van Zuid- en Midden Amerika overvallen. Op 1 Mei 1579 veroverde de Golden Hind voor de kust van Ecuador het Spaanse galjoen Nuestra Senõra de la Concepcion, met de grootste tot dan toe gemaakte buit. De verscheping van de zes ton tellende schat duurde zes dagen. Op 26 September 1580 kwam het schip in Plymouth aan met slechts 56 van de oorspronkelijke 80 bemanningsleden. Ondanks het piratenkarakter van de reis werd Drake persoonlijk door koningin Elisabeth I geridderd. Het deel van de schat dat voor de koningin was bestemd bedroeg £ 160.000,=, voldoende om de gehele externe schuld te betalen en om £ 40.000,= aan andere projecten te besteden. Er werd besloten dat het schip zou worden bewaard als symbool van de door Sir Francis Drake aan zijn land verleende diensten. Het heeft bijna 100 jaar in de haven van Deptford gelegen totdat het wegrotte.

Mijn tweede houten schip, in het voorjaar van 2016 gebouwd gedurende drie en een halve maand
IMG_2672.JPG
 
H.M.S. Bounty schaal 1:60 (Amati)

HMAV Bounty was eerst een steenkoolkoopvaardijschip genaamd Bethia. Het was een relatief klein schip, uitgerust met slechts vier lichte kanons, gebouwd in Hull in 1784. Toen de Britse Marine het op 26 mei 1787 kocht, werd het hernoemd tot HMAV Bounty en voor een speciale missie naar Tahiti gestuurd. (HMAV staat voor His Majesty’s Armed Vessel) . De HMAV Bounty moest daar jonge broodboompjes halen en die naar plantages in Brits West-Indië brengen, om daar als goedkope voedselbron te dienen voor de plantagewerkers. Lt. William Bligh werd als kapitein aangesteld voor de HMAV Bounty. Het schip verliet de haven van Spithead op 23 december 1787. Na een reis van 10 maanden kwam de Bounty op 26 oktober 1788 aan op Tahiti en gedurende vijf maanden werden de broodbomen verzameld die naar de Caraïben gebracht moesten worden. Gedurende deze periode mocht een deel van de bemanning aan wal wonen om voor de planten te zorgen. Dit deed de discipline en tucht geen goed, en drie bemanningsleden deserteerden enkele maanden voordat het tijdstip van vertrek aanbrak. Zij werden echter gevonden en gestraft. Churchill kreeg twee dozijn zweepslagen, Muspratt en Millward ieder vier dozijn, wat zware straffen waren. Op 4 april 1789 werd aan de terugreis naar Engeland begonnen. Op 28 april 1789 echter, drie weken na het vertrek uit Tahiti, leidde Fletcher Christian een muiterij tegen kapitein Bligh. Als oorzaak van de muiterij wordt vaak het tirannieke gedrag van Bligh genoemd en dat Christian zich boos en vernederd voelde door het gedrag van kapitein Bligh. In werkelijkheid was Bligh echter erg mild, en het is dan ook waarschijnlijker dat heimwee naar het seksparadijs Tahiti de oorzaak van de muiterij was. Aan de andere kant is er het journaal dat de bootsmansmaat James Morrison bijhield, waarschijnlijk zonder medeweten van de kapitein. In dit journaal wordt vanaf het begin met bitterheid over Bligh gesproken. Er waren op dat moment 44 bemanningsleden (twee waren reeds eerder overleden). Negentien man, waaronder de kapitein, werden overboord gezet in de sloep van de Bounty. Kapitein Bligh zat nu met achttien mannen in de kleine sloep, midden op de oceaan. Het lag misschien voor de hand dat ze naar het dichtstbijzijnde eiland zouden varen. Eilanden waren er genoeg en de inboorlingen waren niet overal onvriendelijk. Tahiti lag ook nog op een redelijke afstand en had een loyale bevolking, maar het was wel tegen de wind in. Bligh wilde echter zo snel mogelijk teruggaan naar Engeland om verslag uit te brengen. Hij koos voor Timor - de dichtstbijzijnde plaats waar hij een schip hoopte te vinden om hem naar Engeland te brengen. Bligh was een zeer kundig zeeman, en het is dan ook waarschijnlijk daaraan te danken dat hij zijn avontuur in de sloep tot een goed einde heeft gebracht. Met verlies van slechts één man (John Norton, die kort na de muiterij door de bewoners van een eiland werd gedood) bereikte de sloep op 14 juni 1789 de Nederlandse kolonie op Timor. Bligh kocht daar een schip, de Resource, om naar Batavia te varen, en van daaraf boekte hij passage op een Nederlands schip, de Vlydte, om naar Engeland te reizen. Op 14 maart 1790 zette hij voet op Engelse bodem en kon hij verslag uitbrengen van zijn avontuur. De admiraliteit rustte daarop de HMS Pandora uit om de muiters te zoeken. De Bounty zette na de muiterij via Tahiti koers naar het eiland Tubuai, maar die plek werd uiteindelijk niet veilig gevonden. Het schip vertrok na drie maanden weer naar Tahiti. Daar werden 16 man aan land gezet en Fletcher Christian vertrok met 8 bemanningsleden, 6 Tahitiaanse mannen en 12 Tahitiaanse vrouwen (waarvan een met een baby). Van degenen die niet met de sloep meegingen, is niet precies bekend wie een actief aandeel hadden in de muiterij. Er waren er wellicht die op het moment van de muiterij sliepen. Sommigen konden niet met de overbelaste sloep mee en anderen moesten aan boord blijven omdat ze op het schip niet gemist konden worden. Verondersteld wordt dat de officieren te verstandig waren om aan de muiterij mee te doen. In dat geval waren de schuldige muiters, behalve Christian, uitsluitend matrozen. De reden dat veel bemanningsleden ervoor kozen op Tahiti te blijven, was wellicht omdat men zich er thuis voelde. Het was echter ook duidelijk dat de admiraliteit hen het eerst op Tahiti zou zoeken. Voor de onschuldige betekende een verblijf op Tahiti dan ook een goede kans om weer naar huis terug te keren. Voor de schuldigen ook, maar zij moeten zich gerealiseerd hebben dat in Engeland de strop wachtte. Degenen die op Tahiti bleven, werden inderdaad teruggehaald naar Engeland, maar ze overleefden de terugreis niet allemaal. Twee mannen waren reeds op Tahiti gedood. Vier verdronken bij een schipbreuk op de terugreis. Uiteindelijk heeft de krijgsraad alleen een uitspraak gedaan over de tien mannen die levend terugkwamen, en men zou kunnen aannemen dat de krijgsraad naar waarheid gesproken heeft. Van degenen die met de Bounty wegvoeren kan worden aangenomen dat ze daarmee schuld bekenden, maar wellicht rekenden ze ook op een kans om het schip weer terug te veroveren of achtten ze het als hun plicht het schip trouw te blijven. Uiteindelijk, op 15 januari 1790, belandde het schip op Pitcairn. Omdat het schip niet verborgen kon worden, werd de Bounty leeggehaald, gesloopt en ten slotte verbrand in wat nu Bounty Bay heet. Het restant ligt daar nog steeds onder water. De scheepsbel van het schip hangt nu op het dorpsplein van Adamstown. Ook het anker is hier te vinden. In sommige verfilmingen raakt het schip door een ongeluk in brand. Dit is dus niet juist. Het schip werd met opzet vernietigd. Op Pitcairn hadden de muiters echter weinig rust. Door onderlinge twisten verloren de meeste mannen al spoedig het leven. Toen het eiland na 18 jaar werd herontdekt, was nog slechts één van de oorspronkelijke mannen, John Adams, in leven. De nakomelingen van de muiters wonen er thans nog steeds.
In 1957 werden de restanten van het schip teruggevonden door de Amerikaanse fotograaf Luis Marden.

Mijn derde houten schip, Begonnen in September 2016 tot Maart 2018:
IMG_2682.JPG
 
HMS Victory (DeAgostini/Caldercraft/Zwart)

Ja, over dit schip zelf hoef ik niet veel te vertellen. Dat is wel bekend.

Het is het model van DeAgostini. De bouw is begonnen in 2011 in maandelijkse afleveringen. In Nederland is DeAgostini hiermee iets later gestart dan in Engeland, zodat je veel kon leren van de ervaringen van de Engelse bouwers. Er was daar één bouwer die ontdekte dat de afmetingen van de ramen op de spiegel enorm afweken van de werkelijkheid. En ook de pilaartjes op de spiegel vond hij nogal grof. Wat Caldercraft in zijn kit had was veel beter. Maar de Caldercraft kit was 1:72 en DeAgostini kit was/is 1/84. Hij heeft contact opgenomen met Caldercraft en zij waren bereid een aantal sets te maken op 1:84 zodat dat paste op het DeAgostini model. Hij moest wel garanderen een minimaal aantal sets af te nemen. Via het Engelse forum, waar hij die sets aanbood, heb ik een set bemachtigd. Mijn model is dus een combinatie van DeAgostino en Caldercraft. Mijn naam staat ook in de titel omdat ik zelf ook een flink aantal aanpassingen heb aangebracht.
Zie het verslag hiervan: https://www.modelbouwforum.nl/threads/aanpassingen-aan-deagostinis-hms-victory.201486

Tijdens de bouw heb ik twee keer de Victory zelf bezocht, en uiteraard veel foto's gemaakt. Maar in de souvenir stand op de Victory zelf, heb ik een sleutelhanger gekocht die is gemaakt van de koperen platen die bij een renovatie van de Victory eraf zijn gehaald. (Met certificaat van echtheid). Deze sleutelhanger is nu het naamplaatje op de standaard van de Victory op volgende foto:

full
 
Laatst bewerkt:
You must log in or register to reply here.
Back
Top