Maximale grote Lipo packet

r_heliman

r_heliman

Beste lezers,

Ik heb een algemene vraag, circa 15 jaar geleden is het akku tijdperk voor modelbouw echt begonnen. De NiCD en NiMH werden ingeruild voor Lipo's.

Vele modellen begonnen met 2s a 3s cellen en misschien 2000mAh, vrij klein omdat het ook prijzig was. Daarna had ik een van de eerste 10s Lipo helis (10s5p 4000mAh), maar het gaat door en door. De huidige heli van mij vliegt op 14s en momenteel komen er sets / regelaars / motors die 16s ondersteunen.

Mijn vraag, waar houdt dit op? Wat is veilig? Tot wat mag? Ik heb de 7s als een per ongelijk kort gesloten toen was alle koper van de stekker al weg. Maar 16s met 5000mAh cellen is een enorme hoeveelheid vermogen.

Hoever gaat het? Straks ook 24s Lipo's in onze modelvliegtuigen? Iemand een idee?

Groeten
Roel
 
r_heliman zei:
Straks ook 24s Lipo's in onze modelvliegtuigen?
Klik om te vergroten...
Qua spanning zou 28s nog kunnen/mogen. Uitgaande van met 4,2volt celspanning.

Uit Laagspanning (wikipedia)
Laagspanning (wikipedia) zei:
... Wisselspanningen tot 50 volt en gelijkspanningen tot 120 V zijn relatief veilige spanningen. Deze "extra lage spanning" (ELV, van extra low voltage) wordt als aanraakveilig beschouwd. In dit bereik gelden mildere veiligheidseisen. ...
Klik om te vergroten...
 
Laatst bewerkt:
Ron, een volt of 70 gelijkspanning uit accu's voel je echt wel weet ik uit ervaring.
Je hebt dan al een brandplek op je arm.
Dan krijg ik liever een 230V tik wisselspanning, dan kan je nog loskomen door de nuldoorlaat.
In Duitsland houden ze 16S aan als "veilig".

GJ
 
Bij nationale en internationale F3C heliwedstrijden wordt maximaal 51V accuspanning toegestaan, dus max. 12s Lipo.
Dat lijkt toch te maken te hebben met het feit dat men 50V wisselspanning nog net veilig vindt. De regelaar maakt van de gelijkspanning natuurlijk een wisselspanning voor de brushless motor en met die wisselspanning kun je ook in aanraking komen.

"F3C model helicopters have a weight limit of 6.5 kg, a maximum rotor disc area of 250dm2 and are powered by internal combustion engines with a maximum displacement of 15ccm or electric motors with a maximum battery voltage of 51 Volts".

Het is vooral de hoge spanning die het voor een mens onveilig maakt. Bij een te hoge spanning KAN er bij aanraking een te hoge stroom door je lichaam gaan lopen met slechte gevolgen..........
 
Dat is niet wat ik op school geleerd heb. Onderzoek heeft uitgewezen dat je bij 40 volt gelijkspanning prima een stroom van 1mA door je hart kan jagen. Als je dat een seconde volhoudt ben je dood, simpel zat. Waar het om gaat is dus de stroom door je hart en hoelang dat duurt. Zo is enige jaren terug de max op 10s lipo gezet, later is het toch verhoogd naar 12s max. Veilig is dat echt niet meer. Ik ga de stekkertjes niet tegelijk aanraken, never.
Ook heb ik geleerd dat gelijkspanning veel gevaarlijker is dan wisselspanning. Ik vind het dus vreemd dat 120v gelijkspanning nog veilig genoemd zou worden.
Overigens lees ik ook terwijl ik er naar google dat als je met die spanningen op een installatie werkt je beslist niet volgens NEN 1010 te werk gaat.

Dat je de stekkers weg vonken heeft Niet alleen met de spanning te maken maar vooral ook met de condensatoren die in nanoseconden tijd opgeladen worden. Bij het aanleggen van een spanning op een condensator is de condensator echt een botte kortsluiting, vandaar dat dat zo hard gaat vonken. De stroom is een kort moment erg hoog. Een blusweerstand doet dan wonderen en laat je condensatoren een langer leven toe.

werk veilig!
Steven.
 
In de speedscene houden ze 16S aan als aanvaardbaar.
Op mijn werk werd gezegd 48 Volt gelijkspanning, hoewel we met ruim 500 Volt gelijkspanning werkten.
2 stekkers tegelijk aanraken bij 16S durf ik best, maar dan wel in 1 hand en niet langs het hart.
En inderdaad, ik heb ook geleerd dat gelijkspanning veel gevaarlijker is dan wisselspanning omdat je nooit meer los kan komen als je hand of zo zou verkrampen.

GJ
 
Hoi,

Denk dat we allemaal niet zoveel van mening verschillen. Maar de trend en onwetendheid maak ik me zorgen om. Vroeger was het meer en meer CC in de grote kisten. Waar 35cc benzine al niet meer mee teld, maar 80 / 120cc boxer motoren werden een soort van standaard. Hier zie / hoor / voel je al aan dat er gevaar schuild

Maar bij Lipo's is het gevaar niet direct zichtbaar en neemt niet iedereen automatisch een stapje terug.. Daarom dit topic.
 
De grens van 40-42volt was me bekend.
Als ik de reacties hierboven zo lees, is Wikipedia behoorlijk lakoniek onder Laagspanning.

Ik heb zelf vier keer 230V~ mee mogen maken.
Eén keer als klein peutertje (toen nog 220V), spijker o.i.d. in stopcontact, donderde meteen vanaf de commode op de grond volgens mijn ouders. Geen herinnering meer aan.
Veeeeel later, bij het bouwen van 12V acculader, vergeten stekker uit stopcontact te trekken, ook hier dus rechtstreeks netspanning, duurde even tot het tot me door drong: "Hee, er wordt iets warm op mijn vinger".
Bij verwijderen van boormachine uit wandcontactdoos kwam mijn vinger in contact met stekkerpen, dat was een rotklap die ik uren later nog in mijn arm voelde.
Alvorens met behang en lijm aan de slag te gaan, had ik de buitenkant van de wandcontactdozen verwijderd. "Moet je de spanning er niet af halen, is dat niet gevaarlijk zo?" vroeg vriendin zorgelijk nerveus. "Neuh, niet nodig, ik weet wat ik doe, ik heb elektrotechniek gedaan. En anders heb ik ook geen plafond verlichting". Een paar minuten later maak ik voor de gein wat elektrocutie geluiden terwijl ik over een wandcontactdoos behang, vriendin schrikt behoorlijk en kan er bepaald niet om lachen. Na een eenzame nacht is het behang droog, en met een stanley-mesje snij ik het behang weg in de wandcontactdozen. Pats! Mijn arm lag paar uur in de kreukels, en mijn vriendin in een deuk.


In geen van deze gevallen brand- of schroeiplekken.
 
Laatst bewerkt:
Het lichtnet is 230V~ en dat kan makkelijk dodelijk zijn, het is al vaak genoeg gebeurt helaas. Door m'n werk heb ik tientallen keren een dreun van "het lichtnet" gehad en geloof me dat was iedere keer bijzonder onplezierig. Toch heb ik heb er geen blijvende schade aan overgehouden en zit ik nu achter m'n computer om dit verhaaltje typen. Die dodelijkheid van het lichtnet valt kennelijk wel mee zou je denken. Voor die gedachte wil ik toch waarschuwen want ik heb volgens mij meerdere keren gewoon puur geluk gehad. Achteraf gezien zou het heel makkelijk totaal anders afgelopen kunnen zijn.
Verder heb ik ook behoorlijk vaak een flinke klap gehad van de hoogspanning van een computer monitor of TV. Die spanning is veel hoger, tot wel 28.000V toe. Het gevaar dat die hoogspanning oplevert is echter vele keren minder dan de veel lagere spanning van het lichtnet omdat die voeding vrijwel geen stroom kan leveren. Ook hier heb ik gelukkig nooit iets aan over gehouden behalve de herinneringen. Ook de herinnering aan een collega die een keer zo'n klap kreeg en daarna helemaal "van slag" was. De BHVer constateerde dat het echt niet goed met hem ging en dat er een arts bij moest komen. Gelukkig was het ziekenhuis dichtbij en die collega werd met gezwinde spoed naar de eerstehulppost gebracht. De arts die hem onderzocht constateerde een hartslag die zeer onregelmatig was waardoor de bloedsomloop af en toe haperde. Hij is onder een lichte narcose gebracht en met een schokapparaat (!!!) is zijn hart weer in het juiste ritme gebracht. Hij moest daarna een dag ter observatie in het ziekenhuis blijven en een weekje thuis weer op krachten komen. Begrijpelijk dat hij daarna nooit meer zelfs maar in de buurt van het hoogspanningsdeel van een monitor wilde komen.
Dus ook al is de stroom zeer laag en daarom niet direct dodelijk, toch kan zo'n schok heel nare gevolgen hebben, ook van een stevige accu van 50V of zelfs nog hoger. Blijf dus constant op je hoede en sleutel alleen aan die zaken als er iemand bij is die eventueel kan ingrijpen. Het klinkt misschien gek maar ga ook alleen aan dergelijke dingen werken als je goed uitgerust bent en goed "scherp". Niet na je werk thuis komen en nog snel even nog wat aansluiten of testen. Juist op zulke momenten maak je makkelijk foutjes en dat kan vervelende gevolgen hebben.
 
Volgens mij ligt het ook aan de huid, de ene heeft een droge huid en de andere een vochtige (geleidende) huid.
230 Volt heb ik regelmatig een tik van gehad, de keren zijn niet meer te tellen.
Het voelt niet fijn maar ik zit hier nog steeds.
Ik heb wel altijd 1 hand op de rug en raak draden met 1 hand aan en als het niet anders kan met en tangetje of een rubber handschoen.
De ergste tik heb ik gehad omdat een collega een fout gemaakt had.
Ik raak een kast aan van een noodstroomsysteem en daarna weet ik het niet meer.
Gelukkig was er een collega bij.
Ik had een klap van 600 Volt gelijkspanning gehad, de plus van de accuset hing aan de kast.
Ik denk dat ik een week niet goed mijn arm kon gebruiken en hoofdpijn had.
Wel even de collega gebeld die hem in bedrijf gesteld had en hem helemaal verrot gescholden.
Het was dezelfde collega die "omdat het hem handiger leek" niet volgens afspraak maximaal 6 accu's in serie zette tijdens montage maar 12 accu's.
Die tik was ook niet fijn, helemaal niet omdat ik mijn hand niet omhoog kon trekken omdat daar geen ruimte voor was.
Hij werkt er nog steeds, vriendjes met de manager...

Vandaar dat ik wat huiverig ben voor gelijkspanning en ik vraag me af of er al niet mensen omgevallen zijn op een modelvliegveld.
Ik denk dat als je een pacemaker hebt je toch rare dingen kan krijgen met een 12S pak.

GJ
 
En ook nog een vierde keer.
Alvorens met behang en lijm aan de slag te gaan, had ik de buitenkant van de wandcontactdozen verwijderd. "Moet je de spanning er niet af halen, is dat niet gevaarlijk zo?" vroeg vriendin zorgelijk nerveus. "Neuh, niet nodig, ik weet wat ik doe, ik heb elektrotechniek gedaan. En anders heb ik ook geen plafond verlichting". Een paar minuten later maak ik voor de gein wat elektrocutie geluiden terwijl ik over een wandcontactdoos behang, vriendin schrikt behoorlijk en kan er bepaald niet om lachen. Na een eenzame nacht is het behang droog, en met een stanley-mesje snij ik het behang weg in de wandcontactdozen. Pats! Mijn armspieren lagen paar uur in de kreukels, en mijn vriendin in een deuk.
 
Laatst bewerkt:
De spanning op een telexlijn was iets van 120 volt gelijkspanning. Daar kon je een flinke tik van krijgen. Bijkomend probleem was dat je aan een verbinding niet kan zien of die voor een telefoon- of een telexverbinding werd gebruikt. Gelukkig kwamen telexverbindingen niet zo veel voor.

Ook van meetinstrumenten kon je een flinke tik krijgen. De oudere exemplaren hadden meetspanningen van 250 of zelfs 500 volt. Wel bij een lage stroomsterkte.
 
the 2018 speed-season will start soon.
in june 2017 the FAI has changed one of the main rules for records with electrical driven models.
The maximal voltage was decreased from 72V to 42,56V - means, only 10S drives are allowed for setting of records in the comming season.
So also the motors and the ESC have to be changed.
Klik om te vergroten...
 
ron van sommeren zei:
En ook nog een vierde keer.
Alvorens met behang en lijm aan de slag te gaan, had ik de buitenkant van de wandcontactdozen verwijderd. "Moet je de spanning er niet af halen, is dat niet gevaarlijk zo?" vroeg vriendin zorgelijk nerveus. "Neuh, niet nodig, ik weet wat ik doe, ik heb elektrotechniek gedaan. En anders heb ik ook geen plafond verlichting". Een paar minuten later maak ik voor de gein wat elektrocutie geluiden terwijl ik over een wandcontactdoos behang, vriendin schrikt behoorlijk en kan er bepaald niet om lachen. Na een eenzame nacht is het behang droog, en met een stanley-mesje snij ik het behang weg in de wandcontactdozen. Pats! Mijn armspieren lagen paar uur in de kreukels, en mijn vriendin in een deuk.
Klik om te vergroten...

Karma is a b*tch! :hammer:

:rofl:

Maar bekent verhaal wel.
Pas terug klaar met behangen en ook open wandcontacten
Alles goe gegaan.
Totdat ik een plafondlamp ging verhangen.
Stroom eraf (dacht ik) en de draad doorknippen met een ongeisoleerde kniptang en dan ook gewoon beide draden tegelijk doorknippen.
:hammer:

En ook bij ons tuis vrouwlief die over de grond lag te rollen.:rofl:
Wel in t donker,dat dan weer wel.:p
 
Als elektricien zijnde heb ik in het verleden al vele malen spanning op de vingers gekregen .
De ergste klap was toch die van een elektrostatische ontlading van een transportband die over nylon rollen liep .
Deze lag stil wegens onderhoud en ik moest een loopschakelaar vervangen .
Bij het aanraken van die transportband kreeg ik zo'n klap dat ik drie meter verder op de grond belande .
Mijn collega schrok en omdat ik niet reageerde de ambulance opgeroepen .
Bij hun aankomst was ik al terug bijgekomen maar ben toch meegegaan voor een controle .
Daarna een ganse week spierpijnen maar , denk ik toch , geen blijvende letsels aan overgehouden .
Achteraf bleek de metalen borstel die de elektrostatische spanning (die kon oplopen tot 48.000Volt) was afgebroken en deze niet meer kon afvoeren .
Deze spanning kan wel een grote klap veroorzaken maar omdat er geen vermogen achter zit is het "minder" gevaarlijk .
Nog even dit , de "veiligheidsspanning" hier in Belgie bedraagt max 48 volt wisselspanning , daarboven gelden strengere normen .
Groetjes
Ronny
 
Statische electriciteit is inderdaad erg vervelend en vaak ook onverwacht.

Als ik tegen een normale electricien zeg dat ik met 600V gelijkspanning werkte krijg ik vaak als antwoord, oh, dat is hoogspanning.
Maar nee... het valt onder laagspanning.
Tot 1500 Volt gelijkspanning is laagspanning, een trein rijd dus op laagspanning, dat heb ik geleerd toen ik bij de NS werkte.
In die tijd liepen daar vrij veel monteurs rond die een duim of ander deel van hun hand misten omdat ze per ongeluk in aanraking waren geweest met de 1500 Volt.
En daar zit wel wat amperetjes achter, als ik optrok met een loc kwam het wel eens tot in de 3000 Ampere.
Daar kan je wel lekker een handje mee roosteren.


GJ
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top