Organisatie zal het wel altijd een puinhoop blijven daar,
Soms wel, soms niet. Met de Olympische Spelen hebben ze wel bewezen dat echt wel wat kunnen organiseren als het echt moet, maar gemiddeld is de chaos toch (nog) wel wat groter dan wat wij gewend zijn......
En zie ik nu dat er ook een aantal varianten op de vliegende smurf rondvliegen in China?
Yep, de Chinese variant met de maskottes van de Olympische Spelen
... infrastuctuur waar we in ons kikkelandje alleen maar kunnen dromen. Drie baans snelweg á la Autostrada. Dat hebben ze vast afgekeken.
Inderdaad mooie wegen. Op weg naar de competitie in Laiwu kwamen we via een snelweg die over een afstand van enkele honderden kilometers voorzien was van LED verlichting en zonnepanelen. Het licht was niet zo superhelder als bij gebruikelijke straatverlichting, maar er kwam geen enkele elektriciteitsaanvoer van buiten aan te pas en het was zeker meer dan voldoende om de veiligheid serieus te verhogen.
Ik heb het al eens vaker geschreven en ook nu weer in het licht van de Kopenhagen top: ondanks de slechte naam en beschuldigingen van landen als Groot Brittannië en USA is er toch wel heel veel aan de gang met betrekking tot milieu en energieverbruik. Het wordt helemaal interessant dat wanneer je alles per capita gaat bekijken. Ondanks dat China ’s werelds tweede emissie van Co2 heeft, staat het per capita ergens op plaats 100 ofzo.
Ook ons bedrijf is steeds meer in de weer met alternatieve brandstoffen voor de aandrijven van onze bussen, waarbij LPG, aardgas en hybrides al niets meer bijzonders zijn. De volgende stap wordt al heel snel volledige elektrische aandrijvingen met accu’s en supercapacitors. Wij zijn daarbij echt trendvolgers daar de lokale concurrenten nagenoeg allemaal al iets dergelijks kunnen aanbieden. Naast het milieuaspect heeft elektrische aandrijvingen voor de chinezen ook het voordeel dat ze daarmee minder afhankelijk worden van olie die ze moeten importeren.
ik dacht dat het hier in nederland een beetje ikke ikke en de rest kan, aan het worden was maar ik geloof dat het bij jou daarachter nog een stapje erger is...
Ja, ikke ikke en de rest kan….inderdaad is dat iets wat steeds meer gaat spelen. Ik vergelijk China vaak met hoe wij met een negatieve inslag kunnen oordelen over de USA. Alles wat we op die Amerikanen kunnen aanmerken is hier ook van toepassing maar dan in het kwadraat. Zal ook wel te maken hebben met het feit dat vroeger de regering wel voor je uitmaakte wat goed of slecht was, terwijl dat nu veel minder het geval is. Er is echter niet echt iets anders voor in de plaats gekomen om die leegte op te vullen. Er is nauwelijks een sociaal gevoel of verantwoordelijkheid met alle problemen tot gevolg. Een aantal zaken die je hier ziet doen je best wel denken aan de USA: de supercommercie, money talks en het is vaak het enige waar het om draait. Het absolute falen van de vercommercialiseerde gezondheidszorg die gewoon nauwelijks aanwezig voor degene die het niet kunnen betalen. Hetzelfde voor het schoolsysteem, waar ook weer alleen de juiste hoeveelheid geld ervoor zorgt dat je goed terecht komt.
Dat betekent dat de rijken alleen maar rijker worden en de armen nauwelijks vooruit komen. Er wordt dan wel eens op gewezen hoe de positie van de boeren en migranten zoveel beter is geworden, maar feit is gewoon dat het inkomensverschil nog steeds aan het groeien is.
Deng Xiaoping zei eens dat het ok was om veel geld te verdienen, want daarmee zouden ook anderen ervan beter worden, maar volgens mij is het een beetje doorgeschoten. Ik stoor me soms ook echt aan die decadentie van de Nouveau Riches en die attitude dat succes een keuze is.
Overigens hebben we nog steeds behoorlijk last van het winterweer. Ondanks dat het niet superkoud is (-7 als uitschieter) levert het toch wel al flink wat problemen op. Met name de aanvoer van aardgas is een groot probleem. Ze lopen al gigantisch achter en moeten flink rantsoeneren waardoor bijvoorbeeld de taxi’s (die hier alleen maar op aardgas lopen) gemiddeld zo’n 3 uur of meer in de rij moeten staan.
Maar weer naar het vliegen,
We gaan weer even terug in de tijd en wel naar het begin van dit jaar. Dat was het begin van een erg leuke samenwerking met een van de veteranen in Aziatische F3A wereld, Alex Lau uit Hong Kong. Hij is/was zowel deelnemer op de diverse WK’s F3A alsook zeer actief met jet jetvliegen en heeft verschillende keren deelgenomen aan verschillende edities van de Jetmasters. Naast zijn kennis van het vliegen en het F3A wereldje, zijn contacten en de mogelijkheden om aan de meest interessante spullen te komen, spreekt hij ook perfect Engels wat het communiceren een stuk gemakkelijker maakt.
Ik leerde hem kennen op de Radar Cup wedstrijd in Kunming. We hadden het er over dat er zo weinig wedstrijden waren in China en dat het wel leuk zou zijn om wat meer verschillende competities te hebben. Welnu, dat zou wat gaan veranderen….!!!
De eerste wedstrijd kwam meteen een paar weken na de wedstrijd in Kunming, Februari 2009 in Hong Kong. Dat was een vriendschappelijke wedstrijd en bedoelt voor de selectie van het Hong Kong team voor de WK F3A in Portugal.
Behalve de vliegers uit Hong Kong, was er ook een Amerikaan overgevlogen (maar origineel geboren in HK), kwam er een vloot Chinezen uit Guangdong en ik zei de gek. Het was uiteindelijk een erg leuke ervaring met heel veel goed vliegen. Het was tevens ook de meest uitdagende locatie waar ik ooit geweest ben. Midden tussen de bergen en heuvels, met ontzettende turbulenties en wind uit allerlei richtingen. Er was een heuveltje die precies op 150 m lag, er werd dus ook gezegd dat als je groene strepen op je kist had, je precies op de juiste hoogte en afstand zat………
De sfeer was erg leuk, maar ook erg competitief want het ging er voor een aantal mensen toch om wie er naar Portugal mocht. Dat Alex Lau eerste zou worden was vooraf wel duidelijk, maar dat ikzelf als derde zou eindigen, daar had ik niet op gerekend…..;-) Later zou blijken dat ik twee deelnemers aan het WK achter me had gelaten………
Het was trouwens ook de eerste keer voor mij om een grote doos met modelvliegtuig in het grote vliegtuig mee te nemen. In het begin was ik er niet echt gerust op, maar dat bleek ontzettend mee te vallen. Eigenlijk niet duur en weinig problemen. Wel lachen was de douane op het vliegveld in Xi’an. Daar komen maar een tweetal internationale vluchten per dag aan en die zijn dus echt niets gewend. Het duurde wel even voordat ik doorkan. Op zo’n moment is het juist een voordeel om geen Chinees te spreken, je kijkt ze gewoon met grote ogen aan en na een tijdje worden ze je vanzelf zat….hehehehe
Hierbij wat fotootjes:
Dat was het weer voor deze keer
Groet
Roald