Collectief bouw- en Vliegavontuur verslag VV en VRA

Kom mee doen. Vergaap je aan de high tec modellen die de wedstrijd boys vliegen, zoals die zich weer vergapen aan die VRA modellen.

 

Dit antwoord verontrust mij een beetje:
Momenteel ben ik dit dingetje aan het bouwen met de ambtie om hiermee naar Garderen en/of Old Hayroad te komen.

Voor mij rijzen nu de volgende vragen:
Wie herkent dit model? (@max z mag even niet mee raden)
Ben ik straks wel welkom met dit model en zou ik aan een eventueel wedstrijdje mee mogen doen?
Hoe strikt liggen die ''vintage'' criteria eigenlijk?

 

Inmiddels is hij (wat gehaast) af.
De eerste vlucht bracht dan ook enige kinderziekten aan het licht, maar dat komt goed.
Waarom ik het ter sprake bracht:
Het is min of meer een ''Memories'' van Dave Boddington, maar gepubliceerd in 2002.
Ontworpen als vv/vra toestel, maar ik krijg niet de indruk dat dit model veel nagebouwd is.
Bij ons op de club geïntroduceerd door @P.R.O. Peller
Voor streng in de leer zijnden zal dit geen echte vintage zijn, voor diegenen noem ik het dan ook maar ''Old school'''
Er zijn meer modellen die op mijn lijstje staan, waaronder 40'tiger jaren ontwerpen, maar ook hedendaagse ''old school'' ontwerpen.
Ik denk dat het meer gaat om een mentaliteit die achter modellen steekt dan het moment van ontwerp.

 

Eigenlijk had ik rond deze tijd aan de O-High-O wakefield willen beginnen, maar bij een poging om de zolder op te ruimen kwam ik een bouwdoosje tegen wat ik in pakweg 1982 heb gekocht, en wat een perfecte vervanger kan zijn voor mijn wel erg gesleten Red Admiral rubber sportmodel. Het gaat om de Sparkie, van Comet. Spanwijdte 32 inch, ontworpen door Edward Lidgard ongetwijfeld ergens in de jaren '40 van de vorige eeuw. Elegant modelletje, met elliptische vleugeltippen. De inhoud is lekker ouderwets, met onderdelen op plankjes balsa geprint, en latjes die ook uit plankjes zijn gezaagd en die je nog verder los moet snijden. Pure nostalgie....
Tja, dan is het beginnen met ribbetjes uitsnijden en op maat schuren, idem onderdelen van de vleugeltippen; achterlijst en liggers op maat snijden, voorlijst pas maken op de vleugeltip. En na pakweg 2 uurtjes prettig bezig te zijn geweest, is er al één vleugelhelft in ruwbouw af.
Ik heb de boel in elkaar geplakt met Super Phatic van DeLuxe. Een soort hele dunne witte houtlijm. Ben benieuwd hoe dat uitpakt.

 

Dop losdraaien en gaatje prikken?

 

Nee, poeder met water vermengen en dan inkoken tot de juiste dikte! En het vuur laag houden zodat het niet ontploft. Wat dacht je dan?

 

Dat dit alleen gold voor linkshandige piloten.
Trouwens, dat ploffen gebeurt alleen met rechtsdraaiend water, dus zolang je daarop let is er niets aan de hand.

 

Ja, Lindbergh heeft hem nog overwogen voor zijn vlucht naar Parijs, maar hij werd misselijk van de geur van het smeermiddel voor het rubber....

 

Ja, wonderolie ruikt ook pas lekker als je het verbrandt.....

 

Na nog een paar uurtjes ribbetjes uitsnijden en op maat schuren, balsa delen voor de stabilotippen en de rompschotjes idem, kon er verder geplakt worden. De Super 'Phatic lijm functioneert prima, alleen krijg je er maar één applicatiebuisje bij, en dat zit snel verstopt. En als ik lijm direkt uit de tuit aanbreng, wordt het snel te veel, en komen er veel bubbels uit de tuit. Het is opvallen hoe goed alles past. Als je met de uit te snijden onderdelen netjes werkt, het balsa steeds tot de helft van de inktstreep wegschuurt, passen de ribben perfect tussen de voor- en achterlijst en op de ligger. Net zo de balsa delen van de tippen en het kielvlak. Alleen zijn de ribben van het stabilo, waar ze aansluiten op de achterlijst, te dik. Als je dat corrigeert, wat ik gedaan heb, moet je de ribben allemaal lager schuren, zodat je een dunner stabiloprofiel krijgt. De vleugel en het stabilo zijn inmiddels in vorm geschuurd. De achterlijsten eerst met het Davidschaafje, en daarna met de schuurklos verder.
De romp is toch best ingewikkeld. Geen rechttoe-rechtaan doosje, nee, er wordt ook met dunne langslatjes en schotjes gewerkt om een overgang te maken tussen de rechthoekige achterkant en de ronde neus. Ik heb voorlopig de ene zijkant uit latjes samengebouwd. Als die droog is, worden de spelden weggehaald, het beschermplastic bovenop de zijkant gelegd in plaatst van er onder, en kan de tweede zijkant identiek op de eerste gebouwd worden. De schotjes die daarna nodig zijn om de romp verder op te bouwen, liggen al gereed. Let ook op de schetsen die op de tekening staan, en aangeven in welke stappen je moet werken. Super duidelijk!

 

Met het slechtere (vlieg) weer is er weer meer tijd om balsa latjes aan elkaar te plakken! Het laatste grote karwei, (tenminste voor het bekleden) is de romp. De tweede rompzijkant is bovenop de eerste gebouwd, om zeker te zijn dat ze beide identiek zijn. Daarna moest er van latjes 1,5 x 1,5 plus een schotje een rompschot worden gemaakt waar de rompzijkanten aan vast gelijmd konden worden. De normale gang van zaken is dat je de rompzijkanten eerst aan de achterkant tegen elkaar lijmt, en vervolgens aan dit samengestelde schot. Als dat droog is, kan de opbouw voor de vleugel gemaakt worden, en daarna kan het neusschot gemaakt worden. Als de lijm nog meegeeft, moet je de boel zo precies mogelijk uitlijnen op het bovenaanzicht van de romp op de tekening. Ik heb de romp hier op z'n plaats gehouden met blokken multiplex, ooit overgehouden bij het maken van een tafel. Mooi haaks, en zwaar genoeg om enige druk op de romp uit te oefenen. Ik heb ook het onderstel gebogen uit het meegeleverde staaldraad. De pootjes moeten naar voren wijzen terwijl het onderstel verticaal in de romp is gelijmd. Maar de wielen moeten haaks op de romp staan en verticaal zijn! Altijd lastig, dat 3D buigen! Maar, het is gelukt. Als ik zelf een model als dit zou ontwerpen, zou ik het onderstel schuin inbouwen, zodat je het staaldraad gewoon plat (2D) kunt buigen.
De andere onderdelen zijn klaar. De vleugelhelften zijn aan elkaar gezet en het stabilo en het kielvlak geschuurd.

 

Vandaag de nodige 2,5x2,5 dwarslatjes in de romp toegevoegd, evenals de laatste rompschotjes. Het onderstel is met epoxy tussen de betreffende balsa bevestigingsschotjes gelijmd, en daarna in de romp gelijmd. De onderstel wordt verstevigd met twee latjes die op de romp afgesteund zijn. Daarna nog een heel stel 1,5x1,5 latjes aan de neus toegevoegd. Ook hier valt op hoe goed alles past. Alle langslatjes passen perfect in de rompschotjes. Ik heb alleen voor de stevigheid UHU Hart gebruikt ipv Super Phatic. De UHU Hart pakt toch een stuk eerder dan de 'Phatic. Dan staat het model kaal maar gereed op de plank.
Het aantal dunne latjes bij de neus maakt een prima vogelkooi:
Alleen valt op dat het kissie wel erg met z'n gatje op de grond ligt.
Dit leek me vreemd, dus ik heb maar eens gegoogeld op 'Sparky Free Flight Rubber Model. Dan komen er een flink aantal foto's en zelfs filmpjes te voorschijn. En dan valt op dat er Sparkies zijn zonder en met een subfin (een stukje kielvlak onder de romp). Er is zelfs een tekening, identiek aan de mijne uit het bouwdoosje, maar dan met subfin.

Dat gaat 'em dus worden. Wellicht heeft men op een gegeven moment geconstateerd dat het model te veel kielvlakoppervlakte heeft, en dus zonder subfin beter zou vliegen. Nou, kanneminischele, ik vind het lelijk, dus de mijne krijgt alsnog een subfin a' la de tekening hierboven.

 

Toen ik zo'n jaar of 12, 13 was, vond ik die Keil Kraft doosjes veel te friemelig! Mijn woordenschat kwam uit de Aeromodeller. Ik heb in 1967 een Aeromodeller bij V&D gekocht omdat in dat nummer een LB modelletje stond waar een Cox Baby Bee, mijn eerste, pas gekregen, motortje in hoorde. Mij moeder vond dit zonde van mijn zakgeld, tot ze merkte dat ik met het woordenboek en mijn leerboek Engels de tekst zat te ontcijferen. Toen was het wel goed....
Bij de club waar ik toen was, gebruikte we altijd schoenmakerslijm. Dat kochten we in literblikken in, ieder lid nam van thuis een lege afwasmiddelflacon mee, en daar werd dan 100 cc of zo ingegoten. Geen bisonkit, maar sterke celluloselijm. Dus van mij krijgt je moeder achteraf gelijk, maar heeft de schoenmaker het misschien niet goed begrepen. Je kon het zelfs met aceton verdunnen om spanlak te krijgen....

 

Daedalus Amsterdam, idem...

 

Het begint ergens op te lijken, met Sparkie. Hij heeft inmiddels z'n gele jasje aan, van Japans tissue. Dit spul heeft een duidelijke nerf (het scheurt gemakkelijk met de nerf mee, en moeilijker dwars op de nerf). Ik heb het aangebracht met tissue paste van Deluxe. Dat heeft als voordeel dat het niet stinkt, maar omdat het op waterbasis is, scheurt het tissue gemakkelijk als je het vastwrijft op de tissue paste. Het tissue maakt sowieso een kwetsbaarder indruk dan lichtgewicht Modelspan, wat ik gewend ben. Het tissue is na het bekleden met de plantenspuit nat geneveld, en eenmaal droog is het al aardig strak. Nu nog twee laagjes spanlak, en we zullen zien hoe dat uitpakt.

 

"Recht naar beneden en met 90 km/u op de rug leggen"

Ik zou het niet doen Henk, dit kistje lijkt me daar te fragiel voor.....

 

Als mijn Cox aan de gang is (pakking set is onderweg) dan ga ik deze eraan hangen:
https://outerzone.co.uk/plan_files_02/2226/Pilot_baby_plans_oz2226.pdf
Maar,.... wel een bouwwijze die heel anders is dan in de tijd toen de tekening gemaakt is.
Hij wordt geprint of de print gaat vliegen zien ik wel en als hij goed vliegt dan wordt hij volledige VV
Met dank aan @mig 3 voor de link.
https://cults3d.com/en/3d-model/various/pilot-baby-3d-printable-vintage-rc-sports-model-reproduction

 

Sparky is af! Twee laagjes spanlak, een neusblokje gemaakt en een propellerasje gebogen uit 1,5 mm pianodraad. In de bouwdoos zat een deels voorgebogen as van 1,6 mm staaldraad, maar omdat ik geen 1,6 mm boortje heb, heb ik toch maar metrisch draad genomen. Het tissue is niet zo strak geworden als ik gehoopt had, waarschijnlijk komt dat wel als ik wat meer ervaring met dat spul opdoe. Ik heb het neusje toch maar blauw gespoten (Humbrol nr. 14). Nu hopen dat het de komende dagen goed vliegweer wordt! Het lijkt er gelukkig wel op.

Eigenlijk moest er nog een spinner op, maar ik wist niet goed hoe ik die om de freewheel installatie heen kon frommelen.

 

Het naamkaartje! Natuurlijk, ik moet de bronzen plaquette nog laten gieten.
Voor wat betreft het neusblok, ik ben uit gegaan van de onderdelen uit de bouwdoos, en dat was plat.... Dit was de bedoeling:

En dit is het geworden:

 

Knap gemaakt! Ik zou het niet kunnen (en al zeker niet op zo'n korte tijd).