De berg is van MIJ

Correct en tevens juist.

Waarom denk je dat ik bewust deze batterijsoort erbij heb gezet?
JUIST omdat het risico op brand hierbij groot is...
Wél blijven nadenken hé...

Dat laatste viel dit weekend nogal mee; alle inwonende gezinsleden zijn vertrokken richting Busloo om daar een relipop-bijeenkomst genaamd X-Noizz bij te wonen. Ik had dus alleen te zorgen voor mijn trouwe viervoeter, die momenteel aan mijn voeten ligt te snurken. Een bezigheid die zij gaarne uitvoert. Niet noodzakelijkerwijs aan mijn voeten overigens, maar dat (zoals gewoonlijk) terzijde.

 

Checklist:

Naam: Roel
Brandbestrijding: check

 

Eeeeeuh, zou jij je liever niet met je frequentiebord bezighouden? Dit in plaats van checklists opmaken van zaken, waar je geen hout mee te maken hebt of in alle onbescheidenheid kleine opmerkingen te maken?

Kijk, de taken zijn hier duidelijk verdeeld:

Roel: MBFB-beveiliging. Hieronder valt uiteraard ook brandbestrijding, dus daarover hoef jij geen checklist aan te maken. Dat kan 't ie prima zelluf. Zelfs MBFB-beheer heeft niet de euvele moed zich hiermee te bemoeien.

Wimg: frequentiebeheer en 49,5% v/d casino-opbrengsten innen. Zie jij nu opeens iemand komen met de mededeling:

Checklist:

Naam: Wim
Knijpers 40 MHz aanwezig: check.

Daggutniet hè? Waarom zouden we?

Ook met kleine vragen over het casino komt niemand hier aanzetten. Niet in alle bescheidenheid en ook niet in alle onbescheidenheid. Dat is ook nergens voor nodig. Ook grote vragen zijn niet op zijn plaats, dus laat niemand van de meelezers nu opeens gaan denken, dat-ie ook wel eens een vraag kan gaan stellen.

 

Zorgen maken? Nee hoor, ik ruik juist een kans. Gelijk een aasgier cirkelend boven een zwak schaapje. die maakt zich echt geen zorgen hoor, en als dieren (niet: vee-)arts zou ik dat moeten weten.

Zie je nou echt het verband niet Einstein? Je legt het zelf uit maar snapt het nog steeds niet. En wat verwacht je dan van mij? Dat ik jouw IQ van 27 opkrik naar de lage zestigers, zodat je eenvoudige verbanden kunt begrijpen? Helaas, ik ben wel een goede dieren (niet: vee-)arts maar ik kan geen wonderen verrichten.

Geld. Een volstrekt niet raar motief in deze wereld, zie http://www.modelbouwforum.nl/forums/het-modelbouwcaf%E9/55088-pakketje-uit-het-buitenland-douane.html Begint bijna een Bergiaans afplastopic te worden trouwens maar dan zonder leuke grappen en grollen.

Waarschijnlijk op de Bahama's, bij een congres over "Marine Species and their role in mental healthcare. Zie ook WoRMS, en dan weet je gelijk waarom dit congres zo belangrijk is. Geen woord over de therapeutische waarde van al die schepseltjes.

Dat krijg je als je als professional probeert aan gewone mensen wat uit te leggen. Je snapte direct wat ik bedoelde dus dat heb ik knap gedaan.

Zo. Nu eerst een....flesje Grolsch.

 

Kijk, dát waardeer ik van onze beestendokter annex para-ziele(n)knijper:
hij kent zichzelf. Aasgier. Chapeau! Om Davy nou als zwak schaapje te betitelen vind ik een beetje jammer, maar goed: in het verleden heeft hij die indruk wel eens gegeven.

Ja, ik zie bij sommige lieden daar wel klandizie voor jou... Vreemd dat je dáár niet als aangier boven een zielig schaapje hing. Dat zag ík nou als kans!

Lezer, let op de laatste 6 woorden... Een archetype van de uitdrukkingsvaardigheid van een ziele(n)knijper.

Met enige tegenzin moet ik bekennen dat dít wel een goed idee is.

 

Jaja, geld!!! Nu opeens ken je dat woord weer wel, hè? Alleen zo verschrikkelijk jammer, dat je er zo slecht afstand van wil doen. Volgens mij was er (sinds een groot aantal pagina's geleden) nog wat aan het MBFB-management verschuldigd, maar dat detail zal je vermoedelijk ontgaan zijn.

Mag ik hier even een e.. (pardonnez moi) een correctie plaatsen: aldaar waren volgens mij geen zielige schaapjes aanwezig hoor. Wel zielepieten, waaronder een gestoffeerde Calimero, maar dat zijn voor zover mij bekend geen schapen, maar vogeltjes.

 

Oh, what a beautiful mohohorning, oh what a beautiful day :zon:!

De pahahaden op, de lahahanen in.

Pomptidomptiedom...

 

De kale lahanen in door die boktorren toch ?

 

Ohoh... Jan te paard... Wie hoog zit kan diep vallen!
Duidelijk niet op de Berg.

En de tekst van de tweede lied... Kweetniet hoor, maar daar zitten toch wat militaristische trekjes in...
Schoenmaker, blijf bij je leest!
(In jouw geval: Service-kampioen, blijf bij je soldeerbout!)

De paden op, de lanen in, vooruit met flinke pas.
Met stralend oog en blijde zin.
En goed gevulde tas.
De Zonne lacht ons vrolijk toe,
ons groet der vooglenzang.
En wij worden vast niet moe.
Al wand'len w'uren lang.
Tra-ta-ta-ta bom, bom, tra-ta-ta-ta bom, bom.
Al wand'len w'uren lang.

Marcheren is gezond voor 't bloed.
Verruimd wordt d'enge borst.
't Versterkt de spier van been en voet.
't Wket eetlust op en dorst.
Daarom vooruit en inde maat.
Zo netjes als 't maar kan.
Nu 't eensgezind en ordlijk gaat,
Heeft elk plezier er van.
Tra-ta-ta-ta bom, bom, tra-ta-ta-ta bom, bom.
Heeft elk plezier er van....

 

Mag ik dan hierop inhakend vragen wat Dhr. van Essen in de modelbouw en op een modelbouwforum te zoeken heeft? Nounounounou?

Ik zou zo zeggen: militair, blijf bij je pioniersschop!

 

De kenner ziet ongetwijfeld dat deze slappe hap dit schopje nooit heeft gebruikt.
Had de toenmalige schoenmaker maar een andere leest gebruikt, dan had ik niet na drie dagen met een kapotte achillespees gelopen.
Lang leve de uniformiteit, gezond in dienst en als een wrak de eerste maand door geploeterd, dan doe je maar wat graag aan modelbouw.

 

Kijk Jan, je mag natuurlijk vragen wat je wilt. Of je het krijgt (hetzij een voorwerp, hetzij een antwoord) is natuurlijk de vraag.
Maar... Ik zal je niet teleurstellen: je krijgt een antwoord. Een officiers-antwoord nog wel.
Dat wil zeggen: Het antwoord is correct, maar je hebt er niets aan.

Een voorbeeld van zo'n antwoord:
Een stel ballonvaarders voer boven Nederland. Op een gegeven moment kwamen ze in een wolk terecht. Een uur later waren ze uit de wolk, maar wisten niet waar ze waren. (het pré-Tomtom-tijdperk)
De gezagvoerder liet de ballon een stukje zakken en zag een man lopen.
"HALLOOOO.... Kunt u ons zeggen waar we zijn?"
De man keek op, glimlachte vriendelijk en riep:
"U bent in een mandje onder een hete-luchtballon!"

Je ziet: het antwoord is 100% correct, maar je heb er geen fl*kker aan.

Hier is mijn antwoord:
"Beste Jan. Ik zoek niets in de modelbouw, noch op een modelbouwforum.
Ik héb het al."
Einde antwoord.

@ Bagger: Je hebt je schopje niet eens gebruikt om je tuin om te spitten?
Zonde... Daar is het prima geschikt voor!

 

Hartelijk dank nooo voor een totaal nietszeggend antwoord. Zou je je er dan misschien ook niet mee willen bemoeien als ik op een stralende zondagochtend een opgewekt liedje aanhef? Moet er dan zo nodig aan worden gerefereerd, dat ook ik ooit een 18 maanden durende militaire 'carriere' heb gehad? Drie kwartier later (op de desbetreffende zondagochtend, niet na afloop van mijn carriere) goot het weer met pijpe(n)stelen, maar dat terzijde.

Die pioniersschop van Bagger ziet er inderdaad griezelig nieuw en ongebruikt uit. Dat was met de mijne wel anders. Die was door velen vóór mij zichtbaar intensief gebruikt, de arme drommels. Zelf heb ik 'm trouwens (net als Bagger) nooit gebruikt. Als je dat deed moest je 'm achteraf weer helemaal in de oorspronkelijke staat terugbrengen en dat zag ik eerlijk gezegd niet zo zitten. Gedurende de tijd, dat ze trouwens in mijn opleiding met van die vervelende dingen bezig waren als puptentjes en gaten graven lag/zat/liep ik met één afgeplakt oog prinsheerlijk in het militair hospitaal te Utrecht. De nachtzuster was een drama, maar overdag was het een feest. Het was dan ook een vroeg en mooi voorjaar, in de tuin kwinkeleerden de vogeltjes en de verpleegstertjes waren dat jaar talrijker en mooier dan ooit. Kom daar nu nog maar eens om, die zijn natuurlijk allemaal wegbezuinigd.

 

Wat komt hier toch een leuk stukje militaire nostalgie om de hoek kijken!

Dat jullie elkaar niet zijn tegen gekomen in het MHAM! (Militair Hospitaal Dr. A. Matthijssen) Maar ik denk dat jullie van totaal andere lichtingen zijn. "Bagger" heeft een wat nieuwer type pioschopje van Jan waarschijnlijk mee heeft rondgelopen.
Jan had 'm waarschijnlijk nog met een houten steel die uiterst irritant "ergens" onder een kruisriem stak, terwijl "Bagger" de versie heeft met opvouwbare aluminium steel. Die steel was overigens een vooruitgang, het aluminium niet. Een paar keer stevig meppen om een boomstronk doormidden te slaan en de steel was krom. Moest je je schop weer ruilen, met alle formaliteiten die daarbij kwamen kijken...

Maar goed, de militaire dienstplicht heeft jullie beiden duidelijk niet gebracht wat je ervan verwacht had.
Beiden geëindigd in de warme armen van de militaire geneeskunde, de ene met een ooglapje voor, de ander met een defecte archillespees.
En beiden niet geoefend in het juist hanteren van de pioniersschop...
"Een beetje jammer", zou onze huidige Kroonprinses zeggen.

Eén troost voor Jan:
Weliswaar is het MHAM niet meer, en is de militaire gezondheidszorg voor ernstige gevallen nu ondergebracht in en deel uitmakend van het Academisch Ziekenhuis Utrecht:
De verpleegsters zijn er minstens even talrijk en aantrekkelijk om te zien, ook na de zoveelste bezuinigingsronde. En ik kan dat minimaal 4 x per jaar uitstekend waarnemen met mijn twee goeie ogen (zonder ooglapje) als ik daar "dienstlich" rondloop.

 

Ho, ho, ho en nog eens ho! Dat heb je verkeerd begrepen, dus dat wil ik hier even fel bestrijden. Tijdens mijn opleiding heb ik even een tijdje in Utrecht doorgebracht , maar later ben ik bevoorrader/interim pelotonscommandant geworden . Binnen enkele weken nadat ik bij mijn onderdeel kwam werd namelijk het beroepskader als detachement toegevoegd aan een geniecompagnie, die in Tunesië waterputten aan het uitgraven was.
We schrijven 1969/1970 en er waren overstromingen geweest met als resultaat dat alle waterputten volgeslibd waren met zand.
Iedereen van mijn peloton, die mee wilde moest thuisblijven, dus ik bleef als enig kaderlid over, samen met ome Kees, een bejaarde sergeant 1e klas waaraan je precies niks had. We zagen 'm ook zelden en lieten 'm tijdens oefeningen thuis.
In feite was ik dus eigen baas en akelig belangrijk (toen al!!!). Van verveling was beslist geen sprake en saai was het nooit.

 

Noem het maar zo, de slechte en nare dingen vergeet ik toch wat gemakkelijker dan de leuke dingen.
Ik ben er aardig onderuit gekomen, kan ik nu wel zeggen.
Heb wel met bivak mee gedaan, maar mocht door mijn handicap (veroorzaakt door die keiharde k**te kisten ) de speedmarsen en andere leuke wandeltochten niet meelopen. Ik had een royale 3 of 4 tonner laadruimte tot mijn beschikking, waarin ik werd vervoerd.
Van mooi voorjaar was geen sprake, 's morgens stond het ijs op je slaapzak (januari 84).

De opleiding was doeltreffend en gedurende de "parate periode" zat ik in een kelder in Apeldoorn, waar je met mooi weer heerlijk door de bossen kon fietsen.(na werk).
Onlangs kwam ik op een site tegen dat alles daar tegen de vlakte zou gaan.
Opgeheven zeker?

Vond het maar een vreemd instituut; huppelen springen en lopen, alleen maar om het huppelen springen en lopen, een soort bezigheids therapie.

Ik was toen en ben nog steeds van doe nou maar gewoon je werk, al die poppe(n)kast is nergens goed voor.

Beetje primitief om te gaan spitten, als anderen daar al een tuinfrees voor ontwikkeld hebben.
Tenzij je natuurlijk liever je tuin omspit dan naar de fitness gaat, om wat voor reden dan ook.

 

Nou Roel jij komt duidelijk niet vaak in het MHAM. Toen ik er werkte heette het inderdaad Academisch Ziekenhuis Utrecht (AZU) maar dat is al een hele poos geleden. Het heet al tijden UMC (Universitair Medisch Centrum).
Dientengevolge zal dit:

denk ik ook iets uit een ver verleden zijn. Of die verpleegkundigen (niet: verpleegsters) nu nog zo fris en fruitig zijn weet ik dus nog zo net niet.
Overigens heb ik betere herinneringen aan mijn collega van de Psycho-Motorische Therapie maar dat geheel terzijde.

Het Universitair Veterinair Diagnostisch Laboratorium is trouwens ook niet mis. Jammer dat ze er voornamelijk analyses verrichten op het gebied van Klinische Chemie, Hematologie, Cytologie en Endocrinologie ten behoeve van de diagnostiek van gezelschapsdieren, paarden en landbouwhuisdieren.

Zoals je ziet rept men met geen woord over maritieme zeezoogdieren terwijl die, zo is op deze Berg gebleken, minstens zo waardevol zijn voor de samenleving.

 

Je bedoelt natuurlijk weer *rca's :evil:! En die zijn in jouw optiek op de MBF-berg waardevol gebleken voor de samenleving ? Dat was zeker na twee flessen Jan de Wandelaar te hebben geleegd? Nu zou ik denken, dat je als dieren-(geen vee-)arts weet, dat een zeezoogdier zich nooit erg gelukkig zal voelen op een berg. Vandaar ook, dat je ze daar zelden of nooit zult aantreffen. Ze missen daar diepgang en ook het weidse uitzicht ontbreekt. Je hoeft geen dierenpsychologie te hebben gestudeerd om dat te weten. Bergzoogdieren daarentegen wel, die vinden het zelfs akelig tof op een berg, maar dat terzijde.

Ik vraag me dus in alle redelijkheid af waar zeezoogdieren volgens jouw optiek hier op de MBF-berg waardevol zijn gebleken voor de gemeenschap. Waar is dat dan gebeurd, wanneer en ook waarom. Nounounou? Zijn er trouwens nog meer lieden, die dat vinden? Graag een kort en bondig antwoord, dus IKKE WEL of IKKE NIE(*T). *De T is facultatief.

Daarnaast heb je het over maritieme zeezoogdieren. Dat betekent dus ook, dat er niet-maritieme zeezoogdieren bestaan. Dat heb ik nooit geweten. Dat zijn dus beesten, die eigenlijk niks met de zee te maken hebben, maar daar toch leven. Interessant! Waar kan ik daar meer over te weten komen?

 

Kom op Jan, een beetje verder denken dan je neus lang is...

 

enne... wat dacht je van deze?