SIG Kadet in XPS.

Vanochtend een opstelling gemaakt, om de vleugeltips onder 45° af te schuinen met de snijdraad; zoals gebruikelijk was de voorbereiding het meest tijdrovend, het daadwerkelijke snijden was een kwestie van 10 seconden.

Ook de V-stelling aan de middensecties gemaakt met de snijdraad, 5° aan elke kant voor 10° in totaal, 5 cm ruimte onder de vleugel:

Gelijk maar verlijmd met UHU POR en in de zon gezet om te drogen.

Vóór- en achterlijst op maat snijden en afwerken, dan de hoofdligger pas maken en infrezen.

Groeten, Jan.

 

Vandaag werkte het weer mee (geen regen) en kon ik de sleuf in de vleugel frezen voor de hoofdligger.
Ik gebruik hier voor hout, gedubbeld in het middendeel:

De sleuf is getrapt, zodat ik beide delen in de sleuf positioneer:

Op de voorgrond nog net de geleiding voor de bovenfrees te zien.

Na het afplakken van de randen, tegen het overmatig smeren van de lijm, heb ik de boel verneveld om het opschuimen van de constructielijm te bevorderen:


Van het aanbrengen van de lijm heb ik geen beelden, er moet even rap gewerkt worden om de latten in de lijm te leggen en de boel te klemmen vóór de lijm begon op te schuimen:

Now we wait...

Ik wacht even af hoe stijf de vleugel hiervan geworden is, aan de hand daarvan beslis ik of er nog een strip carbon 5 x 1mm verticaal aan de bovenzijde bij moet.

Groeten, Jan.

 

Goed bezig!

Qua wel of niet die 5x1 erin, ik zou het gewoon doen...
turbulentie etc geeft best wel eens wat krachten alle kanten op, en het is dan zo jammer om "had ik maar" te zeggen..
die 5x1 kun je met een stanley mes zo insnijden en daarna plakken..
relatief weinig extra gewicht, weinig extra moeite.
is het nou een hoop rompslomp, snap ik de gedachte. in deze situatie zou ik niet twijfelen.

maar mijn kisten zijn ook altijd wat aan de zware kant

 

Ik zou de 5 x 1 dan wel in het midden verbinden, middels een lichte V uit carbon plaat, zodat de versterking, net als in de onderkant, één geheel vormt.

Gisteravond na het lossen van de klemmen, voelde de vleugel al behoorlijk stijf, dat zou vanochtend na het volledig doorharden van de lijm nog beter moeten zijn.

Groeten, Jan.

 

Ik zou er niet al te moeilijk mee doen.
Als je ziet dat oude brandstofkisten domweg de middenrib tegen elkaar werden/worden geplakt, daarna de naad wordt afgewerkt met 40 of 50 grams glasvezel....
en niet eens veel glas, een strookje van 5 cm breed alleen over de naad.
en daar hangt een vleugel van 1,5 meter en 3 kilo kist aan.
met een rammelmotor.. niet zo'n uitgebalanceerd e ding.
electro is veel minder zwaar voor de constructie

die carbon strips er gewoon in duwen met lijm, en het midden even aan elkaar plakken.
het hoeft niet perse met een speciale V constructie oid.
je gaat toch de vleugel nog afwerken met glas.. dacht ik

qua stijf,
je hebt stijf, en je hebt sterk. liefst samen. Maar dat is geen automaat.
stijf kan op belasting alsnog slap zijn. maar torsie kan het dan wel verdragen.
Die strip bovenin zorgt dat de vleugel ook echt sterk wordt.
Alleen het hout onder zou kunnen buigen, dan wordt het schuim samengeperst.
op termijn verslapt dat, krijgt meer ruimte.
door bovenin die strook te plakken, haal je die hefboom weg.
wordt het hout/carbon de draagconstructie, het schuim de vorm van de constructie.
daar voelt schuim zich meestal beter thuis

 

Goed, snap ik, zo ga ik het dus maken.

Vandaag met de staartvlakken aan de gang, die moeten min of meer pas zijn, vóór ik de geleidings pijpjes voor de aansturingen kan installeren.

Het in model snijden en schuren gaat redelijk rap, dat valt me mee:



Ik gebruik dezelfde dikte schuim, maar nu niet doorgesneden, dus 20 mm dik, dat is relatief stevig en ik heb meer vlees om af te schuren:

Het broodmes, met beleid ingezet, maakt rap werken mogelijk, het schuurwerk met korrel 80 zorgt voor een net profiel.



Morgen verder.

Groeten, Jan.

 

Vandaag de stabilo verder afgerond/toegespitst en voorzien van een stripje 5 x 1 carbon.
Er gaat niks boven wat overkill om het vlak te laten uitharden:

Vervolgens de bovenzijde van het profiel voorzien van twee strips 5 x 1, die ik in het midden 10 cm heb laten overlappen. Dit is vanwege de V-stelling wat lastiger te klemmen, dus dan maar een strook afplaktape erover en wat gewicht erop:

Volgens de geleerden zou dit stijf en sterk genoeg moeten zijn, we gaan het zien.

Groeten, Jan.

 

De uiteinden van de stabilo en staartvlak zijn nu haaks, en maximaal 2 cm dik.
Is het wenselijk dit wat te verjongen en/of af te ronden, of is dit alleen nuttig voor de optiek en het minder gevoelig zijn voor butsen en deuken?

Groeten, Jan.

 

De hoofdligger stak op een paar punten nét boven het schuim uit.
Als je gaat schuren krijg je onvermijdelijk deuken in het schuim er naast, dus mijn ruim honderd jaar oude Stanley schaaf er eens bij gepakt.

Dat werkt voortreffelijk, zonder dat ik het naastliggende schuim beschadig.

Groeten, Jan.

 

HET stabilo.....
Voorkant een halve cirkel geven, de achterzijde niet dunner dan ~6 mm.

 

Ik bedoel de uiteinden links en rechts (en boven voor het staartvlak)

De uiteinden zijn nu nog haaks.

Groeten, Jan.

 

Wat je zelf het mooist vind
op onze schaal heeft het niet echt invloed

 

Dankjewel.

Groeten, Jan.

 

Vandaag het plaatsje achterhuis gebruikt als oven om de vleugels rondom in het glasweefsel en watergedragen parketlak te zetten, ik kon relatief vlot doorwerken. In het midden zit 18 cm overlap voor de hogere stevigheid waar de elastieken komen. De achterlijst krijgt daar nog een houten strip.

Aan het eind van de middag was alles zover doorgehard dat ik de randen kon bijwerken:

Het begint al ergens op te lijken.

De vóór en achterlijst van de vleugel doe ik apart, want dan krijg ik een strakker resultaat dan wanneer ik zo'n grote lap er in één keer omheen probeer te frotten...
Als het richtingsroer er op zit en verlijmd is, kan ik de aansturing pas maken en de romp sluiten en afwerken.

Groeten, Jan.

 

Zo mooi als het gisteren was, zo wisselvallig is het vandaag; de sleuf voor het staartvlak kon ik nog nét buiten frezen, toen begon het te sputteren, dus dan maar binnen lijmen.

Mijn constructielijm staat al een poosje en heeft de consistentie van stroop; dan krijg je ondanks het uitsmeren te veel lijm op je werkstuk en bruist het de tent uit...
Gelukkig had ik afplaktape als afzetting gebruikt en zit het schuim rondom de lijmnaad al in het glasweefsel met parketlak.

We gaan het zien, hoofdzaak is dat de boel recht staat straks. Misschien nog een carbonstaafje van onder af door alles heen.

Groeten, Jan.

 

Volgens tekening wordt de vleugel op de romp gehouden met elastieken rond deuvels in de romp.

Bij mijn balsa vleugels, die op deze manier vast zitten zie ik aan de achterrand deuken ontstaan, van de krachten die de elastieken er op uitoefenen, als een vleugeltip het gras raakt bij de landing.

Mijn XPS vleugel heeft nu alleen nog maar twee laagjes 45gr/m² glasweefsel er op, dat is meer tegen butsen en deuken tijdens het transport...
Aan de voorrand zal dit wel meevallen, maar de achterrand moet beslist op de druk van de elastieken worden voorbereid met versteviging.

Is één of meerder lagen 160gr/m² glasweefsel aan de voorrand, of over de hele diepte van de vleugel, waar de elastieken lopen voldoende, of moet er meer versterking in de vorm van een laagje multiplex (of een houten voorrand in de middensectie?

Aan de achterrand zet ik sowieso een houten rand.

Vraag is even hoe breed en hoe zwaar ik zoiets ga uitvoeren, met mijn botenachtergrond neig ik naar overkill, wat vaak onnodig zwaar uitvalt...

Groeten, Jan.

 

Goed, op de achterrand zit nu een strip carbon 5 x 1 mm 190 mm lang (de romp is 120 mm breed).

Zet ik eenzelfde strip aan de onderzijde van de vleugel, of ben ik dan overdreven bezig?

Ik heb hiervoor twee componenten acrylaat lijm gebruikt: Kafuter K-8818, hardt rap uit (5 minuten verwerkingstijd). Stinkt behoorlijk, zolang het nog niet uitgehard is.

Heeft iemand hier ervaring mee?

Groeten, Jan.

 

Aan het pielen met de aansturing van hoogte- en richtingsroer.
Op tekening loopt die voor het hoogteroer door een opening in de staart, dat lukt in schuim ook goed.

Ik gebruik Ø1,5 mm carbon staf dat door een 3 mm PVC buisje naar de servo's loopt, lekker soepel.

Als de lijm hiervoor droog is, komt de staartsectie er permanent op gelijmd.

Dan verder met de rolroeren.

Ondertussen ziet het er al weer een beetje meer vliegtuigachtig uit:

Voor ervaren bouwers allemaal gesneden koek, maar voor mij is dit het eerste toestel dat ik vanaf tekening in XPS uitvoer, dus dit soort onderdelen heb ik nog nooit gemaakt en vergen wat meer denkwerk mijnerzijds.

Groeten, Jan.

 

Wel met Araldite, dat in een aantal genummerde varianten bestaat. Methacrylaat… penetrante lucht en ongezond…

Je blijft aan de elastieken?
Dan zou ik opbouwen 3x die 45 grams. 50 mm weerszijde van centrum koorde is bij een balsa vleugel indekking al aardig aan sterkte. Maar omdat je elastieken inzet… zou ik 10 cm weerszijden lamineren.

IBen altijd wel een fan van boutjes geweest. Twee bij de achterlijst, voor een stift/dowel, of een een inhakend middenspant, dat inhaakt in een stevig rompspant.

Bij bouwwijze zoals je nu toepast, zit binnen in ook wel eens een houten verkasting. Dat geeft dan meer stijfheid aan servo opstelling en vleugelmontage. En fixeren van de accu.

Over het gewicht zou ik me geen zorgen maken. Te licht vliegt ook niet lekker. Maar ook weer afhankelijk van vermogen, aantal cellen. Opdat het vliegt.
Niet alle vliegdagen zijn windstil immers.
Wijst vanzelf… en kan je bijstellen.

Nog iets over carbon rondstaf en overgang naar staaldraad.
Ik snij uit messing passende buis een mof.
1 helft soldeer in, het carbon staf Dremel ik inkepinkjes, dat benat ik met CA en gaat pardoes in de huls en krimp ik direct met een krimptang voor elektro stekkers automitive.
Met beleid, tot een aanslag aanvoelt.
Aan die staf kan je een volle wasemmer water hangen. Dat schuit verder dan keurig door de bowden buis.

ik snor nog wel even een fotoweergave op…
Post ik wel effe…

Gr Bas

 

Hallo Bas,

Elastieken, omdat deze op tekening ook worden gebruikt en de vleugel nog wat kan bewegen bij een landing waarbij een vleugeltip haakt in het soms hoge gras op ons veld.

Mijn SIG Riser had de vleugel ook geschroefd met nylon boutjes, die op een gegeven moment dwars door het hout heen scheurden (niet braken, dus). Ik was inmiddels flauw van het repareren van (alweer) schade en heb de romp plaatselijk versterkt en pennen er in gelijmd voor elastieken, dat houdt de boel beter schadevrij bij een ongelukkige landing.

Op de plaats van de accu en vleugelbevestiging zit nu nog niks, daar komt uiteraard nog wel een raamwerkje om de zaak meer stevigheid te verlenen.
Hiermee wacht ik tot de romp zover klaar is, dat ik het zwaartepunt kan bepalen, zodat er niet doelloos veel regenwoud verbouwd wordt. Om de accu te kunnen wisselen zonder de vleugel er af te moeten halen zit ik aan een luikje in de zijkant, of bodem te denken.

Mijn carbon aansturing loopt vrijwel recht vanaf het roer in kwestie naar de servo, geen buiging in de pvc buis.
Aan de hefboom in het roer zit een stukje staaldraad (ijzergaren en secondelijm) met een haakse bocht, die de verbinding maakt. De carbon buis loopt tot voorbij die knik en zekert de stang.

Op de foto nog buiten de romp, die verlijming doe ik aansluitend...

Aan de servo zijde een kort stuk staaldraad, dat in het versteltonnetje op de servo arm past. Ook weer vastgezet met ijzergaren en cyano. Dat moet geknoopt worden in de romp, dus dat wordt nog een leuk klusje...

Groeten, Jan.