Welke batterij voor voeding ontvanger in een zwever ?

De Varta NiMH soms verkrijgbaar bij de Action laten zich goed solderen met een Velleman 48W boutje. Met een specificatie van 800 mAh voor de AAA heb je met een 5 cel pakket voldoende stroom om 5 uur mee te varen met de Micro Magic die een kleine en een grote servo heeft. In mijn zender heb ik hetzelfde pakket geplaatst. Verbruik is dan rond de 500 mAh voor de zender en tussen de 300 en 500 mAh voor de boot afhankelijk van de windsterkte.

Ik vaar elke week en gebruik de cellen nu 2 jaar, tot nu toe probleemloos.

Wil je niet solderen dan kan ik de pakketjes van Pololu aanbevelen, verkrijgbaar bij vanallesenmeer al zal de prijs wel omhoog gaan als de invoertarieven toegepast gaan worden.
 
F2B zei:
De Varta NiMH soms verkrijgbaar bij de Action laten zich goed solderen met een Velleman 48W boutje. Met een specificatie van 800 mAh voor de AAA heb je met een 5 cel pakket voldoende stroom om 5 uur mee te varen met de Micro Magic die een kleine en een grote servo heeft. In mijn zender heb ik hetzelfde pakket geplaatst. Verbruik is dan rond de 500 mAh voor de zender en tussen de 300 en 500 mAh voor de boot afhankelijk van de windsterkte.

Ik vaar elke week en gebruik de cellen nu 2 jaar, tot nu toe probleemloos.

Wil je niet solderen dan kan ik de pakketjes van Pololu aanbevelen, verkrijgbaar bij vanallesenmeer al zal de prijs wel omhoog gaan als de invoertarieven toegepast gaan worden.
Klik om te vergroten...
Dat "Velleman 48W" zet me aan het denken: Ik tracht bij het solderen zo kort mogelijk te werken, zodat de batterij niet te warm wordt, maar ik zit wel op 350W. Is 48W genoeg ?
Ik werk zo:
- op de twee aan elkaar te solderen polen soldeer aanbrengen
- de beide batterijen op een soort "schuifslede"
- de batterijen kort bij elkaar brengen met de soldeerbout er tussen
- wanneer het soldeer smelt, vlug de soldeerbout wegtrekken en de batterijen met de andere hand snel tegen elkaar schuiven
Tot nu toe is het best gelukt, maar ik weet niet of ik de batterijen niet beschadig wegens bijv. te hoge temperatuur. Uiteraard moet het hoog genoeg zijn om het soldeer te doen smelten, maar wat is in het algemeen het beste: lage warmte en langer contact met de soldeerbout, of hogere warmte en korter contact ?
 
Het vermogen van de bout is niet altijd maatgevend. Het belangrijkste is de warmte capaciteit van de stift. Wat betekend dit?
Een grote "dikke" stift heeft een grote warmte capaciteit. Er kan veel warmte in "opgeslagen" worden. Heb je een bout met een laag vermogen dan zal het lang duren om die dikke stift tot de maximale temperatuur op te warmen. Met meer vermogen zal dat sneller gaan maar de temperatuur zal uiteindelijk hetzelfde zijn.

Waarom is dit belangrijk?
De cellen vinden het echt niet fijn als ze te warm (heet) worden. Vooral het veiligheidsventiel kan daar makkelijk door beschadigd raken. Aan de + kant zit namelijk een meestal plastic ventiel wat open gaat als de druk in de cel te hoog wordt door bijvoorbeeld overladen of veel te veel stroom uit de cel trekken. Dit voorkomt dat de cel zal exploderen.
Als dat plastic te heet wordt kan het smelten en definitief dicht raken en kan hij het niet meer als overdruk beveiliging werken. Het ventiel kan ook gaan lekken waardoor het elektrolyt ("accuzuur") uit de cel kan lekken met alle narigheid van dien. Dat willen we dus niet hebben.

Met een stift met een hoge warmte capaciteit is de kans op deze problemen het kleinst. Wanneer je de stift op de cel drukt om te solderen zal warmte uit de stift in het metaal van de cel vloeien. Het metaal van de cel wordt warm en de stift koelt een beetje af. Als er veel meer warmte in de stift zit dan nodig is om de cel op te warmen zal er geen probleem zijn. Het metaal van de cel wordt heel snel warm genoeg om het soldeer te smelten en te laten hechten aan de cel. Omdat dit heel snel gaat zal er relatief weinig warmte in de rest van de cel doordringen. De kans op beschadiging van het inwendige van de cel is dus klein.
Soldering geslaagd.

Dit kan dus ook met een 48W boutje, gek genoeg zelfs met een 20W boutje. Het enige verschil is dat het misschien wel een half uur kost om een dikke soldeerstift met een 20W boutje heet genoeg te krijgen. Het kan natuurlijk zo zijn dat de stift zo veel warmte uitstraalt in de omgeving dat die 20W niet voldoende is om dat verlies op te vangen waardoor de stift niet heet genoeg kan worden.

Heb je een stift met een geringe warmte capaciteit dan zal die sneller op temperatuur zijn maar ook snelle afkoelen al je gaat solderen. Als dat gebeurt zal het langer duren voordat het soldeer smelt en je de cellen kunt solderen. Daardoor zal er langer en dus meer warmte doordringen in de cel en wordt de kans op schade groter.
Als je dan een bout met een groot vermogen hebt kan dat probleem verkleind worden omdat die bout de warmte snel kan aanvullen. Hoewel het langer zal duren om een soldering te maken kan dat nog wel kort genoeg zijn om beschadiging van de cel te voorkomen.
Blijft overeind dat een bout met voldoende vermogen, het liefst 50W of meer, en een goede "dikke" stift noodzakelijk zijn om cellen redelijk veilig te solderen.
 
Ernst Grundmann zei:
Het vermogen van de bout is niet altijd maatgevend. Het belangrijkste is de warmte capaciteit van de stift. Wat betekend dit?
Een grote "dikke" stift heeft een grote warmte capaciteit. Er kan veel warmte in "opgeslagen" worden. Heb je een bout met een laag vermogen dan zal het lang duren om die dikke stift tot de maximale temperatuur op te warmen. Met meer vermogen zal dat sneller gaan maar de temperatuur zal uiteindelijk hetzelfde zijn.

Waarom is dit belangrijk?
De cellen vinden het echt niet fijn als ze te warm (heet) worden. Vooral het veiligheidsventiel kan daar makkelijk door beschadigd raken. Aan de + kant zit namelijk een meestal plastic ventiel wat open gaat als de druk in de cel te hoog wordt door bijvoorbeeld overladen of veel te veel stroom uit de cel trekken. Dit voorkomt dat de cel zal exploderen.
Als dat plastic te heet wordt kan het smelten en definitief dicht raken en kan hij het niet meer als overdruk beveiliging werken. Het ventiel kan ook gaan lekken waardoor het elektrolyt ("accuzuur") uit de cel kan lekken met alle narigheid van dien. Dat willen we dus niet hebben.

Met een stift met een hoge warmte capaciteit is de kans op deze problemen het kleinst. Wanneer je de stift op de cel drukt om te solderen zal warmte uit de stift in het metaal van de cel vloeien. Het metaal van de cel wordt warm en de stift koelt een beetje af. Als er veel meer warmte in de stift zit dan nodig is om de cel op te warmen zal er geen probleem zijn. Het metaal van de cel wordt heel snel warm genoeg om het soldeer te smelten en te laten hechten aan de cel. Omdat dit heel snel gaat zal er relatief weinig warmte in de rest van de cel doordringen. De kans op beschadiging van het inwendige van de cel is dus klein.
Soldering geslaagd.

Dit kan dus ook met een 48W boutje, gek genoeg zelfs met een 20W boutje. Het enige verschil is dat het misschien wel een half uur kost om een dikke soldeerstift met een 20W boutje heet genoeg te krijgen. Het kan natuurlijk zo zijn dat de stift zo veel warmte uitstraalt in de omgeving dat die 20W niet voldoende is om dat verlies op te vangen waardoor de stift niet heet genoeg kan worden.

Heb je een stift met een geringe warmte capaciteit dan zal die sneller op temperatuur zijn maar ook snelle afkoelen al je gaat solderen. Als dat gebeurt zal het langer duren voordat het soldeer smelt en je de cellen kunt solderen. Daardoor zal er langer en dus meer warmte doordringen in de cel en wordt de kans op schade groter.
Als je dan een bout met een groot vermogen hebt kan dat probleem verkleind worden omdat die bout de warmte snel kan aanvullen. Hoewel het langer zal duren om een soldering te maken kan dat nog wel kort genoeg zijn om beschadiging van de cel te voorkomen.
Blijft overeind dat een bout met voldoende vermogen, het liefst 50W of meer, en een goede "dikke" stift noodzakelijk zijn om cellen redelijk veilig te solderen.
Klik om te vergroten...

Hallo Ernst,

Ok, bedankt voor de uitgebreide uitleg !
Ik hèb nu net zo een dikke stift liggen op een "gewone" (niet electronisch regelbare) soldeerbout van "indertijd", die speciaal bedoeld is om batterijen te solderen (maar die had ik nu niet gebruikt).
Ik ga dus het soldeer op de celpolen leggen met mijn gewone soldeerbout, en dan de cellen aan elkaar solderen met de "dikke" :-).

Stefan.
 
Ik was me al aan het afvragen of mijn lasapparaat dienstig zou kunnen zijn, maar zo een spotwelder lijkt me een beter idee, en voor die prijs kan je eigenlijk niet gaan knoeien (en je kan het nog meenemen naar het veld ook :)).
 
De resultaten van die goedkope en simpele spotwelders zijn zeer wisselend en lang niet altijd betrouwbaar. Ga maar eens zoeken op youtube, daar zijn diverse filmpjes te vinden waar mensen zo'n ding hebben uitgeprobeerd. Soms werkt het prima maar vaak genoeg ook niet. Het grootste probleem is dat die dingen knap snel kapot gaan omdat ze meestal behoorlijk overbelast moeten worden om een goede las te maken.
 
Ernst Grundmann zei:
De resultaten van die goedkope en simpele spotwelders zijn zeer wisselend en lang niet altijd betrouwbaar. Ga maar eens zoeken op youtube, daar zijn diverse filmpjes te vinden waar mensen zo'n ding hebben uitgeprobeerd. Soms werkt het prima maar vaak genoeg ook niet. Het grootste probleem is dat die dingen knap snel kapot gaan omdat ze meestal behoorlijk overbelast moeten worden om een goede las te maken.
Klik om te vergroten...
Ik hou wel van een uitdaging, zeker als het maar € 40,00 kost. Mijn kinderen zullen nog wel iets te eten hebben, dus ik ga het proberen :)
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top