Winter's Hollandse tweedekker 1/75 POF bouw door Stephan Kertész

Die mooie kotter heb ik zien liggen. Pracht boot.
Ik denk dat ik dat was. Foto's maken en via de friet fabriek weer naar huis.

 

Paar namen erbij gezet. Door op zo'n manier een model te maken zoals ik nu doe is het herkennen van onderdelen een stuk makkelijker.

 

In de eerdere link die ik deelde van omroep max. is de eerste aflevering dit wrak ook zichtbaar en verteld Gerald de Weerdt over een zitter en dat de bouwmeesters het schip opvulde met wat men voorhanden had.

 

Mooie foto's
Als je de links van de foto's (kan meer dan 10 zijn) in een documentje zet kan je dat documentje in de post kopiëren. Dan heb je meer dan 10 foto's in je post.

 

In de modelbouw is niets eenvoudig. Zelfs bij het bouwen op deze manier zijn er dingen die tijd kosten. Zelfs na veel passen en meten ontdek je delen die aangepast moeten worden. Maar het deel tot en met frame 6 (als ik nog van frames kan spreken) is klaar. Omdat ik werk met veel resthout dat ik overhield na het maken van de buikstukken en andere onderdelen, heeft het de look van een Hollandse bouw. Geen enkel stuk ziet er hetzelfde uit en er is maar een klein restje hout over. Welke ik opnieuw bewaar, je weet maar nooit waar het voor nodig is.








Een bijzonder effect is dat ik tijdens het bouwen bijna geen tekening gebruik. Ik kan het breedste deel van het schip zien, de berghout is gemarkeerd en er zijn al een paar spanten waar ik naartoe kan werken. Dit geeft me een idee hoe deze Nederlandse schepen zijn gebouwd en dat een tekening vooraf gewoon niet nodig was. Je kunt deze schepen gewoon bouwen met wat metingen en een paar eenvoudige richtlijnen/regels. De vorm van het schip ontstaat vanzelf tijdens het bouwen.

 

Geweldig stukje model bouw.

Vriendelijke groet,

Jaap

 

Het is bijna een ‘georganiseerde chaos’, Stephan. Maar dat echt in positieve zin. Het is ‘wat voorhanden is gebruiken’. Voldoende ‘vlees’ om straks alles mooi in vorm te schuren/steken. Heb er alle vertrouwen in dat het een mooie romp vorm gaat worden.
Gr. Peter

 

Dankjewel, trouwe volger. Je complimenten zijn een goede aanmoediging.

Dankjewel Peter, het ziet er inderdaad rommelig uit, maar het vormt wel de lijn die het moet zijn. Je ziet bijna de bouw uit het wrak terug wat in Den Helder ligt.

 

Even een kleine update over een vraag die ik kreeg op SOS. Hoe maak je deze balkjes, vorm je ze voor 100% en past ze dan in of schuur je alles naderhand in vorm? Het antwoord is allebei. Ik maak ze zo goed als ik kan passend, met een kleine overmaat. Nadeel daarvan is dat als ik een rijtje of 5 verder ben de overmaat steeds groter word.



Dit is moeilijk te voorkomen en niet erg, moet toch nog schuren. Dat doe ik dan ook na een rijtje van 5 à 7, om te voorkomen dat de houtjes te dik worden.



Dat schuren met de hand is nogal een vervelende klus voor mijn handen, het met iedere keer een stukje doen is dan nog te doen, maar evengoed op den duur pijnlijk. Op marktplaats kwam ik een lintschuurmachientje tegen van Proxxon voor een zeer goede prijs. En dit is een aanwinst. Ik kan nu het harde kersenhout redelijk goed vormen hiermee en het dan afwerken met de hand. De machine is natuurlijk grof geweld maar de dikke stukken zijn er goed mee te doen. De laatste fase met de hand en dat scheelt toch erg veel. Ik had hem eerder moeten hebben.

 

Gaat goed komen, Stephan. Met een fijne korrel band gaat het wat minder hard. De ‘180’ is er in 2 soorten: Edelkorund en Silicium-Carbide
Gr. Peter

 

Je moet hem even leren kennen. Hij is wat onhandig vast te houden, maar je kan de kop draaien. En als je hem losjes vasthoud en over de plek die je schuurt heen en weer beweegt, dan is hij heel goed te gebruiken. Heel nauwkeurig zelfs. Een aanwinst.

 

Update tot hoever ik nu ben. Bijna halverwege, waarbij het gedeelte A een makkie gaat zijn omdat die spanten nagenoeg gelijk zijn. En gedeelte B het allermoeilijkste deel. Blij als dat gedeelte goed gaat lukken.


Ik moet ook zeggen dat het met de schuurband machine van Proxxon wel wat makkelijker gaat. Schuren met de hand binnenin is toch wel zwaar en moeilijk. Je komt er niet goed bij met je hand en kersenhout is toch wel erg hard. Ik snap nu ook waarom veel mensen naar lindehout gaan, dat verwerkt zich toch wel een stuk beter. Maar ik heb hulp van een machientje en mag niet klagen, kersenhout is mooi en eigenlijk ook best erg sterk. het breekpunt is moeilijk te bereiken.

Geniet van de overige foto's

 

En nog 2



Het bouwen op van een schip op deze manier word steeds leuker. Hoe meer ik doorkrijg hoe het moet en waar ik op moet letten. Het is niet eens zo heel erg moeilijk wanneer je het onder de knie krijgt. Wel tijdrovend natuurlijk, maar dat is de fun van bouwen.

 

Het ziet er mooi uit Stephan. Het gebruik van materiaal moet je leren. Al die losse spant delen, letterlijk en figuurlijke onder de knie krijgen. Ook zo met je nieuwe schuurmachientje. Komt goed!
Gr. Peter

 

Dankjewel Peter, kersenhout is inderdaad niet hetzelfde als noten, beuken of linde. Het is harder maar zeker niet constant van hardheid. Ik denk dat dit komt door uit welk deel van de boom het stuk komt. Je ziet het ook aan de kleur. Donker is harder dan de lichtere kleur. Het harde kan bijna net als buxus zijn. Ik heb hier een plankje liggen dat erg hard en dicht is. Mooi rood. Dat heb ik eerder al gebruikt voor draaiwerk en kleine blokken te maken. Ook het bovenste spiegel ornament van de PW heb ik uit dat stuk.
De stukken die ik nu gezaagd heb om daar de kimmen mee te maken is weer een hard stuk. Dat verbrand ook erg snel in de zaagmachine.
Je moet er erg mee oppassen.
Voordeel van het kersen is dat het sterk is en de gemaakte onderdeeltjes tegen een stootje kunnen. Het breken van zo'n spantje gebeurt niet snel. En de mooie kleuren als je het behandeld.

 

geweldig

 

Ziet er weer prachtig uit Stephan,.
De schuurmachine zal een uitkomst zijn voor je.
Maar wat een werk zeg.

 

Dankjewel Cees en Wil, het is inderdaad veel werk. En je moet het niet te lang achter elkaar doen.

Ik ben nu halverwege en dat geeft een goed gevoel. Maar daarmee komt het moeilijkste deel ook steeds dichterbij.

 

Mooi stukje modelbouw, mag ook wel na al dat werk.

Vriendelijke groet,

Jaap

 

Imposant!