De best zichtbare kleur voor je vliegtuig.

[bdoets]

Met één oog heb je geen dieptezicht.

Op enige afstand zie je zowiezo geen diepte meer, daarvoor zitten je ogen te dicht bij mekaar. Maar het maakt niets uit. Een rijbewijs of zelfs een vliegbrevet kan je ook met één oog behalen. Ja heus, en dat is een discussie die hier al eens gevoerd is. Ik geloofde dat toen niet erg en heb het opgezocht.

 

[brutus]

Op enige afstand zie je zowiezo geen diepte meer, daarvoor zitten je ogen te dicht bij mekaar. Maar het maakt niets uit. Een rijbewijs of zelfs een vliegbrevet kan je ook met één oog behalen. Ja heus, en dat is een discussie die hier al eens gevoerd is. Ik geloofde dat toen niet erg en heb het opgezocht.

Ik heb wel eens een leerling gehad, die maar één oog had, en voor hem was dat toen al minstens 20 of 30 jaar zo. Het was dus géén kwestie van dat hij er aan moest wennen o.i.d.
Die had ook zijn rijbewijs.

Het heeft letterlijk 5 jaar geduurd voordat die man enigszins brokkenvrij kon landen. Zijn eigen woorden waren dat hij uitsluitend veilig auto kon rijden door "mentale truukjes". Zoals kijken hoeveel bomen er tussen hem en de naderende auto zaten, want de goede man kon TOTAAL geen afstand en snelheid inschatten. Niet MIJN oordeel, ZIJN eigen uitspraak.
Ons veld destijds had aan één kant een bomenrij pal aan de veldgrens, aan twee tegenoverliggende kanten "achtergrond" en de laatste kant was obstakelvrij tot aan de horizon. De man kon alleen vanaf de kanten met "achtergrond" landen, daar kon hij visuele referenties aan ontlenen. De bomenrij was een no-no, vanwege geen dieptezicht, en de obstakelvrije horizon was ook extreem moeilijk voor hem, want hij wist door gebrek aan referentie, nooit wanneer hij de baandrempel voorbij was.

Het maakt om de dooie donder wel uit. Ook al mag je met maar één oog een rijbewijs hebben, of zelfs een vliegbrevet. Je dieptezicht baseert zich niet ALLEEN op de hoekmeting (waar de afstand tussen de ogen een rol bij speelt, en zoals optische afstandsmeters vroeger werkten) maar in het verschillende beeld wat ieder oog heeft: Het feit dat een object door het ene oog op een iets andere plek t.o.v. de achtergrond gezien wordt dan door het andere oog. Als dat niet zo zou zijn, als je dieptezicht buiten een bepaalde afstand niet meer zou functioneren, zou een buitenvelder bij honkbal ook niet het verschil kunnen maken tussen een homerun en een vangbal.

 

[brutus]

Klopt dat je dan geen diepte ziet ,maar wel wat je toestel doet maar even dat ene oogje dicht en dan wel je beste oog op dat moment . Binnen vier seconden is je verblinden oog genoeg hersteld om weer mee te doen en diepte te genereren .
Je staat versteld hoe snel je adapteert in deze situaties .

Bij mij duurt zo'n blinde vlek door per ongeluk in de zon kijken soms een halve minuut of langer.

 

[hobbyist]

Op enige afstand zie je zowiezo geen diepte meer, daarvoor zitten je ogen te dicht bij mekaar

Yep met twee ogen is dat een metertje of 6, daarna wordt het gokken, kistje ver van je vandaan is kleiner dan dichtbij.

 

[WillydeWoofer]

Op enige afstand zie je zowiezo geen diepte meer, daarvoor zitten je ogen te dicht bij mekaar.

Ben ik even blij dat ik een dikke kop heb

 

[hobbyist]

Ben ik even blij dat ik een dikke kop heb

Wil nix zeggen.

 

[easy]

Ik heb wel eens een leerling gehad, die maar één oog had, en voor hem was dat toen al minstens 20 of 30 jaar zo. Het was dus géén kwestie van dat hij er aan moest wennen o.i.d.
Die had ook zijn rijbewijs.

Het heeft letterlijk 5 jaar geduurd voordat die man enigszins brokkenvrij kon landen. Zijn eigen woorden waren dat hij uitsluitend veilig auto kon rijden door "mentale truukjes". Zoals kijken hoeveel bomen er tussen hem en de naderende auto zaten, want de goede man kon TOTAAL geen afstand en snelheid inschatten. Niet MIJN oordeel, ZIJN eigen uitspraak.
Ons veld destijds had aan één kant een bomenrij pal aan de veldgrens, aan twee tegenoverliggende kanten "achtergrond" en de laatste kant was obstakelvrij tot aan de horizon. De man kon alleen vanaf de kanten met "achtergrond" landen, daar kon hij visuele referenties aan ontlenen. De bomenrij was een no-no, vanwege geen dieptezicht, en de obstakelvrije horizon was ook extreem moeilijk voor hem, want hij wist door gebrek aan referentie, nooit wanneer hij de baandrempel voorbij was.

Het maakt om de dooie donder wel uit. Ook al mag je met maar één oog een rijbewijs hebben, of zelfs een vliegbrevet. Je dieptezicht baseert zich niet ALLEEN op de hoekmeting (waar de afstand tussen de ogen een rol bij speelt, en zoals optische afstandsmeters vroeger werkten) maar in het verschillende beeld wat ieder oog heeft: Het feit dat een object door het ene oog op een iets andere plek t.o.v. de achtergrond gezien wordt dan door het andere oog. Als dat niet zo zou zijn, als je dieptezicht buiten een bepaalde afstand niet meer zou functioneren, zou een buitenvelder bij honkbal ook niet het verschil kunnen maken tussen een homerun en een vangbal.

Niet altijd over alles strijden aub, is gewoon een wetenschappelijk feit dat dieptezicht bij de mens inderdaad maximaal 6 Meter is. Danku.

 

[N.P.S.]

Er is nog een belangrijke oorzaak die vooral bij ouderen het zicht op een modelvliegtuig aanzienlijk kan verminderen. Ook bij mij werd het zicht op het toestel minder. Je gaat dan wat minder ver weg vliegen. Ging er van uit dat het tijd werd voor een nieuwe bril. Dus een bezoekje aan de opticien gebracht. Die kon geen bril aanmeten en verwees naar een oogarts. Die constateert staar. Inmiddels is van een oog de lens vervangen en de vervanging van de lens van het andere oog staat in de planning. Maar wat een verschil maakt die nieuwe lens. Het contrast en de kleuren zijn veel beter te zien.
Staar ontwikkeld zich langzaam. Je merkt het in het begin niet. Pas als een lens is vervangen zie je de verschillen. Het plafond is als je kijkt met het oog met de nieuwe lens veel witter al met het andere oog . Dan is het geel.

 

[Bruno van Hoek]

Mijn "huisstijl kleur" is ontstaan in een tijd (begin jaren '70) dat de eerste auto's met iets dergelijks rondreden.
Mij viel toen al op dat ik deze tegen de meest uiteenlopende achtergronden verreweg het beste zag.
Ik zie het als blauw tegen een groene (bomen, struiken) en groen tegen een blauwe (de lucht) achtergrond.
En dat was precies wat ik nodig had, want een object waarnemen dat zich op 21,5m afstand met 90 kmh voortbeweegt valt niet mee.
En al helemaal niet als het loodrecht op de bodem af raast en met een scherpe hoek in rugvlucht op ooghoogte moet worden gestuurd.
Kortom, dat werkt dus voor mij...
Ook heb ik in 1972 mijn eerste snelle RC kistje gemaakt en ben ik uitgekomen op een combinatie van transparant oranje Solarfilm op de vleugels en de inmiddels bekende bekende turquoise celluloselak op de romp.
Hiermee raakte ik dus nooit gedesorienteerd, ondanks dat onder- en bovenzijde niet erg veel verschilden. Vloog er toen RC-2 mee, vergelijkbaar met het huidige F3A-C programma.

 

[bdoets]

Bruno... volgens mij zie jij voornamelijk de linker rompzijkant. Maakt niks uit wat voor kleur je kiest voor de onder of bovenkant van de vleugels, of de rechterzijkant...!

 

[WillydeWoofer]

Speeder WdeW heeft nu ook witte vlakken erbij, aan de onderkant.

 

[hobbyist]

Mijn "huisstijl kleur" is ontstaan in een tijd (begin jaren '70) dat de eerste auto's met iets dergelijks rondreden.
Mij viel toen al op dat ik deze tegen de meest uiteenlopende achtergronden verreweg het beste zag.
Ik zie het als blauw tegen een groene (bomen, struiken) en groen tegen een blauwe (de lucht) achtergrond.

Daar is moeilijk iets tegen in te brengen.
Ook qua striping, ik weet niet of vooraf is nagedacht om rondom het rode een witte rand te zetten.
Maakt ook niet uit, alles bij elkaar is het een kei goed combinatie.

 

[Bruno van Hoek]

Bruno... volgens mij zie jij voornamelijk de linker rompzijkant. Maakt niks uit wat voor kleur je kiest voor de onder of bovenkant van de vleugels, of de rechterzijkant...!

De jury ziet de kist geregeld van alle kanten en dan is het wel leuk als ze iets moois zien en niet zoiets als díe vreselijke, kakelbonte snoepverpakkings RTFs van tegenwoordig. ;-P
Vandaar de kleurenschema's die ik heb gebruikt...

 

[bdoets]

Niet boos worden... mijn toestellen hebben meestal ook maar 2 kleuren hoor. Maar zichtbaarheid staat wel voorop bij mij, boven esthetiek.

 

[Bruno van Hoek]

Daar is moeilijk iets tegen in te brengen.
Ook qua striping, ik weet niet of vooraf is nagedacht om rondom het rode een witte rand te zetten.
Maakt ook niet uit, alles bij elkaar is het een kei goed combinatie.

Eerst was er het wit, daarna het rood. Je ziet de evolutie van 1972 t/m 2015. Ik heb nog wel anders gekleurde kisten gehad, maar uiteindelijk is dit toch wat me het beste ligt.
Een contrasterende lijn parallel aan de hartlijn maakt de precisie van de 90- of 60 graden hoeken -en daarvan zitten er nogal wat in het programma- beter zichtbaar voor de jury.
Nadeel: als je dat niet goed doet, valt het ook meer op. Je hebt het letterlijk zelf in de hand...

 

[WillydeWoofer]

Eerst was er het wit, daarna het rood. Je ziet de evolutie van 1972 t/m 2015. Ik heb nog wel anders gekleurde kisten gehad, maar uiteindelijk is dit toch wat me het beste ligt.
Een contrasterende lijn parallel aan de hartlijn maakt de precisie van de 90- of 60 graden hoeken -en daarvan zitten er nogal wat in het programma- beter zichtbaar voor de jury.
Nadeel: als je dat niet goed doet, valt het ook meer op. Je hebt het letterlijk zelf in de hand...

Slim, die contrasterende hartlijn. Ik ga er eens over nadenken.

 

[hobbyist]

Een contrasterende lijn parallel aan de hartlijn

Rood alleen is geen contrasterende kleur, turquoise celluloselak ik noem hem voor het gemak cyaan is dat wel.
In turquoise zit een tintje geel, waardoor de tint qua golflengte richting het groen kruipen.
Hoe dichter de verschillende kleuren qua golflengte bij elkaar liggen, zoveel te minder moeite hebben de ogen om er op te focussen.

Rood op cyaan, optisch kan het gaan trillen of ineenvloeien, dit fenomeen is nog veel heftiger bij het echte blauw dat is een niet contrasterende kleur.

De magie van het witte randje zorgt voor een buffer, zo dat rood niet direct botst met het cyaan, waardoor de ogen minder moeite hebben om de grenst tussen cyaan en rood te onderscheiden.
Immers die 2 kleuren liggen qua golflengte, ver uit elkaar.

Als het randje wat dun is en de kijkafstand niet al te groot, lijkt de rode striping of tekst van het object af te spetteren.
Dat doet de rode striping op de foto van je kistje ook.

Als voorbeeld een jaarlijks terug kerende plaatje waarbij van dezelfde techniek het witte randje gebruik wordt gemaakt.
Nee deze heb ik qua layout, niet zelf gemaakt.
Wel een tikkeltje aangepast voor een speciefiek display van Megalux, dat dan weer wel, maar dat is niet te zien aan het hier op het forum geplaatste plaatje.
Bij narrowcasting (Led schermen) met van die neopixels aan boord, kan dat witte randje vaak wat dunner.

 

[WillydeWoofer]

Gisteren samen met een clublid verder gewerkt aan WdeW 3.0. Ik weer het e.e.a. geleerd. Ook kan ik zelf weer een stuk verder nu.
Vrijdag hebben wij weer een sessie, waarna ik de kist zelfstandig af zal kunnen bouwen.

De kleuren van de vleugel van deze kist heb ik pas geleden hier gepost. De neus van de romp wil ik rood maken.
Misschien aan de achterkant ook nog wat rood?

 

[WillydeWoofer]

Rood alleen is geen contrasterende kleur, turquoise celluloselak ik noem hem voor het gemak cyaan is dat wel.
In turquoise zit een tintje geel, waardoor de tint qua golflengte richting het groen kruipen.
Hoe dichter de verschillende kleuren qua golflengte bij elkaar liggen, zoveel te minder moeite hebben de ogen om er op te focussen.

Rood op cyaan, optisch kan het gaan trillen of ineenvloeien, dit fenomeen is nog veel heftiger bij het echte blauw dat is een niet contrasterende kleur.

De magie van het witte randje zorgt voor een buffer, zo dat rood niet direct botst met het cyaan, waardoor de ogen minder moeite hebben om de grenst tussen cyaan en rood te onderscheiden.
Immers die 2 kleuren liggen qua golflengte, ver uit elkaar.

Als het randje wat dun is en de kijkafstand niet al te groot, lijkt de rode striping of tekst van het object af te spetteren.
Dat doet de rode striping op de foto van je kistje ook.

Als voorbeeld een jaarlijks terug kerende plaatje waarbij van dezelfde techniek het witte randje gebruik wordt gemaakt.
Nee deze heb ik qua layout, niet zelf gemaakt.
Wel een tikkeltje aangepast voor een speciefiek display van Megalux, dat dan weer wel, maar dat is niet te zien aan het hier op het forum geplaatste plaatje.
Bij narrowcasting (Led schermen) met van die neopixels aan boord, kan dat witte randje vaak wat dunner.

Bekijk bijlage 619343

Je uitleg is net iets te ingewikkeld voor deze eenvoudige muzikant, Leon.
Maar ik ga mijzelf een rode neus geven

 

[r3wd]

Maar ik ga mijzelf een rode neus geven

Proost!