Als je de toestand van je batterij aan boord wil weten is het de gebruikte capaciteit die je wil weten.
Voor de Taranis heb je meerdere mogelijkheden qua sensoren, met de volgende plus- en minpunten:
1) BEC-spanning: krijg je er standaard op, zoals vermeld, bij elke telemetrie capabele ontvanger. Nadeel: zegt NIKS over de toestand van de batterij; de BEC spanning blijft netjes 5V tot als de batterij het begeeft, en dan wordt ze 0V. En dan is het te laat.
2) Batterij spanning: beter, maar het grote nadeel is dat deze spanning beïnvloed wordt door de belasting (stroom): als je volgas geeft, zal deze spanning lager zijn dan bij weinig gas....je krijgt dus een complexer beeld dat je moet interpreteren.
3) Ik gebruik de stroomsensor van 40A, die niet alleen het opgenomen vermogen meet, maar ook nog eens de verbruikte capaciteit in mAh berekent (en desgewenst afleest via je luidspreker), en bovendien geeft die je ook nog eens de batterijspanning!
Ik heb mijn zender zo geprogrammeerd dat hij bijvoorbeeld voor een 3300mAh batterij de verbruikte capaciteit luidop afleest op 1000 mAh, op 1500 en op 1800 (nog 30% over in de batterij).
Deze methode laat me toe op een veel nauwkeuriger manier te bepalen hoe lang ik nog kan vliegen. Ik vlieg nu zo al enkele maanden, en dit is perfect voor mij.
De spannings sensor gebruik ik alleen eigenlijk nog om achteraf in de logs van mijn vluchten te gaan kijken hoe de spanning bokkesprongen maakt in functie van de stand van de gas.
Als ik alarmen programmeerde voor een bepaalde minimum spanning dan bleek dat veel te onnauwkeurig: bij elke low-pass, als ik terug vol gas gaf, kreeg ik telkens de "batterij low" melding, vanwege de spanningsval....zeer irritant.
Ik zou dus de spannings sensor eerder afraden, en voor de stroomsensor gaan.
EDIT: correctie: bij mijn 4m zwever gebruik ik de spannings sensor bij mijn ontvanger-batterij, omdat die geen last heeft van hoeveel gas je geeft, en dan kan je uiteraard wel een minimum spanning laten melden...