Ben niet zo goed met buigen messing buisjes.
Ook al vul ik het met zand....meestal krijg ik toch een knik( verdunning) in de buis.
Is héél simpel: Op de plek van de buiging lokaal NÉT gloeiend stoken, en dan direct in koud water dompelen. Dit doe je het beste op een plek in de schaduw, geen verlichting, want je moet echt niet TE heet stoken. Zodra je ziet dat het begint te gloeien, gelijk het water in met dat ding.
Dan wordt het messing zacht en kun je het buigen, vaak zelfs zonder te vullen met zand.
Dit is 4 mm buis (3 mm binnendia), gewoon met de hand tussen duim en wijsvingers gebogen na uitgloeien. Geen zand er in. Het trekt slechts hééél minimaal "plat"
Waar je om moet denken: hoe minder heet je het stookt, hoe sterker het eindresultaat, MAAR OOK, hoe sneller het "werk-hardt" (koper en veel kopergebaseerde legeringen verharden als je het materiaal vervormt, dat effect).
Het buisje op de foto heb ik echt nét tegen gloeien aan gestookt, heel kort, direct laten schrikken, en ik VOELDE tijdns het buigen de "hardheid" terugkeren, en tegen de tijd dat ik deze bocht er in had, "sloeg het vast". M.a.w. deze bocht is nu weer min of meer net zo stug als het onverhitte deel.
Stook je wat heter, heb je wat meer werkruimte, maar het eindresultaat wordt ook weer wat zwakker, is mijn ervaring.
Dat effect dat het uit zichzelf weer hard wordt is niet tijd-afhankelijk (je kunt na laten schrikken het buisje gerust wegleggen en morgen pas buigen) maar puur afhankelijk van hoe ver je het buigt. Je moet er even wat oefening in hebben. Je kunt als de eerste buiging misgaat nog wel een of twee keer opnieuw verhitten, maar het eindresultaat wordt wel zwakker als je dat doet.
Het is de moeite waard om een of twee lengtes op te offeren aan oefen-buigingen als je er tegenop ziet, maar je zult zien dat het vrij eenvoudig is.
Ik heb zo de spiralen van de condenser-voorwarmer van mijn stoombootje ook gemaakt, en de buis op de foto wordt een van de vier kimkoelers van de sleepboot.