Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Nota: This feature may not be available in some browsers.
Dankjewel, PeterAltijd weer een genot om hier weer even door heen te struinen Peter, prachtig werk![]()
Dankjewel, Dirk. Soms ook op mijn liniet: oogboutjes en ringetjes waren haast niet vast te houden ……. en dan het ringetje ook nog dicht knijpen …..knap en perfect werk weer Peter!![]()
Ze hadden petroleum en carbid lampen. In het A’damse boek staan veel verslagen waar ik steeds nieuwe dingen uit haal. Zo ook een ‘Provisie-lijst’ uit 1918. Ging o.a. 50 ltr petroleum en 50 kg carbid mee.Monnikenwerk Peter! Bijna net zoveel werk om een logger vol haring(vaten) te krijgen. En dan gevuld met haring natuurlijk. Jouw model maakt inzichtelijk hoe bewerkelijk die visserij was. En dan de bereikbaarheid van de sjortouwen. Er zal onderdeks toch een verbinding geweest zijn tussen de ruimen om van een, of meerdere centrale punten die luiken te bereiken. Om ze na het vullen van het ruim vast te zetten en later ook weer los te maken. En wie lichtte je dan bij? Olielamp mee? Al bouwende zullen jouw gedachten niet veel anders zijn. Wordt, ook daardoor, een waardevol model! Gr. Klaas.
Dankjewel, Piet.Mooi gemaakt Peter![]()
Eerst even nog wat uit de oude doos:
Bij het onderwerp 'tonnen' had ik deze foto al geplaatst:
Bekijk bijlage 616066
Kennelijk is de bemanning aan het werk geweest tot in de haven.
In het Amsterdamse Restauratieboek, pag. 29, staat ook dit schema met daar boven 'HARINGKAKEN':
Bekijk bijlage 616067
Met het bijschrift bij de foto: Voorstelling voor het haringkaken aan boord van een zeilloger van omstreeks 1890. Illustratie uit A. Hoogendijk, De Grootvisscherij op de Noordzee.
Ook een dagindeling staat in dat boek beschreven:
"Bij een goede vangst moesten de netten door een paar matrozen worden leeggeschud boven de krebben, waardoor het halen natuurlijk veel langer duurde. Meestal hield men, als de halve vleet binnen was, een korte pauze, waarin gelegenheid was voor een kop koffie en het eten van brood. De vleet werd binnengehaald met behulp van de stoomspil. In de loop van de ochtend was de vleet opgeruimd en begon de bemanning met het kaken van de haring. Daarvoor lag er ter hoogte van de wantruimen een brede plank over de volle breddte van het schip, waarop diverse vissers plaats namen. Een van de jongens zorgde ervoor dat de kakers voldoende haring uit de krebben kregen aangevoerd om door te kunnen werken. De gekaakte haringen werden in een houten bak, de warbak, goed met zout gemengd en vervolgens in tonnen gepakt. Hiermee was men een groot deel van de dag bezig. Aan het einde van de dag werd de vleet weer in zee gezet en begon de cyclus opnieuw."
Altijd interessant hoe het leven aan boord van zo'n schip was.
Gr. Peter
Zelfs de makreel staat sinds kort op de rode lijst ……..En waarschijnlijk zwom er toen nog beduidend meer haring rond dan nu.