Bouwverslag ss "Rotterdam" (V) schaal 1:200
- Topicstarter Ad Bakker
- Startdatum
. 
Brandaris
Forum veteraan
Willem, ben jij ook kleurendoof? op die hoogte is deze dame GRIJS
Zoals de meeste dames van die leeftijd .....
Ad Bakker
In Memoriam
Dan maar naar de microscoopwinkel? Hoewel, gelukkig zat dit er in 1959 niet op...........
Groet,
Ad
Mocht er nog meningsverschil zijn over het rood van de menie.
In de verftaal is er verschil tussen rode en oranje menie.
Dat het rood meer bruin is maakt voor de benaming niet uit.
Is menie rood of oranje? | hilpers
In de verftaal is er verschil tussen rode en oranje menie.
Dat het rood meer bruin is maakt voor de benaming niet uit.
Is menie rood of oranje? | hilpers
Ad Bakker
In Memoriam
Ad Bakker
In Memoriam
Bouwverslag deel 21
Ik ben weer een stapje verder, wat ik aangegerepen heb om een nieuwe aflevering van het bouwverslag in mijn weblog te plaatsen. Traditiegetrouw hieronder een kopie:
Bouwverslag ss Rotterdam 1:200 (deel 21)
Weliswaar met de nodige hindernissen heb ik nu toch weer een volgende mijlpaal gepasseerd. De vorige keer heb ik al laten weten dat ik dacht dicht bij het moment van het definitief plaatsen van het promenadedek was toen ik erachter kwam dat er ook nog wat lantaarnpalen geplaatst moesten worden. Die zijn inmiddels gereed, met de nodige aanpassingen. Dan zie je het voordeel van het maken van een prototype, want in de definitieve versie heb ik wat aanpassingen toegepast. Ik vond de "lampenkappen" te groot, dus daar heb ik uiteindelijk een kleinere maat zwarte krimpkous voor gebruikt. Verder vond in verhouding tot de paaldiameter de kromming te krap, dus die heb ik wat verruimd. Toen kwam ik er achter dat het achteraf "bedraden" dan een stuk makkelijker ging, dus dat heb ik dan ook toegepast.
Toen was het een kwestie van alle ruimten die met de plaatsing van het bovenpromenadedek definitief afgesloten worden nog eens goed na te lopen op degelijkheid van isolatie en dergelijke. Verder bleken er vooral bij kruisingen van de (geëtste) wanden en bij deuren er nogal wat "lichtlekken" te zijn. Dat ziet er slordig uit, dus die moest ik ook nog "dichten", voornamelijk met zwart isolatietape.
Toen kwam ik op het punt van het monteren van de lantaarnpalen op hett dek en de laatste checks van de verlichting. Dat werd een regelrecht drama. In de eerste plaats door slordigheden, want tot twee keer toe maakte ik een fout bij het provisorisch aansluiten. Één keer vergat ik simpel om de juiste weerstand erbij aan te sluiten, met als resultaat een aantal kleine rookwolkjes van "gebakken" ledjes. Een tweede keer vergat ik mijn trafo op de juiste spanning te zetten. De normale werkspanning is 24 V, maar voor testen moet ik dat wel eens terugzetten naar een lagere waarde. Resultaat pfft…., en weer een portie gebakken ledjes. Dat alles heeft wel de nodige extra tijd (ik schat 2 tot 3 dagen) gekost, en in totaal zo'n 20 ledjes.
Toen dat allemaal opgelost was kwam er nog een tegenslag. Je hebt allemaal wel eens zo'n bui waarin je alles perfect wilt maken. Daarbij zette ik de lantaarnpalen nog eens keurig op een rij, zodat ze allemaal in de zelfde stand stonden. Maar toen ze zo stonden deden ze niet meer waar ze voor bedoeld zijn: branden. Achteraf is me gebleken dat het verdraaien van de palen dodelijk is voor de bedrading op het punt waar deze de paal uitkomt en via het "plafond" eronder naar het binnenschip geleid worden. Het betekende uiteindelijk dat er weer vier plafonds gesloopt moesten worden, met alle mogelijke ellende voor de daarin opgenomen plafondlampjes.
Maar uiteindelijk was het toch vanmorgen zover: het dek is geplaatst en gedroogd. Toch nog feest op deze Koninginnedag. Ik heb daar niet zoveel (meer) mee, de tijd dat we het dorp 's nachts onveilig maakten met fietsen met piepbussen, en later met brommers zonder uitlaat heb ik lang achter me gelaten.
Maar nu toch feest dus, hieronder het resultaat.
De plaatsing was op zich best wel spannend. In de eerste plaats is de nauwkeurigheid van belang voor de verdere bouw, met name de later te plaatsen buitenwanden. Het startpunt lag vast door de twee laadpalen aan de achterkant (twee vertikale pijpen, nog niet op lengte, te zien links op de foto). De gaten hiervoor zitten zowel in dit dek als in het dek daaronder, dus die positie lag vast. Maar als je dan met totaal 5 dekdelen naar voor gaat werken is het natuurlijk van belang dat ze goed in lijn komen, en ook dat je voorin goed uitkomt. Dat laatste komt erg nauw want daar komt een frontwand die een hoek van 4 graden (helling 7%) met de vertikaal maakt. Dat betekent bij een dekhoogte van 16 mm dat de voorkant van het bovenste dek 1,12 mm naar achter verschoven moet zijn ten opzichte van het onderste dek. Die honderdsten vergeten we maar even, maar de tienden probeer ik dan toch wel te realiseren, en dat lijkt aardig gelukt (het meten is in zo'n geval bijna moeilijker dan het maken…..).
Het tweede spannende punt was de hechting tussen de dekdelen en de dekwanden eronder. De messing dekwanden had ik op het onderliggende messing dek met 2 componenten lijm bevestigd. Ik zag dat geklieder echter niet zitten voor de vebinding tussen de dekwanden en het erbovenliggende triplex dek, zeker niet met de beperkte tijd die ja dan maar hebt. Dus nu had ik eerst houten latjes van 1,5 x 1,5 mm aan de bovenkant van de dekwanden gelijmd (met 2 componenten lijm), om zodoende een hout - hout verbinding met het bovenliggende dek te creëren die ik gewoon met witte houtlijm kon lijmen. Na droging bleek gelukkig dat deze verbindingen goed stevig zijn geworden, dus deze methode blijf ik met een gerust hart toepassen.
Dan kwam de uiteindelijke test of de verlichting het gehouden had. Op de foto hierboven is al te zien dat dat het geval is. Hieronder nog twee foto's van het achterste gedeelte met de lantaarnpalen. Enkele palen lijken iets scheef te staan. Gedeeltelijk is dit wel optisch, maar wat echt nog scheefstaat is nog wel te corrigeren, zolang je ze maar niet verdraait. Ik wacht daar echter zolang mogelijk mee, want het zal ongetwijfeld nog wel eens gebeuren dat ik er een aanstoot.
Nu staat de voeding op de volle 24 V. Ik heb al eens eerder gemeld dat dat wat gedimd kan worden door de spanning wat te verlagen. Ik richt de bedrading overigens zo in dat elk dek zijn eigen voedingsdraad heeft. Dan kan ik later altijd nog per dek besluiten of en in welke mate ik de verlichting dim.
De volgende stap wordt nu een herhaling van zetten: het plaatsen van de wanden voor dit dek. Die zijn allemaal al uitgeëtst en voor een groot gedeelte al voorzien van deuren, brandslangkastjes (rood) en beglazing. Hieronder een overzicht zoals het nu klaar ligt.
Links onder de eerste twee buitenwanden met daarin geïntegreerde reling. Het bruine vlak bovenaan is een plaat met allerlei maten en typen deuren.
Het afmonteren en plaatsen van deze wanden wordt nu dus de eerstvolgende aktiviteit, waaraan ik nu met iets meer vertrouwen kan beginnen.
De blunder van de week (of liever: blunders) zijn hiervoor al uitgebreid aan bod geweest. Ik heb wel nog even gezocht naar een toepasselijke foto van de week, maar ik ben er niet uitgekomen. De volgende keer hoop ik wat meer inspiratie daarvoor te hebben, tot dan dan maar.
Groet,
Ad Bakker
Ik ben weer een stapje verder, wat ik aangegerepen heb om een nieuwe aflevering van het bouwverslag in mijn weblog te plaatsen. Traditiegetrouw hieronder een kopie:
Bouwverslag ss Rotterdam 1:200 (deel 21)
Weliswaar met de nodige hindernissen heb ik nu toch weer een volgende mijlpaal gepasseerd. De vorige keer heb ik al laten weten dat ik dacht dicht bij het moment van het definitief plaatsen van het promenadedek was toen ik erachter kwam dat er ook nog wat lantaarnpalen geplaatst moesten worden. Die zijn inmiddels gereed, met de nodige aanpassingen. Dan zie je het voordeel van het maken van een prototype, want in de definitieve versie heb ik wat aanpassingen toegepast. Ik vond de "lampenkappen" te groot, dus daar heb ik uiteindelijk een kleinere maat zwarte krimpkous voor gebruikt. Verder vond in verhouding tot de paaldiameter de kromming te krap, dus die heb ik wat verruimd. Toen kwam ik er achter dat het achteraf "bedraden" dan een stuk makkelijker ging, dus dat heb ik dan ook toegepast.
Toen was het een kwestie van alle ruimten die met de plaatsing van het bovenpromenadedek definitief afgesloten worden nog eens goed na te lopen op degelijkheid van isolatie en dergelijke. Verder bleken er vooral bij kruisingen van de (geëtste) wanden en bij deuren er nogal wat "lichtlekken" te zijn. Dat ziet er slordig uit, dus die moest ik ook nog "dichten", voornamelijk met zwart isolatietape.
Toen kwam ik op het punt van het monteren van de lantaarnpalen op hett dek en de laatste checks van de verlichting. Dat werd een regelrecht drama. In de eerste plaats door slordigheden, want tot twee keer toe maakte ik een fout bij het provisorisch aansluiten. Één keer vergat ik simpel om de juiste weerstand erbij aan te sluiten, met als resultaat een aantal kleine rookwolkjes van "gebakken" ledjes. Een tweede keer vergat ik mijn trafo op de juiste spanning te zetten. De normale werkspanning is 24 V, maar voor testen moet ik dat wel eens terugzetten naar een lagere waarde. Resultaat pfft…., en weer een portie gebakken ledjes. Dat alles heeft wel de nodige extra tijd (ik schat 2 tot 3 dagen) gekost, en in totaal zo'n 20 ledjes.
Toen dat allemaal opgelost was kwam er nog een tegenslag. Je hebt allemaal wel eens zo'n bui waarin je alles perfect wilt maken. Daarbij zette ik de lantaarnpalen nog eens keurig op een rij, zodat ze allemaal in de zelfde stand stonden. Maar toen ze zo stonden deden ze niet meer waar ze voor bedoeld zijn: branden. Achteraf is me gebleken dat het verdraaien van de palen dodelijk is voor de bedrading op het punt waar deze de paal uitkomt en via het "plafond" eronder naar het binnenschip geleid worden. Het betekende uiteindelijk dat er weer vier plafonds gesloopt moesten worden, met alle mogelijke ellende voor de daarin opgenomen plafondlampjes.
Maar uiteindelijk was het toch vanmorgen zover: het dek is geplaatst en gedroogd. Toch nog feest op deze Koninginnedag. Ik heb daar niet zoveel (meer) mee, de tijd dat we het dorp 's nachts onveilig maakten met fietsen met piepbussen, en later met brommers zonder uitlaat heb ik lang achter me gelaten.
Maar nu toch feest dus, hieronder het resultaat.
De plaatsing was op zich best wel spannend. In de eerste plaats is de nauwkeurigheid van belang voor de verdere bouw, met name de later te plaatsen buitenwanden. Het startpunt lag vast door de twee laadpalen aan de achterkant (twee vertikale pijpen, nog niet op lengte, te zien links op de foto). De gaten hiervoor zitten zowel in dit dek als in het dek daaronder, dus die positie lag vast. Maar als je dan met totaal 5 dekdelen naar voor gaat werken is het natuurlijk van belang dat ze goed in lijn komen, en ook dat je voorin goed uitkomt. Dat laatste komt erg nauw want daar komt een frontwand die een hoek van 4 graden (helling 7%) met de vertikaal maakt. Dat betekent bij een dekhoogte van 16 mm dat de voorkant van het bovenste dek 1,12 mm naar achter verschoven moet zijn ten opzichte van het onderste dek. Die honderdsten vergeten we maar even, maar de tienden probeer ik dan toch wel te realiseren, en dat lijkt aardig gelukt (het meten is in zo'n geval bijna moeilijker dan het maken…..).
Het tweede spannende punt was de hechting tussen de dekdelen en de dekwanden eronder. De messing dekwanden had ik op het onderliggende messing dek met 2 componenten lijm bevestigd. Ik zag dat geklieder echter niet zitten voor de vebinding tussen de dekwanden en het erbovenliggende triplex dek, zeker niet met de beperkte tijd die ja dan maar hebt. Dus nu had ik eerst houten latjes van 1,5 x 1,5 mm aan de bovenkant van de dekwanden gelijmd (met 2 componenten lijm), om zodoende een hout - hout verbinding met het bovenliggende dek te creëren die ik gewoon met witte houtlijm kon lijmen. Na droging bleek gelukkig dat deze verbindingen goed stevig zijn geworden, dus deze methode blijf ik met een gerust hart toepassen.
Dan kwam de uiteindelijke test of de verlichting het gehouden had. Op de foto hierboven is al te zien dat dat het geval is. Hieronder nog twee foto's van het achterste gedeelte met de lantaarnpalen. Enkele palen lijken iets scheef te staan. Gedeeltelijk is dit wel optisch, maar wat echt nog scheefstaat is nog wel te corrigeren, zolang je ze maar niet verdraait. Ik wacht daar echter zolang mogelijk mee, want het zal ongetwijfeld nog wel eens gebeuren dat ik er een aanstoot.
Nu staat de voeding op de volle 24 V. Ik heb al eens eerder gemeld dat dat wat gedimd kan worden door de spanning wat te verlagen. Ik richt de bedrading overigens zo in dat elk dek zijn eigen voedingsdraad heeft. Dan kan ik later altijd nog per dek besluiten of en in welke mate ik de verlichting dim.
De volgende stap wordt nu een herhaling van zetten: het plaatsen van de wanden voor dit dek. Die zijn allemaal al uitgeëtst en voor een groot gedeelte al voorzien van deuren, brandslangkastjes (rood) en beglazing. Hieronder een overzicht zoals het nu klaar ligt.
Links onder de eerste twee buitenwanden met daarin geïntegreerde reling. Het bruine vlak bovenaan is een plaat met allerlei maten en typen deuren.
Het afmonteren en plaatsen van deze wanden wordt nu dus de eerstvolgende aktiviteit, waaraan ik nu met iets meer vertrouwen kan beginnen.
De blunder van de week (of liever: blunders) zijn hiervoor al uitgebreid aan bod geweest. Ik heb wel nog even gezocht naar een toepasselijke foto van de week, maar ik ben er niet uitgekomen. De volgende keer hoop ik wat meer inspiratie daarvoor te hebben, tot dan dan maar.
Groet,
Ad Bakker
Ziet er weer prachtig uit. proficiat.
Even over dat "lichtdicht maak tape" blijft dat aan boord?
Lijm van tape wordt ook oud namelijk en dan heb je grote kans dat de lijmrest blijft zitten en de tape eraf valt.
Ik wil je niet ontmoedigen, maar misschien toch de moeite waard om eventueel lijm te gebuiken en te verven.
groet Harm
Even over dat "lichtdicht maak tape" blijft dat aan boord?
Lijm van tape wordt ook oud namelijk en dan heb je grote kans dat de lijmrest blijft zitten en de tape eraf valt.
Ik wil je niet ontmoedigen, maar misschien toch de moeite waard om eventueel lijm te gebuiken en te verven.
groet Harm
Ad Bakker
In Memoriam
Harm,
Ik ben bang van wel, hebben levenslang gekregen. Maar in ieder geval bedankt voor de waarschuwing. Ik denk (hoop??) dat het niet zo'n vaart zal lopen. Het heeft niets te houden, en in zwaar weer komt deze boot niet. Bij de volgende dekken ga ik dat anders aanpakken (hoeken beter dichtzetten met de 2 componenten lijm die ik dan toch al gebruik om de wanden op de dekken te lijmen). Maar in dit geval kwam het onverwachts "aan het licht", vlak voor ik wilde verdergaan met de dekken monteren. En dan zoek je al gauw een gemakkelijke oplossing.
Maar in ieder geval bedankt voor de waarschuwing.
Groet,
Ad
Ad Bakker
In Memoriam
Bouwverslag deel 22
Wat eerder dan ik had gepland heb ik al weer een korte aflevering van mijn bouwverslag op mijn weblog. Hieronder een kopie:
Bouwverslag ss Rotterdam 1:200 (deel 22)
Even een korte bijdrage, ik heb een flink aantal uren vrij intensief zitten werken, en ik was even aan wat anders toe.
De wanden zijn voorzien van "steunbalken" die als hechting met het volgende (sloepen)dek moeten zorgen. Daarna alle deuren geplaatst en ramen beglaasd. De leds voor de binnenverlichting ingelijmd, dit zijn er minder dan voor het ondergelegen promenadedek, namelijk 24. Puur bij toeval weer een veelvoud van 6, dus 4 groepen van 6 in serie geplaatst met een weerstand van 300 Ohm op 24 V. De bedrading daarvan komt pas als de wanden definitief geplaatst zijn.
Daarna alle "vouwen" (hoeken) en rondingen in de wanden gebracht. De hoeken gaan heel eenvoudig omdat ik in de wand terplaatse een 0,2 mm brede gleuf éénzijdig heb ingeëtst aan de binnenzijde van de hoek. De meeste kan je dan gewoon los met de hand buigen. Om alles voor een laatste keer te controleren zijn de wanden hieronder op het dek geplaatst.
Door de manier van bouwen hoef je hiervoor niets meer uit te meten. De plaats van de wanden is half in het dekoppervlak ingeëtst, en alle kruisingen van wanden zijn voor de helft (in de hoogte) ingeëtste sleuven. Dus als de tekeningen goed zijn moet het passen, en gelukkig deed het dat.
Hieronder nog wat details:
Foto's kunnen soms dingen bloot leggen, die je zo op het eerste gezicht niet gezien hebt. Ik zie nu alwaar een paar dingen waar ik echt met m'n neus op ga zitten om te kijken of ik nog wat kan aanpassen. Maar over het geheel ben ik niet ontevreden. Ik wordt steeds blijer met m'n besluit om te gaan etsen (m'n bankrekening denkt daar wel eens anders over, maar daar ben ik gelukkig de baas over), de detaillering die hierdoor mogelijk is had ik met hout of kunststof nooit kunnen bereiken. Begrijp me goed, ik zeg niet dat het niet kan, maar dat ik dat niet kan.
Ook qua nauwkeurigheid sta ik elke keer weer verbaasd. Ik teken alles met een nauwkeurigheid van 1/1000 mm, het etsen heeft een nauwkeurigheid van minder dan 1/10 mm, en de montage blijft daar niet ver bij achter. Het mag misschien overdreven lijken, maar ik heb altijd de filosofie gehad dat als iets nauwkeurig kan je het ook moet doen. De hele bouw bestaat uit een flink wat schakels, en daarbij is het belangrijk om afrondingen en/of onnauwkeurigheden zolang mogelijk uit te stellen, in dit geval dus tot de montage. Elke onnauwkeurigheid ergens vroeg in het hele keten wordt door volgende stappen steeds verder uitvergroot.
Ik heb me door dit korte (tussen)verslagje weer wat opgepept om weer verder te gaan. Ik hoop dat de volgende keer het volgende dek erop zit, maar daarvoor moet ook nogal wat tekenwerk gedaan worden. Alle wanden en dekken staan ondertussen wel op de computer, maar gaandeweg heb ik de methodiek wat veranderd en daar moeten de tekeningen nog op aangepast worden. En natuurlijk: een laatste controle!!!
Tot de volgende keer.
Groet,
Ad Bakker
Wat eerder dan ik had gepland heb ik al weer een korte aflevering van mijn bouwverslag op mijn weblog. Hieronder een kopie:
Bouwverslag ss Rotterdam 1:200 (deel 22)
Even een korte bijdrage, ik heb een flink aantal uren vrij intensief zitten werken, en ik was even aan wat anders toe.
De wanden zijn voorzien van "steunbalken" die als hechting met het volgende (sloepen)dek moeten zorgen. Daarna alle deuren geplaatst en ramen beglaasd. De leds voor de binnenverlichting ingelijmd, dit zijn er minder dan voor het ondergelegen promenadedek, namelijk 24. Puur bij toeval weer een veelvoud van 6, dus 4 groepen van 6 in serie geplaatst met een weerstand van 300 Ohm op 24 V. De bedrading daarvan komt pas als de wanden definitief geplaatst zijn.
Daarna alle "vouwen" (hoeken) en rondingen in de wanden gebracht. De hoeken gaan heel eenvoudig omdat ik in de wand terplaatse een 0,2 mm brede gleuf éénzijdig heb ingeëtst aan de binnenzijde van de hoek. De meeste kan je dan gewoon los met de hand buigen. Om alles voor een laatste keer te controleren zijn de wanden hieronder op het dek geplaatst.
Door de manier van bouwen hoef je hiervoor niets meer uit te meten. De plaats van de wanden is half in het dekoppervlak ingeëtst, en alle kruisingen van wanden zijn voor de helft (in de hoogte) ingeëtste sleuven. Dus als de tekeningen goed zijn moet het passen, en gelukkig deed het dat.
Hieronder nog wat details:
Foto's kunnen soms dingen bloot leggen, die je zo op het eerste gezicht niet gezien hebt. Ik zie nu alwaar een paar dingen waar ik echt met m'n neus op ga zitten om te kijken of ik nog wat kan aanpassen. Maar over het geheel ben ik niet ontevreden. Ik wordt steeds blijer met m'n besluit om te gaan etsen (m'n bankrekening denkt daar wel eens anders over, maar daar ben ik gelukkig de baas over), de detaillering die hierdoor mogelijk is had ik met hout of kunststof nooit kunnen bereiken. Begrijp me goed, ik zeg niet dat het niet kan, maar dat ik dat niet kan.
Ook qua nauwkeurigheid sta ik elke keer weer verbaasd. Ik teken alles met een nauwkeurigheid van 1/1000 mm, het etsen heeft een nauwkeurigheid van minder dan 1/10 mm, en de montage blijft daar niet ver bij achter. Het mag misschien overdreven lijken, maar ik heb altijd de filosofie gehad dat als iets nauwkeurig kan je het ook moet doen. De hele bouw bestaat uit een flink wat schakels, en daarbij is het belangrijk om afrondingen en/of onnauwkeurigheden zolang mogelijk uit te stellen, in dit geval dus tot de montage. Elke onnauwkeurigheid ergens vroeg in het hele keten wordt door volgende stappen steeds verder uitvergroot.
Ik heb me door dit korte (tussen)verslagje weer wat opgepept om weer verder te gaan. Ik hoop dat de volgende keer het volgende dek erop zit, maar daarvoor moet ook nogal wat tekenwerk gedaan worden. Alle wanden en dekken staan ondertussen wel op de computer, maar gaandeweg heb ik de methodiek wat veranderd en daar moeten de tekeningen nog op aangepast worden. En natuurlijk: een laatste controle!!!
Tot de volgende keer.
Groet,
Ad Bakker
Laatst bewerkt:
ziet er inderdaad mooi uit. Veel detail.
Zijn inderdaad ook al een hoop kabeltjes.
Zijn inderdaad ook al een hoop kabeltjes.
Ad Bakker
In Memoriam
Inderdaad ja, ik overweeg om lessen te nemen bij een diskjockey om met een mengtafel te leren werken.
Er is zoveel bekabeling omdat ik elk dek op een eigen + kabel aansluit (alle - punten worden wel doorverbonden, waarbij ik de dekken overigens heb opgenomen, scheelt een hoop retour kabels) om later eventueel de lichtsterkte te kunnen regelen.
Ik moet overigens ook nog beslissen welke versie ik ga bouwen, want er zijn verschillen tussen de "lijn" versie en de "cruise" versie. Tijdens cruises werd er extra "feestverlichting" op het Lido dek (achterkant promenadedek, bij het zwembad) aangebracht, en een viertal sloepen werd vervangen door motortenders. Maar (gelukkig) heb ik nog wel tijd, ik neig naar de "lijn" versie, omdat dat toch haar oorspronkelijke hoofdbestemming was. De cruise versie was overigens al tijdens de bouw voorzien en alle voorzieningen daarvoor waren dan ook aanwezig.
Groet,
Ad
B
Bismarckbouwer
Guest
foto's
hoy ad,
Leuk die detail foto's, geeft een goede kijk op het huidige werk. alles is duidelijk te zien. Stuur dat geduld engeltje even naar Dongen ennuh.... kan ik ook een onsje anti bibber bestellen bij jou. Ik heb er nog al eens last van bij het plaatsen van super kleine onderdelen, dat op het kritieke moment een of andere niet zichtbare figuur heel snel tegen mijn arm begint te stoten, "de boef".
Ben eigenlijk best nieuwsgierig naar een overzichts foto hoever alles nu is, kun je die de volgende keer plaatsen?
succes met de bouw
Opa Jan
hoy ad,
Leuk die detail foto's, geeft een goede kijk op het huidige werk. alles is duidelijk te zien. Stuur dat geduld engeltje even naar Dongen ennuh.... kan ik ook een onsje anti bibber bestellen bij jou. Ik heb er nog al eens last van bij het plaatsen van super kleine onderdelen, dat op het kritieke moment een of andere niet zichtbare figuur heel snel tegen mijn arm begint te stoten, "de boef".
Ben eigenlijk best nieuwsgierig naar een overzichts foto hoever alles nu is, kun je die de volgende keer plaatsen?
succes met de bouw
Opa Jan
Ad Bakker
In Memoriam
Bouwverslag deel 23
Beste Jan,
Dat gaat helaas niet lukken. Het promenadedek met alle dekken die erboven komen heb ik op een aparte stelplank, apart van de romp. De romp is overigens niet verder dan ik een tijd geleden al eens in het verslag heb laten zien. Ik ga daar pas aan verder als de bovenbouw zover is dat ik de aansluiting tussen romp en bovenbouw goed kan maken.
Ondertussen toch nog een "tussenverslagje" gemaakt over de trappen. Hieronder een kopie van dat weblog verslag.
Bouwverslag ss Rotterdam 1:200 (deel 23)
Ik ben toch weer eerder terug dan gepland. Tijdens het tekenwerk voor het sloependek kwam ik erachter dat ik toch nu echt ook werk moet gaan maken van de trappen. In totaal zijn er zo'n 20 aluminium "zichtbare" trappen, allemaal met open treden. Bij sommige zijn de treden verankerd in de wand ernaast, waardoor ze als het ware "zweven". Dat is bij schaal 1:200 (voor mij) niet te doen, dus ik ben van plan ze allemaal globaal uit te voeren als rechts op de foto hieronder:
Bijna alle trappen zijn "paarsgewijs" aanwezig, stuurboord en bakboord. Maar de afmetingen van die paren zijn bijna allemaal verschillend, en daarnaast zijn er drie verschillende dekhoogten. Ik wil voordat ik al die trappen ga tekenen wel weten wat (ik) wel en niet kan. Dus daarom……………tijd voor een testje.
Als voorbeeld heb ik maar het onderste stel genomen, de enige zichtbare trappen tussen promenadedek en boven-promenadedek. Op het boven-promenadedek zit er dan ook nog een hekje om het trapgat.
Hieronder het ontwerp van de etssjabloon. Hierin zijn 4 trappen opgenomen, ik dacht: 1 om te verpesten, 1 om het wat beter te leren en 2 voor de oorspronkelijke produktie. Het loopt allemaal wat anders, maar daarover later meer.
Dit is in mijn methodiek de gekleurde "master" sjabloon. Deze is nog enkel uitgevoerd, met kleuren die aangeven wat de verschillen tussen voor en achterkant zijn. Groen komt alleen aan de voorkant, in dit geval zijn dat de inkepingen voor de treden en vouwlijnen. Rood komt alleen aan de achterkant, in dit geval zijn het de verbindingslipjes die ervoor moeten zorgen dat de onderdelen er niet uitvallen tijdens het etsen. Ook de traptreden worden geëtst, voor alle zekerheid maar dubbel opgenomen, want ik weet echt niet hoeveel van dit soort kleine onderdeeltjes (5,7 x 1,8 mm) er uiteindelijk in de stofzuigerzak terecht gaankomen (een niet onbekend fenomeen lees ik wel eens zo links en rechts). De bovenste rechthoek is bedoeld om het hekje uit te proberen. Op de hoekpunten heb ik cirkeltjes met een diameter van 0,5 mm opgenomen. Dat zijn dan een soort centerpunten voor gaatjes van 0,7 mm die ik met een handboortje boor voor de hoekpalen van het hekje, die ik wat langer gemaakt heb.
De uiteindelijke te printen sjabloon ziet er dan als volgt uit:
Het werkelijke formaat hiervan is A4. De rondjes zijn de uitlijnings markeringen voor als je voor- en achterkant op elkaar bevestigt (@Wim, dit type werkt perfect, ik hou ze alleen zwart-wit en voer ze dus niet in twee kleuren uit, want ik wil ook alleen zwart-wit printen).
Het uitgeëtste plaatje is hieronder te zien. Ik was wat laat met het nemen van deze foto, dus 1 trap met bijbehorende treden zijn hier al verwijderd.
De plaatdikte is als gewoonlijk 0,3 mm. De trapleuningen zijn 0,5 mm, de vertikale spijlen 0,3 mm breed. Van het hekwerk zijn de vertikale staanders en de bovenste liggers 0,5 mm, en de overige horizontale liggers 0,3 mm breed.
Toen kwam het echte friemelwerk. Eerst een latje gezaagd met een dikte van 5,5 mm, gelijk aan de breedte tussen de trapwangen. De trap daaromheen "gevouwen", daarbij natuurlijk geholpen door de ingeëtste vouwlijnen. Met dat latje ertussen geklemd de lipjes aan de onderkant aan elkaar gesoldeerd. Daardoor is over de hele trap lengte de afstand tussen de zijwangen gelijk aan 5,5 mm, zodanig dat de traptreden in de sleuven moeten passen (De treden hierbij 0,1 mm korter gehouden dan de "theoretische" lengte van 5,5 + 0,3 = 5,8 mm). Het inschuiven van de treden is een klusje waar je echt weer wat ervaring mee moet opdoen. Daarbij, als er één op z'n plaats zit, moet je hem vastzetten, want anders verschuif je hem weer of valt hij er uit bij het inbrengen van de volgende. Ik heb dat nu met een tipje dikke secondelijm gedaan, maar ik wil hier nog iets anders op verzinnen want volgens mij wordt dat niet mooi als ik straks met geverfde onderdelen ga werken (dit is tenslotte nog maar een testje). Na ongeveer een uur zaten alle treden op één na erin. Het resultaat:
Ziet er op zich (rekening houdend met de afmetingen, dekhoogte 16 mm) niet verkeerd uit. Alleen de bovenste tree kreeg ik er zelfs na een uur proberen niet in. Dat is ook een speciale, want die komt tegen het bovenste stootbord aan, en is ook wat smaller uitgevoerd. Alle andere treden kon ik van de achterkant, niet gehinderd door de leuningen erin schuiven, maar deze zou van de voorkant moeten. Maar omdat dat niet lukt zal ik het ontwerp toch moeten wijzigen. Ik denk dat ik in de definitieve versie dan de bovenste tree als een vouwlipje van het stootbord uitvoer.
Maar daarvoor wil ik het toch ook een keer geverfd uitvoeren. Een probleem daarbij is dat alle trappen wit zijn, maar de treden zwart. Dat betekent dat het niet lukt om ze achteraf te verven. Ik heb nu één trap wit geverfd, en de treden zwart. Dat ligt nu te drogen, vandaar dat ik tijd had voor dit verslag. Ik ben wel benieuwd of dit zonder al te veel beschadiging van het verfwerk gaat lukken.
Ook het hekje maar uitgeprobeerd. Dus gaatjes op de hoekpunten opgeboord, en het hekje paste er inderdaad perfect in.
Overigens excuses voor de wat mindere kwaliteit foto's. Het zoombereik van mijn cameraatje is maar 3x, en ik moet daarom later op de computer verder digitaal inzoomen. Dan nog de foto's terugbrengen (als dat nog nodig is) tot maximaal 800 pixels levert wel het nodige kwaliteitsverlies op. Ik ga van de week eens wat uitproberen met de camera van een vriend die een veel groter zoombereik heeft.
Het wordt hierna een tijdje stil op de werf. Vrijdag 2 weken op "zon"vakantie, en 2 weken daarna voor 3 weken naar Ouddorp (Goeree-Overflakkee). Dus even weinig aktiviteit.
Ik denk dus tot zo half juli, dan gaan ik er weer volop tegenaan. Voor nu begint mijn vrouw al aan te dringen dat al het was- en strijkwerk (wat in mijn huishoudelijke takenpakket zit) voor de vakantie moet gebeuren.
Groet,
Ad Bakker
Beste Jan,
Dat gaat helaas niet lukken. Het promenadedek met alle dekken die erboven komen heb ik op een aparte stelplank, apart van de romp. De romp is overigens niet verder dan ik een tijd geleden al eens in het verslag heb laten zien. Ik ga daar pas aan verder als de bovenbouw zover is dat ik de aansluiting tussen romp en bovenbouw goed kan maken.
Ondertussen toch nog een "tussenverslagje" gemaakt over de trappen. Hieronder een kopie van dat weblog verslag.
Bouwverslag ss Rotterdam 1:200 (deel 23)
Ik ben toch weer eerder terug dan gepland. Tijdens het tekenwerk voor het sloependek kwam ik erachter dat ik toch nu echt ook werk moet gaan maken van de trappen. In totaal zijn er zo'n 20 aluminium "zichtbare" trappen, allemaal met open treden. Bij sommige zijn de treden verankerd in de wand ernaast, waardoor ze als het ware "zweven". Dat is bij schaal 1:200 (voor mij) niet te doen, dus ik ben van plan ze allemaal globaal uit te voeren als rechts op de foto hieronder:
Bijna alle trappen zijn "paarsgewijs" aanwezig, stuurboord en bakboord. Maar de afmetingen van die paren zijn bijna allemaal verschillend, en daarnaast zijn er drie verschillende dekhoogten. Ik wil voordat ik al die trappen ga tekenen wel weten wat (ik) wel en niet kan. Dus daarom……………tijd voor een testje.
Als voorbeeld heb ik maar het onderste stel genomen, de enige zichtbare trappen tussen promenadedek en boven-promenadedek. Op het boven-promenadedek zit er dan ook nog een hekje om het trapgat.
Hieronder het ontwerp van de etssjabloon. Hierin zijn 4 trappen opgenomen, ik dacht: 1 om te verpesten, 1 om het wat beter te leren en 2 voor de oorspronkelijke produktie. Het loopt allemaal wat anders, maar daarover later meer.
Dit is in mijn methodiek de gekleurde "master" sjabloon. Deze is nog enkel uitgevoerd, met kleuren die aangeven wat de verschillen tussen voor en achterkant zijn. Groen komt alleen aan de voorkant, in dit geval zijn dat de inkepingen voor de treden en vouwlijnen. Rood komt alleen aan de achterkant, in dit geval zijn het de verbindingslipjes die ervoor moeten zorgen dat de onderdelen er niet uitvallen tijdens het etsen. Ook de traptreden worden geëtst, voor alle zekerheid maar dubbel opgenomen, want ik weet echt niet hoeveel van dit soort kleine onderdeeltjes (5,7 x 1,8 mm) er uiteindelijk in de stofzuigerzak terecht gaankomen (een niet onbekend fenomeen lees ik wel eens zo links en rechts). De bovenste rechthoek is bedoeld om het hekje uit te proberen. Op de hoekpunten heb ik cirkeltjes met een diameter van 0,5 mm opgenomen. Dat zijn dan een soort centerpunten voor gaatjes van 0,7 mm die ik met een handboortje boor voor de hoekpalen van het hekje, die ik wat langer gemaakt heb.
De uiteindelijke te printen sjabloon ziet er dan als volgt uit:
Het werkelijke formaat hiervan is A4. De rondjes zijn de uitlijnings markeringen voor als je voor- en achterkant op elkaar bevestigt (@Wim, dit type werkt perfect, ik hou ze alleen zwart-wit en voer ze dus niet in twee kleuren uit, want ik wil ook alleen zwart-wit printen).
Het uitgeëtste plaatje is hieronder te zien. Ik was wat laat met het nemen van deze foto, dus 1 trap met bijbehorende treden zijn hier al verwijderd.
De plaatdikte is als gewoonlijk 0,3 mm. De trapleuningen zijn 0,5 mm, de vertikale spijlen 0,3 mm breed. Van het hekwerk zijn de vertikale staanders en de bovenste liggers 0,5 mm, en de overige horizontale liggers 0,3 mm breed.
Toen kwam het echte friemelwerk. Eerst een latje gezaagd met een dikte van 5,5 mm, gelijk aan de breedte tussen de trapwangen. De trap daaromheen "gevouwen", daarbij natuurlijk geholpen door de ingeëtste vouwlijnen. Met dat latje ertussen geklemd de lipjes aan de onderkant aan elkaar gesoldeerd. Daardoor is over de hele trap lengte de afstand tussen de zijwangen gelijk aan 5,5 mm, zodanig dat de traptreden in de sleuven moeten passen (De treden hierbij 0,1 mm korter gehouden dan de "theoretische" lengte van 5,5 + 0,3 = 5,8 mm). Het inschuiven van de treden is een klusje waar je echt weer wat ervaring mee moet opdoen. Daarbij, als er één op z'n plaats zit, moet je hem vastzetten, want anders verschuif je hem weer of valt hij er uit bij het inbrengen van de volgende. Ik heb dat nu met een tipje dikke secondelijm gedaan, maar ik wil hier nog iets anders op verzinnen want volgens mij wordt dat niet mooi als ik straks met geverfde onderdelen ga werken (dit is tenslotte nog maar een testje). Na ongeveer een uur zaten alle treden op één na erin. Het resultaat:
Ziet er op zich (rekening houdend met de afmetingen, dekhoogte 16 mm) niet verkeerd uit. Alleen de bovenste tree kreeg ik er zelfs na een uur proberen niet in. Dat is ook een speciale, want die komt tegen het bovenste stootbord aan, en is ook wat smaller uitgevoerd. Alle andere treden kon ik van de achterkant, niet gehinderd door de leuningen erin schuiven, maar deze zou van de voorkant moeten. Maar omdat dat niet lukt zal ik het ontwerp toch moeten wijzigen. Ik denk dat ik in de definitieve versie dan de bovenste tree als een vouwlipje van het stootbord uitvoer.
Maar daarvoor wil ik het toch ook een keer geverfd uitvoeren. Een probleem daarbij is dat alle trappen wit zijn, maar de treden zwart. Dat betekent dat het niet lukt om ze achteraf te verven. Ik heb nu één trap wit geverfd, en de treden zwart. Dat ligt nu te drogen, vandaar dat ik tijd had voor dit verslag. Ik ben wel benieuwd of dit zonder al te veel beschadiging van het verfwerk gaat lukken.
Ook het hekje maar uitgeprobeerd. Dus gaatjes op de hoekpunten opgeboord, en het hekje paste er inderdaad perfect in.
Overigens excuses voor de wat mindere kwaliteit foto's. Het zoombereik van mijn cameraatje is maar 3x, en ik moet daarom later op de computer verder digitaal inzoomen. Dan nog de foto's terugbrengen (als dat nog nodig is) tot maximaal 800 pixels levert wel het nodige kwaliteitsverlies op. Ik ga van de week eens wat uitproberen met de camera van een vriend die een veel groter zoombereik heeft.
Het wordt hierna een tijdje stil op de werf. Vrijdag 2 weken op "zon"vakantie, en 2 weken daarna voor 3 weken naar Ouddorp (Goeree-Overflakkee). Dus even weinig aktiviteit.
Ik denk dus tot zo half juli, dan gaan ik er weer volop tegenaan. Voor nu begint mijn vrouw al aan te dringen dat al het was- en strijkwerk (wat in mijn huishoudelijke takenpakket zit) voor de vakantie moet gebeuren.
Groet,
Ad Bakker