De bouw van een Supra
- Topicstarter Berrie
- Startdatum
DirkSchipper
Forum veteraan
Hoi,
Effe het draadje van Berrie 'vervuilen' (sorry Berrie).
Maar het is te weinig om een eigen draadje op te starten, en hier past de techniek wel.
Ik heb vandaag voor het eerst een vleugel gemaakt met de methode van Berrie: schuim direct met glas bekleden en mbv. Mylar vacuum trekken. Een paar kleine probleempjes tegengekomen, maar in principe is het eerste vleugeltje wel gelukt. Morgen de tweede.
Zie de 2 foto's.
Één laagje 0,25mm dik UD carbon erin 17 --> 8 mm breed.
50 grams glas diagonaal als huid.
gewicht 60 gram.
1 foutje zichtbaar: bij de achterlijst, dicht bij de wortel zie je een half rond deukje. Daar stond de vacuum aansluiting van de vacuumzak @#$%!!!
Gr. Dirk.
Effe het draadje van Berrie 'vervuilen' (sorry Berrie).
Maar het is te weinig om een eigen draadje op te starten, en hier past de techniek wel.
Ik heb vandaag voor het eerst een vleugel gemaakt met de methode van Berrie: schuim direct met glas bekleden en mbv. Mylar vacuum trekken. Een paar kleine probleempjes tegengekomen, maar in principe is het eerste vleugeltje wel gelukt. Morgen de tweede.
Zie de 2 foto's.
Één laagje 0,25mm dik UD carbon erin 17 --> 8 mm breed.
50 grams glas diagonaal als huid.
gewicht 60 gram.
1 foutje zichtbaar: bij de achterlijst, dicht bij de wortel zie je een half rond deukje. Daar stond de vacuum aansluiting van de vacuumzak @#$%!!!
Gr. Dirk.
Laatst bewerkt door een moderator:
Ziet er strak uit Dirk.
Heb je nog iets van kevlar meegelamineerd als scharnier?
En een versteviging voor de werppen?
In de vleugel die ik nu aan het bouwen ben heb ik aan beide kanten van de werppen ook een stukje koolstofstrip (restjes van de liggers) dwars op het vleugelopp in het schuim gedaan. Of dit echt noodzakelijk is weet ik niet, maar voor die 0,5 gram geeft het mij wat extra zekerheid...
Ik zelf gebruik koolstof strips van DPP als ligger. 4x0.6mm. Op de methode die Loet heel mooi beschreven heeft op z'n site.
Groet,
Patrick
Heb je nog iets van kevlar meegelamineerd als scharnier?
En een versteviging voor de werppen?
In de vleugel die ik nu aan het bouwen ben heb ik aan beide kanten van de werppen ook een stukje koolstofstrip (restjes van de liggers) dwars op het vleugelopp in het schuim gedaan. Of dit echt noodzakelijk is weet ik niet, maar voor die 0,5 gram geeft het mij wat extra zekerheid...
Ik zelf gebruik koolstof strips van DPP als ligger. 4x0.6mm. Op de methode die Loet heel mooi beschreven heeft op z'n site.
Groet,
Patrick
DirkSchipper
Forum veteraan
Nee, geen Kevlar of iets anders om te scharnieren. De scharnierspleet wordt breed (3-4-5 mm, moet nog zien hoeveel exact nodig is). Die spleet loopt NIET taps toe, maar blijft breed, zodat een even breed stuk glashuid vrij blijft staan. Dat kan rustig en mooi rond buigen. Zo zat het op mijn vorige vleugel (koopkist) ook. en dat werkte perfect tot ik de vleugel een keer een putje in moeder aarde liet graven ...
Aan de werptip (rechter, ik gooi links) zitten 3 extra laagjes 50 grams glas. daar komt de stift doorheen.
Ik zie deze vleugel vooral als een leerproject voor deze bouwmethode. Ik ben al allelei detals tegengekomen die niet liepen zoals ik me had gedacht. dan moet je effe paniekvoetballen, want dat glas en epoxy zit erop en MOET die zak in ...
Gisteravond b.v. na een uur klooien opgehouden. Ik kreeg het bakpapier, waarmee ik de strook glas voor op de neuslijst overzet op het schuim, niet los zonder dat ik het hele glas weer lostrok of het bakpapier scheurde. Ben een uur aan het klooien geweest. Waarom het nu niet ging, terwijl het bij de eerste vleugel zonder problemen lukte ...
Vanavond nieuwe poging.
@Wubbe: ??? Sinds wanneer is een DLG geen zwever? En zou hij dus niet thuis horen op dit forum?
Gr. Dirk.
Dirk, aan jouw posting was niet op te maken dat het om een DLG ging. Ik verbaasde mij er dan ook over dat Patrick zich afvroeg waar de werpstift kwam. Nu blijkt dat het wel over een DLG gaat. Leuk!@Wubbe: ??? Sinds wanneer is een DLG geen zwever? En zou hij dus niet thuis horen op dit forum?
(Ik heb nooit gezegd dat jij in het verkeerde forum gepost hebt)
Leuk Dirk, dat je nu wat tastbaar resultaat hebt!
Het is met deze manier van bouwen belangrijk dat je, voordat je epoxy aanmaakt, een zo hoog mogelijke graad van voorbereiding ziet te bereiken.
1) Neuslijstje.
Het bakpapier krijgt slechts een heel, heel dun laagje spuitlijm, zodat het glas net blijft hangen. Dan heb je niet het geetter waar je nu mee te maken had. Dit neuslijstje breng je van te voren op de schuimkern aan. Ik doe dat met spuitlijm, anderen gebruiken tape. Ik spuit lijm in een potje. Met een klein kwastje smeer ik het op de kern. Ook de glasstrook (die dan nog steeds op het pakpapier zit) krijgt een spuitje lijm. Dan plak ik de strook op de neuslijst, op het uiterste puntje van de neus. Daarna het pakpapier van de strook afhalen, en met duim en wijsvinger de glasstrook op de neuslijst strijken. Als je een paar uur later de kern met glasstrook weer bekijkt zul je zien dat de glasstrook weer op veel plaatsen los zit. Door nu met de klassieke foliestrijkbout, met een bakpapiertje ertussen, over de strook te strijken reactieveer je de lijm en gaat de strook nooit meer los. Ik gebruik spuitlijm van Bison. Er is een ietsie prettiger soort, van UHU, en Ron Gijzen gebruikt weer wat anders.
3) Vacuumaansluiting.
Je ingeglaste mylars met schuimkern verdwijnen tussen een gaatjesfolie met breatherdoek (keukenpapier) in een vacuumzak. Dit pakje komt tussen de kernen. Dit heb jij, waarschijnlijk, niet zo gedaan, anders had die vacuumaansluiting daar nooit kunnen zitten.....
Ik zuig het pakketje licht vacuum. bevestig dan met een paar stukjes plakband de onderkern aan de zak, zo precies mogelijk. Dan de bovenkernen er op. Daar dan veeel gewichten op. Vervolgens even het vacuum eraf, beetje trekken aan de vacuum zak. Vooral controleren of de trailingedge niet een bocht naar beneden of boven maakt. En dan vol vacuum op de zak.
Het is met deze manier van bouwen belangrijk dat je, voordat je epoxy aanmaakt, een zo hoog mogelijke graad van voorbereiding ziet te bereiken.
1) Neuslijstje.
Het bakpapier krijgt slechts een heel, heel dun laagje spuitlijm, zodat het glas net blijft hangen. Dan heb je niet het geetter waar je nu mee te maken had. Dit neuslijstje breng je van te voren op de schuimkern aan. Ik doe dat met spuitlijm, anderen gebruiken tape. Ik spuit lijm in een potje. Met een klein kwastje smeer ik het op de kern. Ook de glasstrook (die dan nog steeds op het pakpapier zit) krijgt een spuitje lijm. Dan plak ik de strook op de neuslijst, op het uiterste puntje van de neus. Daarna het pakpapier van de strook afhalen, en met duim en wijsvinger de glasstrook op de neuslijst strijken. Als je een paar uur later de kern met glasstrook weer bekijkt zul je zien dat de glasstrook weer op veel plaatsen los zit. Door nu met de klassieke foliestrijkbout, met een bakpapiertje ertussen, over de strook te strijken reactieveer je de lijm en gaat de strook nooit meer los. Ik gebruik spuitlijm van Bison. Er is een ietsie prettiger soort, van UHU, en Ron Gijzen gebruikt weer wat anders.
3) Vacuumaansluiting.
Je ingeglaste mylars met schuimkern verdwijnen tussen een gaatjesfolie met breatherdoek (keukenpapier) in een vacuumzak. Dit pakje komt tussen de kernen. Dit heb jij, waarschijnlijk, niet zo gedaan, anders had die vacuumaansluiting daar nooit kunnen zitten.....
Ik zuig het pakketje licht vacuum. bevestig dan met een paar stukjes plakband de onderkern aan de zak, zo precies mogelijk. Dan de bovenkernen er op. Daar dan veeel gewichten op. Vervolgens even het vacuum eraf, beetje trekken aan de vacuum zak. Vooral controleren of de trailingedge niet een bocht naar beneden of boven maakt. En dan vol vacuum op de zak.
Ik kreeg het bakpapier, waarmee ik de strook glas voor op de neuslijst overzet op het schuim, niet los zonder dat ik het hele glas weer lostrok of het bakpapier scheurde. Ben een uur aan het klooien geweest. Waarom het nu niet ging, terwijl het bij de eerste vleugel zonder problemen lukte ...
Vanavond nieuwe poging.
Ik gebruik hiervoor Scotch Transfer tape 924. Dit werkt echt perfect.
Ik gebruik 12mmvoor de staartdelen en 19mm voor de vleugels.
DirkSchipper
Forum veteraan
Berrie,
Ik heb exact jouw methode gevolgd en gebruik dezelfde lijm. Maar waarschijnlijk wel teveel spuitlijm. Die spuitlijm had wel eerst een hele dag gedroogd. het glas zat vooral vast aan de rand waar ik geknipt had (eerst tegroot erop, en dan exact het benodigde uitknippen). Ik denk dat het knippen de lijm een beetje tussen de glasvezels perst waardoor het daar beter vast zit dan de rest.
Ik ben gisteren gestopt, maar had wel eerst nog een stuk bakpapier met lijm ingespoten zodat het minder kleeft. vanavond wil ik daarvan een strook snijden die smaller is dan ik aan glas nodig heb. Vervolgens snijd ik het glas (iets breder dan het papier dus) op maat. Keer het om, bespuit het glas met lijm. De neuslijst op de kern heeft nog lijm, en dan nieuwe poging ...
Waarvan hier wel verslag zal komen.
Met de eerste vleugel had ik ook gemerkt dat het glas om de neuslijst weer loskomt na enige tijd, en dat reactiveren met een boutje goed werkt.
Ik heb ook keukenpapier als breatherdoek gebruikt (maar zonder gaatjes folie). De aansluiting van vacuumslang op vacuumzak is mbv. zo'n koppelstuk dat je vast moet schroeven (de zak ertussen klemmen). Dat koppelstuk heeft op de achterlijst gestaan, en daarvan zie je dus de afdruk. Vanavond laat ik de breatherdoek gewoon wat achter de achterlijst uitsteken, en zet die koppeling daar.
Vol vacuum op de zak was bij mij -0,7 atm. Hoger had wel gekund (de pomp haalt -0,9 atm.) maar dat duurt erg lang en de pomp slaat me te vaak aan. Met -0,7 Atm. springt hij maar eens in het kwartier een paar sec. aan.
NB.
Ik heb effe geen tijd voor perfectie (tenzij de eerste keer raak). Ik ga zaterdag op vakantie, en dan moet hij als het even kan mee. laatste details zulllen wel op de camping moeten gebeuren. Maar anders heb ik daar toch niets te doen als de rest nog ligt uit te slapen, of een boek zit te lezen ... ;-)
Gr. Dirk.
Ik heb exact jouw methode gevolgd en gebruik dezelfde lijm. Maar waarschijnlijk wel teveel spuitlijm. Die spuitlijm had wel eerst een hele dag gedroogd. het glas zat vooral vast aan de rand waar ik geknipt had (eerst tegroot erop, en dan exact het benodigde uitknippen). Ik denk dat het knippen de lijm een beetje tussen de glasvezels perst waardoor het daar beter vast zit dan de rest.
Ik ben gisteren gestopt, maar had wel eerst nog een stuk bakpapier met lijm ingespoten zodat het minder kleeft. vanavond wil ik daarvan een strook snijden die smaller is dan ik aan glas nodig heb. Vervolgens snijd ik het glas (iets breder dan het papier dus) op maat. Keer het om, bespuit het glas met lijm. De neuslijst op de kern heeft nog lijm, en dan nieuwe poging ...
Waarvan hier wel verslag zal komen.
Met de eerste vleugel had ik ook gemerkt dat het glas om de neuslijst weer loskomt na enige tijd, en dat reactiveren met een boutje goed werkt.
Ik heb ook keukenpapier als breatherdoek gebruikt (maar zonder gaatjes folie). De aansluiting van vacuumslang op vacuumzak is mbv. zo'n koppelstuk dat je vast moet schroeven (de zak ertussen klemmen). Dat koppelstuk heeft op de achterlijst gestaan, en daarvan zie je dus de afdruk. Vanavond laat ik de breatherdoek gewoon wat achter de achterlijst uitsteken, en zet die koppeling daar.
Vol vacuum op de zak was bij mij -0,7 atm. Hoger had wel gekund (de pomp haalt -0,9 atm.) maar dat duurt erg lang en de pomp slaat me te vaak aan. Met -0,7 Atm. springt hij maar eens in het kwartier een paar sec. aan.
NB.
Ik heb effe geen tijd voor perfectie (tenzij de eerste keer raak). Ik ga zaterdag op vakantie, en dan moet hij als het even kan mee. laatste details zulllen wel op de camping moeten gebeuren. Maar anders heb ik daar toch niets te doen als de rest nog ligt uit te slapen, of een boek zit te lezen ... ;-)
Gr. Dirk.
DirkSchipper
Forum veteraan
Ik was zo enthousiast, dat ik spontaan ballet ging uitvoeren. 
Tot nu toe tevreden met het resultaat.
Dirk.
Tot nu toe tevreden met het resultaat.
Dirk.
Laatst bewerkt door een moderator:
Zo, dat bleek even een geniale miskleun te zijn, die bevestiging van ballast met krimpkous!
[post334]
De ballast zat zo los dat bij de eerste de beste hoogstart de ballast achterin de staartboom knalde. Natuurlijk op een moment dat je dat niet wilt. Je wilt nooit dat ballast zo'n 800mm naar achteren knalt, maar als je ergens gast mag vliegen staat het helemaal stom....
Thuis de ballast met een hamer en stok weer uit de pijp getimmerd. Geknakte kielvlak weer gemaakt. En nu dus een systeem voor de ballast dat wel vast blijft zitten. Het bleek simpel te zijn. Een haak aan de verenstalen pen waaraan de ballast vast zit. Die haak past weer in gaatjes naast de servo. Een stevig ingeharst houten blokje zorgt dat de haak ook echt vast zit. Verder een lipje waarmee de haak gezekerd zit tegen loswippen.
Ballast zoals dat nu vast functioneerd prima. Afgelopen vliegdagen is dat niet losgekomen.
Zulke geintjes maken wel dat ik een reserve Supra wil. Deze keer eens niet zeikerig op gewicht bouwen, maar kijken hoever ik kom met de materialen die ik heb liggen. Er is genoeg schuim aanwezig, glas in overvloed, nog honderden meters HT 24K carbon roving voor een ligger. Er is 1K roving voor disser, er zijn nog 4 vleugelservo's aanwezig waar eens een andere zwever omheen zat.... Prima materiaal voor een Supra waar je weinig waarde aan hecht, lekker om een gokje aan de helling mee te nemen.
O, en Prop-er heeft een Excelrekensheet ontwikkeld waarmee je verschillende vleugellay-ups kan vergelijken. Daarmee kan je je gevoel en ervaring koppelen aan wat cijferwerk. Wordt vervolgt dus....
Laatst bewerkt door een moderator:
DirkSchipper
Forum veteraan
Hoe hij vloog kan ik moeilijk echt goed beoordelen, want hij is alweer overleden. Hoe, dat weet ik. Hoe dat kan weet ik nog steeds niet. @#$%@!!!
Wat is er gebeurd? De eerste dag lekker gevlogen (zie foto), een paar thermiekbellen gepikt, ... Maar het was vrij winderig, dus vaak snel beneden. Daardoor is het beoordelen van de performance moeilijk.
Een tweede keer gewon ergens aan de helling gevlogen op hellingwind. Wederom goed te vliegen, maar ook onder die omstandigheden kun je maar matig beoordelen hoe goed hij vliegt (daalsnelheid, overtrekgedrag, ...).
Snelheid wel, hij kon behoorlijk hard, en was goed wendbaar.
De rolroeren (over de hele achterlijst) omhoog als remklep, incl. flink up bij-mixen. Beide keren vaak gebruikt, en na enkele initiële afregelingen (beetje meer/minder up) werkte dat perfect.
Enkele dagen later weer een keertje vliegen. De eerste 6 vluchten gingen goed. Bij vlucht 6 was het nodig om een beetje rem te gebruiken om hem te kunnen vangen. Op 5 à 7 m hoogte trek is de rem 'open'.
En meteen duikt hij in een heftige rol weg. Op die hoogte heb je dan geen ruimte meer om een heftig contact met moeder aarde te voorkomen.
Gevolg: staartboom gebroken (repareerbaar), vleugel gekreukt (total loss, maar een nieuwe is wel snel gemaakt).
Hoe kan dat nou?! Na effe zoeken bleek een van de rolroerservo's vwb. het rem-signaal via een schakelaar te zijn geprogrammeerd, de andere niet, en de schakelaar stond op 'rem uit'. :evil:
Ik had de zender tussen de twee vluchten niet gebruikt, behalve voor het laden. Was het ook tijdens de eerste vlucht al zo (en stond hij toen toevallig op 'rem aan'), heb ik stom geprogrammeerd, of is er iets in de zender vanzelf omgesprongen?
Ik weet het niet! Maar het is wel behoorlijk balen.
Maar goed, laat ik het maar van de positieve kant bekijken. De eerste vleugel was een leer-traject voor deze bouwtechniek. De volgende wordt VEEEEL mooier.
Gr. Dirk.
prop-er
Forum veteraan
+ een tweede romp in elektro-uitvoering!
DirkSchipper
Forum veteraan
1e poging was ook roeren omlaag, maar ik had te weinig servo-beweging die kant op. Ik had nl. vroeger (de romp is al weer een jaar of 6 oud) al mechanisch wat rolroer differentiatie ingebouwd door de servo-armpjes één tandje versprongen te monteren. Uiteraard waren de stuurstangen en ruderhorntjes daarop aangepast. Dat aanpassen is een flinke klus die ik zeker niet op de camping voor elkaar ging krijgen (en ook thuis is het nog zoveel werk dat ik daar nog niet 123 voor zou kiezen).
Bovendien zitten er twee voordelen aan deze manier van remklep:
1. remklep uit heeft veel minder invloed op de snelheid. Sterker: remklep een klein beetje uit is hetzelfde als speed-stand. Je houdt veel meer snelheid, dus als je de klep dicht trekt heb je meteen lift, ipv. dat hij nog even doorzakt op weer snelheid op te pakken.
Door die hogere snelheid blijft de reactiesnelheid op sturen veel beter. Best belangrijk als je ermee op een helling vliegt.
2. ooit gehoord van die ouderwetse "rückhohlbare thermiekbremse" (ik ken er geen NL woord voor)? Pendelstabilo 30 à 45 graden up. De zwever komt dan volkomen overtrokken als een parachute naar beneden. Glijhoek is dan zo'n 60 à 80 graden. Die situatie is behoorlijk stabiel. Dwz. je hoeft eigenlijk niet te sturen, en hij kantelt niet naar links of rechts weg. De snelheid is zodanig dat je hem zo op de grond kunt laten 'vallen' zonder dat je de kans loopt je kist te mollen.
Best kans dat ik bij de volgende vleugel zorg dat zowel remklep naar beneden, als naar boven bruikbaar wordt. Ik zal dan eens kijken welke ik prefereer.
Gr. Dirk.
Niet het wiel opnieuw willen uitvinden
Kleppen maximaal omlaag om binnen te komen. Mixen met een portie down en eventuele differentiatie uitschakelen zodat ook je ailerons nog normaal funktioneren ......
Veel stabieler en beter stuurbaar krijg je het niet !
DirkSchipper
Forum veteraan
Niet mee eens.Niet het wiel opnieuw willen uitvinden
Kleppen maximaal omlaag om binnen te komen. Mixen met een portie down en eventuele differentiatie uitschakelen zodat ook je ailerons nog normaal funktioneren ......
Veel stabieler en beter stuurbaar krijg je het niet !
Met remklep omhoog is hij goed stuurbaar (beter dan met kleppen omlaag, want hij blijft iets sneller).
Bovendien is de stabiliteit identiek aan kleppen omlaag.
Zoals gezegd: met kleppen omhoog is hij iets sneller, dat is hellingvlieg-situaties een voordeel.
Dirk.