Wim,
Het idee van de dubbele staart voor modelslepers is vele jaren geleden geboren, en heeft met name vele volgers gevonden in de Franstalige landen, bvb de Bison was een sterk vertegenwoordigde kist.
Het ligt voor de hand dat je met twee kielvlakken denkt dat het touw "veilig" er tussen ligt, ipv tegen het kielvlak aan ligt te slaan bij één kielvlak.
In de praktijk valt het echter allemaal mee, vrijwel altijd zal de zwever dusdanig hoog boven de sleper hangen, dat het totaal niet uitmaakt.
Dat neemt niet weg dat er schade kan ontstaan door het touw, ik heb zelf al enkele servo's aan het richtingroer moeten vervangen....
Maar komt het touw er tegen dan is het effect op het vliegtuig verder gering.
Dubbele staarten hebben echter vele nadelen:
De constructie is een stuk gecompliceerder, veel zwaarder en véél kwetsbaarder als een enkel vlak. Voor een goede aansturing zijn ook twee servo's beter als één, dat maakt het duurder en extra complex.
Als het touw lijft haken aan één van de vlakken, dan kan de afloop desastreus zijn, de krachten zijn dan enorm op de staart.
Omdat de staart zwaarder is, zal het allemaal flink staan rammelen bij een zware ééncilinder motor, ook iets wat niet bevorderlijk is voor de levensduur.
Hoe meer obstructies je aan de staart hebt, hoe groter de kans is dat een touw zich verwart. Ofwel de staart moet zo "clean" mogelijk zijn, en bvb roerhoorns moeten beschermd worden tegen het touw. Ikzelf doe dat door vanuit het kielvlak twee draden of stangen te maken die het touw weghouden van de kwetsbare onderdelen en bovendien de staart erg versterken.
Zie hier voorbeelden, de Swiss heeft stangen (alleen aan de bovenkant), de Speedster heeft draden, 4 stuks.
Kortom,
De dubbele staart heeft zijn tijd gehad, op alle "serieuze" sleeptreffens vliegt er niemand meer met dubbele staart.
Alle topslepers uit de acro sleepwereld (die vaak de moeilijkste taak hebben, 20kg Swifts en Foxen omhoog te sleuren) hebben allemaal modellen met één kielvlak.