Mijn ervaring met de Plus in Reuver was al te lezen op F5j.nl maar daarna heeft het even geduurd voordat ik er weer mee op stap ging.
Eerste keer was vorige week toen ik op bezoek ging bij vliegvriendjes op de Ermelose heide. Het was erg warm, erg winderig, gruwelijk turbulent en geen van de 4 vluchten met de Plus gingen lekker. Het was meer overleven en vechten om weer terug op het veld te komen en de omstandigheden waren totaal ongeschikt voor de Plus......daar had m'n Orca beter tot z'n recht gekomen maar die had ik voor het gemak ff niet bij me.
Maar eergisteren werd ik door wat bevriende f5j-piloten gevraagd voor een dagje oefenen in Oosterland en dat ging echt als een speer!
Na een dag nagenieten ben ik tot een conclusie gekomen: gisteren was de allerbeste vliegdag die ik tot nu toe met de Plus heb meegemaakt!
Het was met dik 30graden flink warm en met een klein zuchtje wind, ik denk zo'n 2bf, uit het Noord-Noord-Oosten bleek het flink thermisch. Dat mag ik tenminste wel aannemen als ik terug denk aan hoe vaak ik "het is nu wel tijd om terug te komen want hij wordt wel erg klein" of "waar moet ik heen om hem omlaag te krijgen?" heb gehoord.
Ik heb mij met het vliegen en starten gehouden aan hoe ik m'n f5j-rondjes vlieg. Dus even goed rondkijken en kiezen waar ik naar toe ga, lekker door klimmen zodat ik na 30sec op 150-170meter zit en dan goed kijken wat er gebeurd.
De thermiek was goed aanwezig maar soms moest je er wel ook goed naar zoeken. Niet elke startrichting was gegarandeerd raak maar ik wist een paar hele lekkere bellen te vinden en uit te draaien.
Ik wilde overigens nu eens niet elke 10 min beneden zijn maar juist uit een bel gaan, heel eind terug, of ergens anders naartoe, vliegen en dan opnieuw gaan zoeken naar de volgende bel.
Het ging erg lekker maar de allermooiste vlucht was toch echt deze:
Zoals gezegd was niet elke startrichting raak en hier koos ik duidelijk de verkeerde en ik moest vrij snel weer terug komen voor een landing. Ik had al over het veld geroepen dat ik ging landen en had het mooie neusje mijn kant op gemikt toen ik opeens de indruk had dat ik een klap omhoog kreeg.
Ik kan achteraf nog niet helemaal uitleggen waar ik het aan zag maar ik trok hem kort de bocht om om te kijken wat het was en de Plus bleef op hoogte!
Voor het eerst sinds ik hem heb durfde ik het aan om hem op zo'n lage hoogte toch in de maximale thermiekstand flink op 1 oor te zetten en dan kan je dat gekke ding dus zo waanzinnig kort de bocht om trekken!
Ik stond met open mond naar mijn eigen stuurwerk te kijken en te genieten van hoe de kist aan het klimmen was en niet heel veel later begon de Plus een beetje een Plusje te worden.
Na 2 minuten klimmen ben ik terug gaan steken en recht boven het veld ging hij wéér hard omhoog, het was op die hoogte echt een gigantisch stijggebied waar ik pas met hele grote afstanden afleggen redelijk uit wist te komen. (Ik had ook de kleppen kunnen trekken natuurlijk)
Na nog wat kleine belletjes op gepakt te hebben merkte ik dat ik na 28minuten vliegen wel aan een slokje water toe was.
De glimlach na afloop van deze vlucht kon je de rest van de dag niet meer van mijn bakkes krijgen....wat een bizar gevoel geeft het om van slechts 7 meter hoogte weg te klimmen!!
En als toefje slagroom op de taart had Bob zijn fototoestel mee en wist hij m'n Plusje ook nog een paar keer in beeld te krijgen.
Heerlijk gevlogen!