Peter Den
PH-SAM
Superleuk dat er weer eens nagedacht wordt over deze niche!
@lecraM denk er eens over dat als je het rompje op pootjes boven de vleugel plaatst het geheel al heel veel minder kwetsbaar is (geen misverstanden hopelijk: voor de stabiliteit maakt het niets uit).
Vleugel middendeel(tje) als hoogteroer, niet het slechtste idee: qua langsstabiliteit ben je dan vergelijkbaar met het eend concept.
Nadeel hiervan is dat je een klein deel van de vleugel in principe met een hogere invalshoek vliegt dan het belangrijkste dragende deel wat dan dus minder optimaal vliegt,of anders vliegt het 'stabilo'/hoogteroer met een net te grote invalshoek.
Voordeel: het overtrekt in ieder geval centraal en niet over de tip.
Na het falen van mijn eigen pijl-vliegende vleugels in 1961 heb ik nog wel gedacht aan een vleugel met negatieve pijlstelling maar dat is er niet meer van gekomen.
Toch denk ik dat het een goed idee zou kunnen zijn.
Voordeel: ''stabilo'' en hoogtebesturing en eventuele thermiekrem zit op de goede plek, zoveel mogelijk vleugeloppervlak op een optimale invalshoek te trimmen, eenvoudig kielvlak centraal te maken.
Nadeel: een vrij lange rompneus nodig.
Proefmodelletjes (20cm span) vlogen altijd goed en met een betere spiraalstabiliteit dan de vergelijkbare pijlvleugel proefmodelletjes .
In die tijd is het er niet meer van gekomen, ik kreeg mijn handen vol aan F1B vliegen, maar er zijn succesvolle rc-vleugels geweest met negatieve pijlstelling.
Inmiddels ben ik helemaal van het plank concept geworden maar er weer eens over nadenkend misschien toch een leuk idee voor een 2mtr thermiekkist.
Toevoeging: ik heb er nog een gevonden: 35jaar oud maar, net getest, vliegt nogsteeds goed!
@lecraM denk er eens over dat als je het rompje op pootjes boven de vleugel plaatst het geheel al heel veel minder kwetsbaar is (geen misverstanden hopelijk: voor de stabiliteit maakt het niets uit).
Vleugel middendeel(tje) als hoogteroer, niet het slechtste idee: qua langsstabiliteit ben je dan vergelijkbaar met het eend concept.
Nadeel hiervan is dat je een klein deel van de vleugel in principe met een hogere invalshoek vliegt dan het belangrijkste dragende deel wat dan dus minder optimaal vliegt,of anders vliegt het 'stabilo'/hoogteroer met een net te grote invalshoek.
Voordeel: het overtrekt in ieder geval centraal en niet over de tip.
Na het falen van mijn eigen pijl-vliegende vleugels in 1961 heb ik nog wel gedacht aan een vleugel met negatieve pijlstelling maar dat is er niet meer van gekomen.
Toch denk ik dat het een goed idee zou kunnen zijn.
Voordeel: ''stabilo'' en hoogtebesturing en eventuele thermiekrem zit op de goede plek, zoveel mogelijk vleugeloppervlak op een optimale invalshoek te trimmen, eenvoudig kielvlak centraal te maken.
Nadeel: een vrij lange rompneus nodig.
Proefmodelletjes (20cm span) vlogen altijd goed en met een betere spiraalstabiliteit dan de vergelijkbare pijlvleugel proefmodelletjes .
In die tijd is het er niet meer van gekomen, ik kreeg mijn handen vol aan F1B vliegen, maar er zijn succesvolle rc-vleugels geweest met negatieve pijlstelling.
Inmiddels ben ik helemaal van het plank concept geworden maar er weer eens over nadenkend misschien toch een leuk idee voor een 2mtr thermiekkist.
Toevoeging: ik heb er nog een gevonden: 35jaar oud maar, net getest, vliegt nogsteeds goed!
Laatst bewerkt: