Graupner Junior S invliegen

De vorige week een Graupner Junior S aangeschaft. Opgebouwd volgens de beschrijving maar met ander merk componenten. Accu: Kokam 2s 1800 mAh. Totaalgewicht (met volle accu :lol 999 gram.

De stabilo zat met CA-lijm niet goed vast. De schroefbus opnieuw gelijmd met epoxy houdt veel beter. Nu kan ik na elke vlucht de stabilo er gemakkelijk af schroeven.

Eerste vlucht ging als een naaimachinetje. Kaarsrecht! Stijgt goed. Goed bestuurbaar maar reageert slecht op richtingsroer. Trekt bij gas geven erg omhoog, down geven noodzakelijk. Na enig speurwerk op internet blijkt dit up-trekken een normaal verschijnsel te zijn doordat de motor er gewoon recht in zit in plaats van met een aantal graden down-thrust.

Ik heb een graupner MX-12 zender, gebruik ailerons 30mm up als flaps en ik heb een thermiekstand en een speedstand geprogrammeerd. 50% rolroerdifferentiatie en verder nog niets gemixt.

Nu de vraag: Hoe trim ik dit toestel op thermiek zweven (dus met motor uit)?


Ron

 

Hoi Ron,

Dat up-trekken hoort maar tot een bepaalde hoek. De motor domping(naar beneden wijzen van de motor) hoort dit dusdanig te compenseren dat ie niet helemaal achterover duikelt maar in een mooie hoek, met de juiste snelheid, hoogte maakt. Dit kun je nog compenseren door op de zender het hoogte roer te mixen met het gas zodat er bij vol gas iets down wordt gegeven(paar procent).

Het richtingroer moet je eigenlijk bijna niet gebruiken. Omdat de vleugels niet heel veel v-stand hebben gaat sturen beter met de ailerons. Richtingroer laat het vliegtuig meer driften en dat is alleen vlak boven de grond(bij de landing) handig.

thermiek zweven doe je vooral door niet te snel te vliegen/zweven(vandaar die thermiekstand) en de tekenen van thermiek goed te herkennen. Vervolgens proberen in de bel te blijven rondjes draaien.

 

Hoi Fred,

De mix van gas en hoogteroer ga ik proberen.

Ik heb al ruim een jaartje zweefervaring met een Spirit Elite en een (gebruikte) Paragon. De Junior heb ik aangeschaft om bij gelegenheid een vluggertje te kunnen maken zonder elastiek of lier te hoeven uitzetten.

Hoe zet ik het zwaartepunt goed? Het mag best zover mogelijk naar achter om het model gevoeliger te maken. Maar hoe vind ik dat punt?

Na het verschuiven verplaatsen van het zwaartepunt moet je normaliter het hoogteroer bijtrimmen. Ik heb eens iets gelezen van up trimmen tot overtreksnelheid en dan een paar klikjes down trimmen. Het ding is echter lastig te overtrekken. Maar ik moet eerst het zwaartepunt instellen, toch?

 

hoe-een-zwever-af-te-stellen-trimmen

 

Bedankt Wubbe,

Maar ik ben juist niet zo op zoek naar een "exacte" methode want mijn ervaring is dat die alleen voor een grove bepaling van het zwaartepunt goed zijn.

Ik begrijp uit de reacties uit jouw thread dat het zwaartepunt goed is als het model "lekker" stuurt in de bochten.

Wie kan "lekker sturen" een beetje definieren?

Ron

 

Uit de link van Wubbe:

 

Dit klinkt nog best ingewikkeld maar wellicht wordt het in de praktijk vanzelf duidelijk. Ik denk dat ik er met de aanwijzingen van Alex Hoekstra wel uit zal komen, ofschoon ik nog even moet uitvinden hoe "stijl draaien" er uitziet. Zodra het weer een keer na 19:00 uur, licht en windstil is, ga ik het proberen.

Dus als ik het goed begrijp: opstijgen en rondjes draaien (niet te wijd niet te eng, gemiddelde rondjes?) Zwaartepunt naar achteren totdat het overtrekken begint, van daaruit zwaartepunt naar voren totdat het model te stijl wil gaan draaien. Tussen deze twee grenzen moet het ergens zitten. Correct?

Heeft het bijmixen van rudder op de ailerons nog effect op het gemakkelijk draaien of moet ik het rudder maar beter even niet gebruiken?

 

Ik zal je eerlijk zeggen dat ik het nog nooit zo systematisch heb uitgevoerd... maar in theorie is dat het idee.
Uitgaande van de CG-plaats van de bouwtekening (die vrijwel altijd klopt) schuif ik er wel eens mee als ik het idee heb dat dat nodig is.
Niet moeilijk over doen hoor, als-ie lekker vliegt dan vliegt-ie lekker...

Overigens, ik heb op al mijn toestellen, onder de vleugel aan weerszijden van de romp, een smal strookje dikke tape geplakt op de plek van het zwaartepunt. Je vindt dat makkelijk met je vingertoppen en kan dan heel simpel even checken of het CG wel goed zit.

Over bijmixen van rudder op de ailerons: Hij zal daardoor wel gemakkelijker draaien. Evengoed gebruik ik het zelf niet. Voornamelijk vanwege deze overweging: als in de landingsfase opeens één vleugel omhoog komt, wil je dat snel corrigeren. Als je rudder op de ailerons zit bijgemixt, betekent dat dat het rudder uitslaat in de richting van de hoge vleugel! Dat lijkt me niet fijn...
Natuurlijk kan je het ook uitschakelbaar maken.
Als ik eerlijk ben gebruik ik het rudder trouwens zelden...

 

Hallo Ron,

Ik heb het zwaartepunt op 80 mm vanaf de voorlijst. Dat is wat verder naar achter dan in de manual. Hiermee vliegt de Junior perfect.

Met een 2S 1800 pakket helemaal naar achteren haalde ik dit zwaartepunt net niet, ik heb de romp wat moeten uithollen. Momenteel vlieg ik met een 3S 2200, daarmee stijgt de kist zeer snel met de originele prop. Maar die moet nog veel verder naar achter, hiervoor moet je nog veel meer schuim verwijderen, zo uit mijn hoofd wel een centimeter of vijf.

Het richtingroer gebruik ik niet meer, dit was een keer eraf gescheurd bij een landing, dit heb ik toen vast gemonteerd.

Groeten,
Jan

 

Het is toch zo makkelijk..

Zwaartepunt controleren:

Model op hoogte brengen.
Aanduiken.
Als het model weer snel de neus omhoog steekt en dan stilvalt is het zwaartepunt te voorlijk.
Als het model de duik in een rechte lijn (dus onder dezelfde hoek) voortzet is het achterlijk.

Andere methode, breng het model in rugvlucht.
Als je veel down moet drukken om op hoogte te blijven is het te voorlijk, vliegt ie zonder down is het achterlijk.

Verder is het gewoon zoals jij het lekker vind vliegen.
Als je zwaartepunt achterlijker ligt zal het model sneller en gevoeliger vliegen, je moet dan ook je uitslagen verkleinen.

Doe wel een overtrektest.
Dus op hoogte, snelheid eruit trekken en steeds meer up geven, kijken wanneer en hoe hij overtrekt.
Een achterlijk model zal sneller en agressiever overtrekken.

GJ

 

Bij gebrek aan een aerodynamica-subforum

Ik ken deze methode en gebruik hem zelf ook. Maar om eerlijk te zijn: de logica ontgaat me.
Mijn modelvlieg-roots stammen uit de jaren 50/60, géén RC, vooral A1 en A2 zwevers. In die tijd trimden we een model als volgt: als het "pompte", dus stallen, duiken, optrekken, stallen; dan was het te licht van voren. Als het de neiging had om de neus omlaag te richten dan was het te zwaar in de neus.

Ik weet uit ervaring dat deze benaderingen allebei werken... maar toch lijken ze lijnrecht met elkaar in tegenspraak. Hoe kan dat?

 

Mijn Junior S vliegt niet met de originele setup; ik stop er een 3S 1500 mah lipo in. Deze zal zeker zwaarder zijn dan jouw 2S 1800, maar als-ie helemaal naar achteren zit vliegt-ie goed.
De motor is een Robbe outrunner, ik weet de specs niet meer zonder 'm te demonteren.

 

Als het zwaartepunt te ver naar voren ligt, dan staat je hoogteroer de zaak recht te houden door een beetje up. Als je de snelheid laat toenemen, dan blijft het zwaartepunt gelijk maar de correctie door het hoogteroer gaat door die hogere snelheid harder werken. Het model zal dus meer omhoog sturen bij toenemende snelheid naarmate je zwaartepunt meer voor ligt. Dat is de logica er achter.

Het probleem is alleen dat het zwaartepunt altijd een beetje voor het lift-punt moet liggen om het model een beetje bestuurbaar te houden, dus met de duiktest trekt hij altijd wel omhoog. De vraag is alleen "hoeveel" moet dat zijn. Daarom kun je dit alleen als grove richtlijn gebruiken maar daarna moet je fijnafstemmen. Voorgaand werd een methode behandeld waarmee je op het bochtenwerk de zaak fine-tuned.

Ik heb het gisteren nog geprobeerd maar ik vind het nog steeds lastig om te bepalen wat het probleem is als het bochtenwerk niet goed lukt, d.w.z. ik heb te weinig ervaring om te bepalen of het om overtrekken gaat of dat het om stijler draaien gaat op het moment dat een mooie bocht mislukt.

Ron

 

Daar kan ik wel wat mee geloof ik...

Dat is een misverstand... (ik dacht het vroeger ook maar het klopt niet).
Als het zwaartepunt vóór het liftpunt zou liggen dan zou de neus geleidelijk aan omlaag gaan. Een vleugelprofiel ondervindt altijd een rotatiekracht voorover; die wordt tegengegaan door het stabilo dat een negatieve instelhoek heeft.

Zou het jou niet helpen om eens te oefenen met bochten zonder richtingsroer? Dan zie je vanzelf of de coördinatie klopt - bij een gegeven rolhoek moet een zekere mate van up, bij teveel stallt-ie of gaat omhoog, bij te weinig omlaag... je weet dan dat het zowiezo door de mate van hoogteroer komt.
O ja, het zou ook kunnen helpen om dit niet erg hoog en een eind bij je vandaan te doen, maw dan kan je beter zien of hij klimt of daalt.

 

Bart,

Je maakt een denkfout.
De truuk is dat als je harder gaat vliegen, je stabilo beter/efficienter gaat werken (duikproef zoals GJVO hiervoor zo helder heeft beschreven).

Het zwaartepunt moet altijd voor het liftpunt (drukpunt) liggen, anders heb je een 'achterlijk' zwaartepunt en dat vliegt heeeeel moeilijk.

Als het zwaartepunt voor het drukpunt ligt gaat inderdaad die neus omlaag. Daadoor verklein je de invalshoek van de vleugel, daardoor wordt de lift minder, daardoor ga je harder vliegen, daardoor gaat het stabilo efficienter werken en geeft wat meer up. De snelheidsverhoging gaat door tot er een evenwicht is.

Bij langzamere modellen zie je meestal een zwaartepunt dat wat verder naar voren ligt, en een wat groter instelhoekverschil (up). Bij snellere modellen ligt het zwaartepunt wat verder naar achteren en is het instelhoekverschil kleiner.
Het zwaartepunt te ver naar voren zorgt ervoor dat het stabilo hard moet werken om de boel horizontaal te houden. Dat kost energie (daalsnelheid), en dus vliegtijd. Het verschil tussen een instelhoekverschil van 1,5 graden of 2,5 graden (zeg een zwaartepunt dat 1 cm meer naar voren ligt, kan de vliegtijd vanuit starthoogte HALVEREN! Het is dus echt de moeite om het zwaartepunt goed te leggen.

De laatste 2-3 mm is een kwestie van persoonlijke smaak denk ik. Het zw-punt precies op het drukpunt levert een neutrale kist op. Elke windvlaag moet door de piloot gecorrigeerd worden, maar hij vliegt dan wel het meest efficient (langst uit een bepaalde starthoogte).

Ik heb de laaste jaren de neiging om vlak bij dat neutrale punt de gaan zitten. Het vereist nauwkeurig stuurwerk. Maar je hoeft eigenlijk nauwelijks te trimmen bij meer of minder wind.

Gr. Dirk.

 

Dirk sorry, maar hoe zit dat met het drukpunt?
Deze wandelt toch naar voor als je de invalshoek vergroot?

Wat mis ik???

Johannes

 

Hallo Jan,

De eerste foto is zoals ze het in het boekje doen.


En nu zoals ik het heb zitten.


Omdat de ontvanger plat ligt, zie volgende foto, zou ik de accu nog een stuk naar achteren kunnen. Waar heb jij nu materiaal verwijderd?


Ron

 

Als we het over "liftpunt" hebben, is dat dan het liftpunt van alleen de vleugel of van het toestel (incl. stabilo)?

 

Bart,

Deze materie over het verschuiven van het liftpunt staat in hoofdstuk 6 op de volgende site: Contents
Verder staat er voor jou niet veel nieuws in denk ik.


Ron

 

Bedankt GJ,

Zoals ik al zei in #3, mijn kist is lastig te overtrekken. Betekent dat dan dat ik nog een eind naar achteren kan?

Ron