deel 27
Hallo allemaal,
Weer een update vanuit China (nog wel)
Allereerst is eindelijk de Expo 2010 afgelopen. Alhoewel niet zo heel belangrijk in het buitenland, was de Expo wel een belangrijke gebeurtenis in China. In het begin wilde het nog niet zo lopen en vielen de bezoekers aantallen flink tegen. Maar aan het einde liep het dan toch echt storm met een record van 1 miljoen bezoekers op een dag. De wachttijden waren echt belachelijk geworden en liepen op tot wel 6 uur bij de meest populaire paviljoenen.
Omdat de aantallen in het begin zo tegenvielen was het onmogelijk om de targets te halen, maar uiteraard wisten de officials kort voor de sluiting te melden dat de targets gehaald waren en dat alles volgens plan verlopen was. Altijd weer grappig hoe die officiële communicatie is….
Privé zijn dingen ook wel een beetje anders nu. De fabriek doet het nog steeds erg slecht en er moeten al miljoenen ingepomt worden om tot het einde van het jaar te overleven. Daarna is het de vraag wat er moet gebeuren.
De (toevallig ook Nederlandse) General Manager is weg en vervangen door een Chinees van de Joint Venture partner en dat is helaas er ook eentje van de meest verkeerde soort. Maar daar kom ik later nog wel op terug. In ieder geval is deze situatie nu de aanleiding om mijn contract, wat in maart 2011 afloopt, niet te verlengen. Wat er dan erna gebeurd is nog onduidelijk, maar er zijn gesprekken om naar een andere locatie in China te gaan. We zullen het wel zien……
Een hele tijd geleden heb ik eens een PM gekregen met de vraag wat er in China nu gevonden wordt van het gedoe met de Dalai Lama. En meer recentelijk is er natuurlijk de toekenning van de Nobelprijs aan Liu Xiaobo.
Uiteraard is er van de gewone burgers weinig zinnigs te verwachten als ik er naar vraag. Veel van de denkbeelden zijn totaal gevormd door de propaganda van de regering en zijn dus niet meer dan een reproductie van het gewenste beeld.
Dat leidt wel eens tot leuke inzichten. Ik vraag wel eens aan vrienden waarom de regering in Beijing zo’n moeite heeft met de DL en krijg dan onmiddellijk het geijkte antwoordt dat die oproept tot een afsplitsing van Tibet van China voor elke prijs. Dat dit instabiliteit tot gevolg zal hebben en dat China (inclusief Tibet) duizenden jaren een eenheid is geweest etc etc. De DL wordt dan ook gezien als een crimineel en zijn vermeende positie aangaande Tibet als gevaarlijk.
Nadat ik die ingestampte propaganda heb aangehoord vraag ik meestal: “heb je wel eens bewijs gezien van deze stelling ?”, “heeft de Chinese regering ooit een stukje bewijs weten te presenteren waarin de DL deze uitspraken doet in welke taal dan ook. Op papier, in interviews, of anderszins ?” Grote vragende ogen zijn dan mijn deel en dan de realisatie dat dat inderdaad niet het geval is, terwijl het voor Beijing toch wel heel gemakkelijk moet zijn om dit te presenteren als dat echt het geval was.
In het geval van Liu XiaoBo is het een klein beetje anders. Alhoewel die wordt gepresenteerd als crimineel en een gevaar voor de samenleving, is het voor de meesten toch wel duidelijk dat het iets anders in elkaar zit. Dat deze Liu behoorlijk kritisch is geweest naar de regering en daar nu voor moet boeten.
Waarom reageert de regering dan als een door wesp gestoken op dergelijke dingen ? Evenzo als de overspannen reactie nadat de fakkeldrager van het Olympisch vuur in Frankrijk was lastiggevallen.
Het is mij opgevallen dat de relatie tussen Chinezen en het Westen altijd op verschillende extreme niveaus plaatsvindt. De westerling wordt ofwel op een voetstuk gezet en aanbeden, of wordt gezien als de bron voor de problemen en moet buiten de deur gehouden worden.
Om dat allemaal een beetje te begrijpen moeten we een stukje teruggegaan worden in de historie toen China inderdaad een eenheid was maar behoorlijk geïsoleerd en arm. In tegenstelling tot wat altijd gepropagandeerd wordt is het land niet altijd een stabiele eenheid geweest en zijn er verschillende periodes geweest waar het er heel wat anders uitzag.
In de 19e eeuw begonnen de westerse mogendheden steeds meer invloed te krijgen op het land. De politieke zwakte en slechte economie werden flink uitgebuit en de mogelijkheden voor de zeer lucratieve handel dreef de westerse landen ertoe om in deze invloeden erg ver te gaan. Een voorbeeld is natuurlijk Hong Kong wat de Engelsen inpikten, maar ook steden als Qingdao wat de Duitsers innamen en vele andere vormen. Uiteindelijk was een groot deel van de rijkere kust op een of andere manier onder controle of invloed van een van de westerse machten.
Diezelfde spelers hebben ook een serieuze rol gespeeld in het verloop van de geschiedenis in het begin van de 20e eeuw. Zelfs dat uiteindelijk Mao aan de macht kwam had weinig te maken met de sterkte van zijn organisatie, maar meer omdat dat sommigen landen wel goed uitkwam.
Deze invloeden en bezettingen zijn altijd ervaren als beledigingen en een aantasting van de soevereiniteit van China en de frustraties daarover zitten erg diep. Uiteraard flink geholpen door jaren van propaganda dat de chaos van 100 jaar geleden allemaal de schuld was van de buitenlanders.
Die schaamte en aangewakkerde nationalistische trots zorgt er nu voor dat er erg overspannen gereageerd wordt op alles wat dat ideaal beeld kan verstoren. Uiteraard heet Beijing er alle belang bij dat er een soort van eenheid blijft in het land, waardoor mensen zich niets gaan afvragen over hun eigen positie. Nationalistische gevoelens worden aangewakkerd om daarmee de aandacht van interne problemen weg te leiden en het gedrag van de regering in de meer afgezonderde provincies te rechtvaardigen (Tibet, Xinjiang)
Tot op zekere hoogte zijn bepaalde sentimenten best wel te begrijpen. Wij Nederlanders zijn ook heel lang niet echt fan geweest van de duitsers en het is dan best wel te begrijpen dat voor veel chinezen (zowel van het vasteland als van Hong Kong) de situatie van Hong Kong niet echt lekker zit.
Maar het is wel heel erg duidelijk dat bijvoorbeeld het conflict met Japan (waar Chinezen sinds WOII hele negatieve gevoelens over hebben) over die eilandjes toch echt door Beijing wordt aangegrepen om eens lekker nationalistische gevoelens aan te wakkeren. Er waren zelfs enorme protestmarsen, wat heel raar is want die zijn verboden. Die waren dus door de regering georganiseerd.
Wat is er allemaal gebeurd sinds de laatste update met het vliegen ?
- Aziatische Kampioenschappen F3A
- Natuurlijk veel trainen ter voorbereiding
- heel veel shows gevlogen
- Begonnen met jetvliegen…..
Eigenlijk te veel om op te noemen en ik zal het nu dan ook beperken tot een van de shows.
Dat was net nadat we terugkwamen van de Aziatisch F3A Kampioenschappen in de Filipijnen. Na aankomst uit Manilla meteen doorgevlogen naar Chongqing, een enorme stad aan de Yangtze rivier en dichtbij de beroemde/beruchte “Three Gorges Dam”, de grootste dam ter wereld en de oorzaak van het feit dat ongeveer 1 miljoen mensen gedwongen werden om te verhuizen. Beijing had miljarden beschikbaar gesteld voor de kosten en compensatie, maar er wordt geschat dat slechts ongeveer 15% aangekomen is bij de mensen zelf en dat de rest verdwenen is in de zakken van de lokale bestuurders.
De omgeving is wel heel apart, met de enorme stad in de vallei en machtige Yangtze. Het was wel jammer dat zowel het weer als de organisatie echt pet waren. Veel regen en laaghangende bevolking. Maar het ergste was de organisatie die nauwelijks bestond. Iedere keer waren de plannen weer anders en kwamen er weer baasjes aanzetten die tegenstrijdige instructies schreeuwde en ook aangaven dat hij de “enige, echte” baas was. Mijn standaard commentaar, dat ik dat nu al verschillende keren had gehoord en dat ze dat nu eerst maar eens moesten uitzoeken voordat ze mij lastig vielen, werd niet echt gewaardeerd.
De show bestond eigenlijk uit twee delen. Allereerst de shows van “Scandinavian Airshow”, dezelfde die vorige jaar op Pucheng (onze thuisbasis) waren. Zij hadden een Pitts S2A, Pitts Pyhton en een Wasp bij zich waarbij dan de laatste voor de “Wing Walking” gebruikt wordt.
Het tweede deel was een soort slap aftreksel van de Red Bull Airraces wat dan als China airraces gepresenteerd werd en gevlogen door een stel Amerikanen. Niet echt interessant moet ik eerlijk zeggen.
Wij moesten dan in de pauzes voor wat invulling geven. Mijn maatje met de Clipped Wing Piper en ik met de 42% Ultimate met DLE222, wat mijn favoriete toestel is op het moment.
Ons gedeelte van de show stelde niet veel voor. Iedere dagen, gedurende 3 dagen, twee vluchtjes maken. Niet te veel risico nemen, maar toch een leuke show bieden. Leukste was dat we later hoorden dat er in het publiek veel mensen waren die niet doorhadden dat het modelvliegtuigen waren (we moesten vrij ver van het publiek opstijgen).
Helaas werd mijn maatje wat te overmoedig en kwam de Piper in een spin terecht na een hoover actie. Dus die kwam naar beneden. Maar dat was niet zo heel erg want de vergoeding voor de show was zo goed dat het financieel niet zo veel uitmaakte, alleen jammer van dat werk..
Natuurlijk moest ik veel op de foto want volgens mij hadden ze nog niet veel buitenlanders gezien daar.
de "Wing Walkers" met die prettig gestoorde Zweedse meiden. Kwam wel goed uit dat ik het Zweeds goed beheerst...hahahaha
Vond ik wel apart, zo'n knullige richtingsroer aansturing
De Python is toch wel een indrukwekkend apparaat
De schade aan de Piper. Qiang Long was er echt goed ziek van, wat er niet beter op werd door mijn gepest..;-)
Dat was het weer
Groet
Roald
;-)
