vrouwen hebben altijd gelijk
Hallo allemaal.
Wat ik nu schrijf is echt gebeurd.
Ik zit op een dag, rond koffie tijd de flak inelkaar te zetten, als mijn vrouw de hobby ruimte in komt lopen, ze legt haar hooft op mijn schouder, en vraagt, "wat ben je aan het maken", terwijl ik denk, go wat ruikt ze lekker,
( en hellemaal niet in de gaten dat het bij haar plan hoord), antwoord ik,ïk ben de kanonnen in elkaar aan het zetten, jhé wat zijn die klein, antwoord ze, terwijl ze er 1 op wil pakken, Niet doen, "roep ik geschrokken, dadelijk valt hij, en is tie stuk of spoorloos. Geschrokken trekt ze haar hand terug,
geeft me een kus in m'n nek, en zegt anpasant, "toch vind ik die strepen op de romp niet mooi. Die horen zoo:, zeg ik, en probeer wat overtuiging in m'n stem te leggen. mislukt.!
Ik heb nog nooit een schip gezien met van die strepen, zegt ze, mij aankijkend, met haar mooie donkere ogen.
bij voorbaat weet ik al dat ik deze discussie zal verliezen.
Toen wij laatst in Den Helder waren, hadden die schepen ook geen strepen. zegt ze.
Maar de Bismarck had die wel, antwoord ik, helemaal niet. antwoord zij, en trekt de map, die we bij het schip krijgen uit de kast, slaat een bladzij open, en zegt, "kijk hier maar eens".
Het is de foto waarbij de bismarck aan de boei in kiel licht.
Maar later wel, zeg ik. Ze neemt de twee ordners uit de kast en verdwijnt
naar de kamer.
Na twee dagen, zet ze de ordners terug, kijkt me aan , en zegt,"het was maar 2 dagen dat die strepen er op stonden, de meeste tijd NIET.
Dus ik vind het mooier, zonder.
Maar als ik hem spuit, zoals hij er in het begin uitzag, dan moeten er wel bootjes bij komen, zeg ik, verwachtend dat ze dat niet goed vind.
Ook nu kom ik bedrogen uit, "dan moet je die maar bestellen "zegt ze
en dan kan je gelijk zorgen voor een mooie vitrine, anders komt dat ding niet binnen, gaat ze door.
En met de HMS HOOD in mijn achterhoofd, geef ik haar gelijk, en zeg netjes", dat alles in orde komt.
Ze draait zich om, en loopt met haar kont draaiend, en haar vuistje boven haar hooft het hoby kamertje uit.
Weer een slag verloren denk ik, terwijl ik de romp pak, en hem voorzichtig begin te schuren.
