Het enige struikelblok is nog welk nummer ik op dat ding moet zetten :roll: .is nog al een vreemd verhaal dat men gewoon niet weet welk toestel het was,. :|
Het onderzoek van stichting G1 :
Onderzoek naar de verblijfplaats van bovengenoemde onderdelen
* 1. motor
Volgens Marinus Bot had Jo Verzijl van het gelijknamige schildersbedrijf al vrij snel de propellor er af gehaald. In juni 1940 is men kennelijk op het spoor gekomen van de motor: een veldwachter (Slob of Wijnands) is aan de deur geweest om naar de motor te informeren. De Weermacht heeft daarop de motor bij de fam.Bot weggehaald. Bij de fam. Bot is niet bekend waar de motor toen is gebleven; informatie bij de veldwachters was ook niet mogelijk: beiden zijn overleden, ook de zoon van Slob is niet meer in leven.
* 2. Propellor
Gebleken is dat de propellor jarenlang aan de muur van de schilderswerkplaats heeft gehangen; in 1988 is echter deze werkplaats gesloopt en het is niet bekend waar de propellor toen is gebleven.
* 3. Deel van de cockpit
Tijdens een eerder onderzoek, enkele jaren geleden verricht door collega-donateur Guido van Katwijk van de Stichting Fokker G-1, was gebleken dat op de zolder van de boerderij van Heynis aan de Lekdijk enkele tientallen jaren een deel van de cockpit heeft gelegen. De schoonzoon van boer Heynis, Piet Verhoeff, heeft van dit wrakdeel, dat lag boven de varkens/paardenstal (6m van de boerderij), in de loop der jaren verschillende nuttige delen gebruikt, waaronder zelfborgende schroefjes.
Helaas is door afbraak van de boerderij in ±1990 het wrakdeel verloren gegaan. Aannemer Gert Damsteegt heeft de boerderij van Heynis laten slopen door Fa.Kok uit Bergambacht. Voordat de sloop begon heeft de aannemer alle gebouwen gekontroleerd op nog waardevolle spullen, maar onderdelen van een vliegtuig heeft hij in de twee gebouwen niet aangetroffen. Hij vermoedde dat de eerste bewoner na boer Heynis, Bas de Groot (†1998), de vliegtuigonderdelen heeft opgeruimd. Indien ze onverhoopt in een nabij gelegen sloot zouden zijn terechtgekomen is daar niets meer van terug te vinden: de sloot is naderhand gedempt en het terrein is daarna geëgaliseerd met een flinke laag grond.
* 4.Staartboom met vleugel
Raphael de Jong uit Alblasserdam meldde dat tegen de schuur van boer Jo Verhaar een staartboom met vleugel heeft gelegen; hij speelde er als kind op. Op de staartboom stond een (registratie)nummer dat hij zich niet meer kan herinneren. Aangezien niemand van de familie Verhaar meer leeft loopt het spoor naar deze wrakdelen dood.
* 5.Overige kleine onderdelen
Alleen Cor van Werkhoven heeft gemeld dat er nog talrijke kleine onderdelen over een groot gebied verspreid lagen (o.a. talrijke, meest scherpe patronen), maar van zijn vader mocht hij daar niets van meenemen.
Archiefonderzoek
# 1. In het Gemeentehuis van Nieuw-Lekkerland
In het archief van het gemeentehuis van Nieuw-Lekkerland heb ik, op aanwijzing van een gepensioneerde gemeente-ambtenaar, het 'Zakenregister', term 'Vliegtuigongelukken', periode 1925-1990, inventarisnrs. 2055 en 2266 doorzocht op gegevens van de crash. Er waren talrijke incidenten geregistreerd, maar over de crash van de Fokker G-1 op 13 mei 1940 was niets terug te vinden.
# 2. In het streekarchief van Schoonhoven
Een bezoek gebracht aan het streekarchief in Schoonhoven, waar microfoto's van de, inmiddels opgeheven, Schoonhovense Courant worden bewaard. In augustus 1946 zou een artikel hebben gestaan over de crash; het artikel was helaas niet terug te vinden. Wat was nu het registratienummer van het toestel?
Geen enkele ooggetuige of andere burger van Nieuw-Lekkerland kon mij daar uitsluitsel over geven, hoewel Cor van Werkhoven mij wel mededeelde dat hij 'vrijwel zeker' geen oranje driehoeken als kentekens op de staartbomen had waargenomen maar wel roundels (met concentrische rood-wit-blauwe cirkels met oranje middelpunt).
De voorzitter van onze Stichting Fokker G-1, Cor Oostveen, heeft betreffende dit mysterie de volgende theorie ontwikkeld:
"Bij de inleiding vermoedt de ooggetuige, dhr. van de Weegen, dat het reg.nr. 314 of 308 zou kunnen zijn. De 314 heeft gevlogen bij de Luftwaffe, dus deze kan het niet zijn geweest. De 308 was het andere toestel, dat door Jhr. Sandberg gevlogen werd. Gezien de lijst in 'G-1 Informatie', nr.4 (het orgaan van de Stichting Fokker G-1) zou ik voorlopig durven gokken, dat het betreffende toestel de 320, 324 of 326 geweest kan zijn. De verblijfplaats van deze G-1's is niet bekend; de 320 zou op Waalbaven (volgens Hooftman) in een hangar zijn geschoven. De 324 hoorde organiek thuis op Waalhaven, omdat deze was voorzien van de bekende gans met de knoop in de nek, een ontwerp van G-1-vlieger Hans Kreft, die op Waalhaven was gestationeerd. Van dit toestel (met gans) bestaan enkele foto's. De 325 is verbrand. De 315, waarvan in sommige artikelen gewag wordt gemaakt kan het ook niet zijn geweest, want de 315 is in Duitse handen gevallen (zie even verderop in dit artikel)."
Vaststelling van de echtheid van de foto "brandende G-1".
Deze foto staat in twee boeken:
* Het boek "Bezet-Bevrijd Alblasserdam", met als begeleidende tekst: "Boven de polder Nieuw-Lekkerland sluiten de Messerschmitts de jagers in en na een gerichte aanval duikt de G-1 nr. 315 brandend in de polder neer".
Dat het nr.315 niet geweest kan zijn bewijst Cor Oostveen: hij heeft een foto uit juni 1940 waarop een G-1 op vliegveld Bergen(N-H) staat afgebeeld.
* Het boek "Nederlandse Vliegtuig Encyclopedie, Fokker G-1" van Hugo Hooftman op pagina 201 met de volgende tekst: "Deze foto van de "301" is door een amateur gebruikt voor het maken van een "fake" van een brandende G-1 die vrij vaak is gepubliceerd. Zelfs de roundels werden door driehoeken vervangen...." (zie rechtse foto).
Vervolgonderzoek
Teneinde toch meer mensen te kunnen bereiken heb ik in de pers weer twee nieuwe artikeltjes weten te plaatsen.
* In de "Klaroen" van 10 mei 2000
Hierop kwamen 2 reakties binnen die helaas geen bruikbare gegevens opleverden.
* In het weekblad "De Drechtstreek" van 10 januari 2001.
Deze publikatie was bedoeld voor mensen die mijn eerste artikel op 22 september 1999 hadden gemist. Inderdaad bleken nog enkele ooggetuigen te reageren, waaronder Cor van Werkhoven, die mijn eerste artikel had gemist, maar die mij wel heel belangrijke inlichtingen kon verstrekken.
Cor wist absoluut zeker waar de G-1 crashte en was het niet eens met eerdere verklaringen van ooggetuigen; deze plek klopte met de verklaring van Frans van der Plaat, die op het eerste artikel in de "Drechtstreek" reageerde. Zij wisten mij, onafhankelijk van elkaar (!), een crashlocatie aan te wijzen die ±300m van de oorspronkelijk vermoede plek is gelegen. Tijdens het eerste veldonderzoek bleken die verklaringen ook echt te kloppen!
Veldonderzoeken
Deze onderzoeken vonden plaats door een team van het crashmuseum40-45 te Lisserbroek, waarmee de Stichting Fokker G-1 nauw samenwerkt. Mede namens de Stichting Fokker G-1 dank ik de medewerkers van de Stichting Crashmuseum voor hun geweldige inspanning die ze op die dagen leverden!
* Onderzoek op 2 juni 2001
Er zijn enkele interessante vondsten gedaan, waarvan de sluitplaat van een mitrailleur (met koninklijk kroontje met de 'W' van Koningin Wilhelmina) en een patronentransporteur wel bijzonder waren. Verder talrijke scherpe patronen en andere kleine onderdelen, w.o. accudelen en de koerstol.
* Vervolgonderzoek op 18 augustus 2001
Tijdens dit onderzoek werden weer nieuwe onderdelen gevonden, maar slootonderzoek leverde helaas niets op.
Hier volgen foto's van enkele gevonden onderdelen.
De eerste drie foto's zijn van het sluitstuk van de mitrailleur. De eerste foto is de binnenzijde, de tweede foto de buitenzijde (let op het kroontje onderaan) en op de derde foto het kroontje uitvergroot.
De vierde foto is van de patronentransporteur.
Alle gevonden wrakdelen zijn te bezichtigen in het interessante Crashmuseum40-45 in Lisserbroek.
JAAAAAAAAAAAAAAAAAA 
