De bouw van een Supra

2F@st4U.:[BE]:.;871598 zei:
Zo, gaan we nog een beetje lager als de gewichten van Dr.Drela. :thumbsup:
Mooi hoor.

Nu maar hopen dat deze Supra niet bij de eerste hoogtestart uit elkaar spat..... ;)

Gisteren had ik voor het eerst de vleugel in elkaar gezet. De grijns hangt nog op mijn gezicht. Het is zo'n mooi vleugelontwerp.
Maar dat had ik een jaar geleden al gezien bij Hans:

 
Laatst bewerkt:
Wow, ziet er goed uit

Hi Berrie,

Zo op de foto ziet hij er geweldig uit. Ik hoop alleen dat hij sterk en ook stijf genoeg is (de vleugel dus :?). Als er geen behoorlijk normale en hoge start mogelijk is, is het voordeel van het gewicht snel teniet gedaan.

Dit vraagt om een klein testje.

Groet

Fred
 
Zo op de foto ziet hij er geweldig uit.

Even voor de duidelijkheid. De oranje Supra vleugel op bovenstaande foto is van Hans. Het is zijn "schuld" dat ik nu een Supra aan het bouwen ben. De rood/witte zwever op de foto was mijn vorige project.

De sterkte moet meer dan voldoende zijn Fred. Als je HT carbon gebruikt kan je de ligger, in samengestelde toestand, in een U-vorm buigen. Dan past breekt deze!!

Ik kan je sterk aanraden lid te worden van de Yahoo group:
Allegro-Lite : Allegro/-Lite/-eLite 2m RES glider

Daar staan veel interessante files welke betrekking hebben op het ontwerp van de Supra.

In onderstaande link staat info welke ik van M. Drela kreeg toen ik vragen stelde over de te kiezen materialen:

Supra spar questions - RC Groups

Over het belang van stijfheid versus gewicht in verband met de hoogtestart heeft M. Drela uitgerekend dat het gewicht van doorslaggevend belang is. Ik kan dit niet op waarde oordelen. Mijn hoogtestart kwaliteiten zijn te beroerd. Daarom ben ik gebaat bij een zo licht mogelijke zwever ;)
 
RDS yoke

Weer wat gepielt. Nu de RDS yokes.

Materialen:

- Ø1.5mm verenstaal
- Ø2.4mm rvs TIG toevoegdraad
- 3K carbonroving, circa 800mm lang
- Ø1.4mm boortje
- hulpmaterialen

Eerst wordt de Ø 2.4mm yoke op maat gebogen. Dan een stukje rondom ingezaagt. Vervolgens een plat kantje meppen, ter vervanging van het kleine ronde piefje wat Drela door de as van de yoke boort. Dit is een beetje "op z'n Berrie's", De praktijk zal uit wijzen of het sterk genoeg is. Het voelt erg sterk.

Overigens gebruikt Drela mooie RVS tubes voor de assen van de yokes. (Ik kan die niet krijgen, en heb ook geen zin om ze te kopen.)



De servohevel aan de onderzijde, richting het midden, vlak vijlen. Dit voorkomt scheef weglopen van het 1.4mm boortje



Van aluminium een boormalletje maken. In het midden een gat van Ø3mm. Een botte boor afslijpen. De schacht past exact midden door de hevel. De steek van de gaatjes Ø1.4mm is 10mm. Breder kan niet. Dan kom je met de uitslag van de servo in de vleugel klem...



Met een tang en een vijl de servohevel te lijf gaan zodat er dit overblijft:



van (hard) hout een mal maken waar de servohevel klem in past. Evenals de pennen en de as van de yoke.



Dan past het zo in elkaar. De ingezaagde rand moet net iets boven de hevel uitkomen. De as van de yoke kan je het beste aan de onderzijde van het hulphout met een klodder smeltlijm vast zetten. (ik deed dat niet met als gevolg dat de yoke naar beneden zakte en eigenlijk niet helemaal lekker vast kwam te zitten in het carbon)



En zo kan je de 80cm 3K roving om de pennen wikkelen. Wel slagen OM de platte kant van de Yoke maken. Anders houdt het nog niet.



En zo komt het dan van de houten mal af (je ziet dat de platte kant niet volledig is benut, da's niet handig):



Het stukje onder de ingezaagde rand kan er nu af gebroken worden. Eventueel reststukje tussen de pennen wegvijlen zodat hij niet de schroef op de servohevel in de weg zit.



Nu de eerste servo inbouwen en kijken of de gekozen maat van de yoke echt goed is. Het is altijd een zenuwslopend moment als je een mes in de vleugel moet zetten.
 
Laatst bewerkt:
Aloha,

mooi, binnenkort toch ook eens komen kijken. Als het toegestaan is tenminste. Liefst gecombineerd met een namiddagje zweven, anders vind ik het een beetje zonde van de rit. ;-)

P.S. Hopelijk geraak ik morgen uit mijn bed. Vandaag een vat gehad van collega's op het werk die met pensioen gaan. Morgen waarschijnlijk in de coma (uitslapen), en dat staat net de koerier van "..." voor de deur. Ik word gek als ik merk dat ze met de Shadow voor de deur gestaan hebben en ik nog lag te stinken in mijn bed.

Greetz
Tim
 
Stijve vleugel

Oi Berrie,

Ik ben blij dat ik gisteren bij je ben geweest. de vleugel voelt steviger en stijver aan dan ik verwacht had. Natuurlijk komt de ware test bij de eerste monster lierstart :hammer:, maar hij voelde in eerste instantie wel goed aan.

Ook het RDS systeem overtrof mijn verwachtingen. Het enige puntje wat me niet echt lekker zit zijn de remkleppen betreffende het RDS systeem. Als je die nml in de landing vergeet terug te zetten breken die mogelijkerwijs af. Deze kanttekening geldt trouwens hoofdzakelijk voor wedstrijdvliegers, daar waar jij hem voor zal gebruiken zal het waarschijnlijk geen enkel probleem opleveren.

Vooral de opbouw van de legger was een eye-opener voor me, dat idee zal ik met je welnemen overnemen. Met name de berekeningen die je uitlegde kon ik niet geheel volgen, maar klonken erg overtuigend en zal ik voor waar aannemen :teacher: .

Graag zou ik de mening horen van deze goegemeente waarom het wellicht slim is het "abreisgewebe" van de tippen aan de onderkant te bevestigen, dat kan ik nog steeds niet volgen. De uitslagen naar beneden die ailerons hebben zijn bijna verwaarloosbaar, er zal verder vast een goede theorie achter zitten.

Verder vond ik het erg interessant te zien hoe iemand met jouw engeneering achtergrond alles calculerend en beredenerend in een hobby zoals zweefvliegen perfect kan toepassen. Vaak gokken wij, goede bedoeldende amateurs, hoe sterk iets moet zijn en gokken dan maar hoe je dat moet maken. Als je dit kan beredeneren kan je denk ik vaak sterkere constructies maken die mogelijkerwijs nog lichter zijn ook nog.

Kortom chapeau, we zien je graag een keertje op ons veld verschijnen om je Supra in te vliegen. :celebrate:
 
Ik ben blij dat ik gisteren bij je ben geweest.

Ik vondt het ook geslaagd en interessant.

de vleugel voelt steviger en stijver aan dan ik verwacht had. Natuurlijk komt de ware test bij de eerste monster lierstart :hammer:, maar hij voelde in eerste instantie wel goed aan.

De vleugel is door Mark Drela ontworpen voor F3J starts. Ik weet niet hoe een "monsterlierstart" daarmee overeenkomt.

Ook het RDS systeem overtrof mijn verwachtingen. Het enige puntje wat me niet echt lekker zit zijn de remkleppen betreffende het RDS systeem. Als je die nml in de landing vergeet terug te zetten breken die mogelijkerwijs af. Deze kanttekening geldt trouwens hoofdzakelijk voor wedstrijdvliegers, daar waar jij hem voor zal gebruiken zal het waarschijnlijk geen enkel probleem opleveren.

Het RDS systeem is uiteraard wat controversieel. Ook via de PB kwam reactie binnen. Leuk om te merken dat er serieus wordt meegedacht! Dus nog maar wat over dit systeem.

De mechanica is wat minder inzichtelijk dan bij een normale kwiklinkverbinding. Door in extremen te denken is e.a wat inzichtelijker te maken. Ik bedoel het volgende. Fred, in eerste instantie dacht je dat niet de volle servo weg benut zou worden. Mijn antwoord was: neem nu een RECHTE yoke (extreme situatie), dus zonder hoek, dan draait deze in de pocket ZONDER roeruitslag te "veroorzaken". Een andere extreme situatie is: Een yoke met een hoek van 90°. Deze yoke bouw je onder 45° met de scharnierlijn in de vleugel. Een hoekverdraaing door de servo van +45° naar -45° veroorzaakt een roeruitslag van 90°. Goed toepasbaar bij een flap. Op het moment dat de flap 90° naar beneden uitstaat heb je vrijwel geen belasing op de servotandwielen. En daarmee kan ik jouw laatste bezwaar tegen dit systeem wegnemen. Ook van het RDS systeem breek je dan niets. Als er dan al wat kapot gaat komt de hele boel uit de vleugel zetten!

Een ander issue is de STIJFHEID van het systeem. Als de servo goed vast in de vleugel zit, de yoke strak in de pocket zit en geen ZIJDELINGSE speling heeft wordt de rest van de stijfheid van het systeem bepaald door de stijfheid van de as van de yoke. De servo brengt een koppel over. (Twee tegenstelde krachten, met gelijke grote, waarvan de werklijnen uit elkaar liggen.) De as van de yoke wordt op torsie belast.

Even voor de gedachtegang een soort testopstelling maken: Zet het omgebogen deel van de yoke (wat normaal in de pocket zit) klem in de bankschroef (weer een "extreem"). De bevestiging van de yoke in de servo aanbrengen. Dat zijn de twee pinnen, met een steek van 10mm, die in de servoarm komen. (twee krachten, gelijke grote, tegenovergestelde richting, werklijnen 10mm uit elkaar.) De servo vervolgens muurvast opstellen. Het enige wat nu nog kan bewegen volgt uit de "slapheid" van de yoke as. Bedenk deze as alsof die van rubber zou zijn. (weer een "extreem") Dan zie je deze as twisten. Vertaald naar een vliegsituatie levert druk op de roeren dus een twistende as op.

Mark Drela heeft dit eens uitgerekend:

RC Groups - View Single Post - F3b Ceres with RDS install

Daarin zie je dat de keuze die ik maak voor de Ø2.4mm yoke op het randje zit. Eigenlijk al niet meer acceptabel voor de F3J wedstrijd vlieger. Ik ben geen wedstrijdvlieger en zal mijn Supra niet zodanig mishandelen. Voor mijn situatie voldoen deze yokes daarom prima. Daarmee is het laatste nog niet gezegt. Mark Drela past 13mm servo's toe. De S3150 servo's welke ik inbouw zijn 10mm dik. Dat betekent dat ik dichter bij de scharnierlijn in kan bouwen. Daarmee maak je het systeem al weer stijver!

Vooral de opbouw van de legger was een eye-opener voor me, dat idee zal ik met je welnemen overnemen.

Uiteraard kan je dat overnemen. Er zit niets bij wat ik persoonlijk verzonnen heb en omgeven is door een beschermend netwerk patenten en aanverwante juridische zaken.

Graag zou ik de mening horen van deze goegemeente waarom het wellicht slim is het "abreisgewebe" van de tippen aan de onderkant te bevestigen, dat kan ik nog steeds niet volgen. De uitslagen naar beneden die ailerons hebben zijn bijna verwaarloosbaar, er zal verder vast een goede theorie achter zitten.

Hij bedoeld dus het scharnieren van de ailerons aan de onderzijde ipv aan de bovenzijde wat gewoonlijk gebeurt.

Ik weet het niet.

Verder vond ik het erg interessant te zien hoe iemand met jouw engeneering achtergrond alles calculerend en beredenerend in een hobby zoals zweefvliegen perfect kan toepassen. Vaak gokken wij, goede bedoeldende amateurs, hoe sterk iets moet zijn en gokken dan maar hoe je dat moet maken. Als je dit kan beredeneren kan je denk ik vaak sterkere constructies maken die mogelijkerwijs nog lichter zijn ook nog.

Goed bedoelend amateur? Ik dacht dat je 2e was geworden onderlaatst op de Nederlandse kampioenschappen F3J!?

Kortom chapeau, we zien je graag een keertje op ons veld verschijnen om je Supra in te vliegen. :celebrate:

Die uitnodiging neem ik graag aan! Vooral het verbeteren van onze hoogtestarts en het afstellen van een zwever zijn zaken waarin nog een hoop te leren valt.

@Tim, uiteraard kunnen we een keer afspreken. Misschien bij Fred op het veld? Da's volgens mij veel dichterbij voor jouw of niet?
 
Hij bedoeld dus het scharnieren van de ailerons aan de onderzijde ipv aan de bovenzijde wat gewoonlijk gebeurt. Ik weet het niet.

Mark zegt daar het volgende over:

"Not having glitches on the airfoil is most important at high speed, or low Cl. In this condition, a small loss of laminar flow due to tripping will cause a considerable L/D penalty and loss of penetration. Also, at low Cl the bottom boundary layer at the hinge line is quite easily tripped, and hence the bottom hinge is preferable to give a minimal hinge glitch.

In contrast, the boundary layer over the top hingeline is thick and sluggish, and a much larger glitch is needed to disturb it. The SuperGee's AG4x airfoils have a slight inside corner at the top hingeline when reflexed, which makes a top hinge glitch even less significant. I have seals over the top gap, but they may not be necessary. I haven't noticed a performance improvement after I installed them.

When camber is applied at low speed, the bottom hinge does cause a bigger upper surface glitch, but in this flight condition the glitch is immaterial, since the transition has already occurred upstream of the hinge.

Basically at high speeds, the boundary layer on the bottom is thinner and more sensitive to glitches. At low speeds where the hinge gap might cause a glitch on the upper surface, the transition occurred forward of the gap.

turbula2.gif


:cool:
 
Supra en zo

Hi Berrie,

Soms is het beter eerst na te denken en dan pas te reageren:Fade-color. Ik zag nu pas dat bijn eigen kisten het "abreisgewebe" ook aan de onderkant zat, oftewel (domdomdom) niet goed opgelet van me.

Betreffende je uitleg over het RDS systeem: Ik kan de berekeningen van Mark Drela helaas niet volgen, maar het feit dat hij dit volledig kan onderbouwen en heeft berekend is voor mij voldoende. Immers hoef je niet te weten hoe een klok werkt om de tijd af te kunnen lezen. Ik neem de uitleg graag voor waar aan (ook al begrijp ik er echt geen barst van).
Jouw uitleg komt me erg logisch over en ontneemt inderdaad al mijn bezorgdheid en wellicht vooroordelen.

ps de 2e plaats van me was op een NK wedstrijd hoor, geen einduitslag van een seizoen (helaas helaas). Een beetje opscheppen vind ik niet erg, liegen wel :p.

Laat maar weten wanneer je komt invliegen, even contact vooraf is raadzaam, dit om eventuele teleurstellingen te voorkomen.

Groet

Fred
 
Hij bedoeld dus het scharnieren van de ailerons aan de onderzijde ipv aan de bovenzijde wat gewoonlijk gebeurt.

Ik weet het niet.

Het is niet de mooiste oplossing (je kijkt bijna altijd op de bovenzijde van de vleugel als je dichtbij je model bent), maar het is zeker de beste.

Bij de echte zwevers zie je dat ze zigzag band aan de bovenzijde aanbrengen om de luchtstroming terug een beetje laminair te krijgen. Immers, na ca 1/3 wordt een vleugel terug dunner waardoor de samengedrukte lucht die over de vleugel gaat terug gaat uitzetten. Die uitgezette lucht gaat dan niet meer mooi laminair stromen. De lucht "laat de vleugel los" als het ware. Dus oneffenheden aan de achterzijde en bovenzijde van de vleugel is geen ramp.
Aan de onderzijde van de vleugel stroomt de lucht over bijna de hele oppervlakte laminair, het effect van oneffenheden is dus groter.

Dus je plaatst het scharnier best onderaan.

Bij de 1/1 luchtvaart experimenteert men al geruime tijd met microperforaties in de bovenzijde van de vleugel, met een ventilator wordt de niet laminaire aangezogen aan de achterste deel van de vleugel. Het verbetert de prestaties enorm, alleen komen de microperforaties snel vol te zitten met vuil, ijs...
 
Bij de echte zwevers zie je dat ze zigzag band aan de bovenzijde aanbrengen om de luchtstroming terug een beetje laminair te krijgen. Immers, na ca 1/3 wordt een vleugel terug dunner waardoor de samengedrukte lucht die over de vleugel gaat terug gaat uitzetten. Die uitgezette lucht gaat dan niet meer mooi laminair stromen. De lucht "laat de vleugel los" als het ware.
Dit is niet helemaal correct. Het probleem is juist dat de stroming in de grenslaag bij de moderne profielen te lang laminair blijft. Een stroming met laminaire grenslaag laat eerder los dan een turbulente grenslaag, dus het klopt wel dat je met loslatingsverschijnselen te maken krijgt.
Aan de boven-voorzijde van een vleugel heb je met onderdrukken te maken. Als de stroming verder naar achteren loopt gaat de druk weer oplopen. De stroming moet dus tegen de drukverhoging in naar achteren lopen. Een turbulente grenslaag heeft meer energie in zich en kan langer tegen een oplopende druk inkomen dan een laminaire grenslaag. Daardoor laat een laminaire stroming eerder los van een vleugel (vaak gaat de stroming even verder weer aanliggen, dan spreekt men van een laminaire loslaatblaas). Door de grenslaag net voor het kritische punt waar de stroming vaak loslaat te forceren naar turbulent (met het zigzag-tape) voorkom je deze (tijdelijke) loslating. Een turbulente grenslaag geeft weliswaar iets meer wrijvingsweerstand, maar de totale weerstand neemt af doordat de stroming buiten de grenslaag geen rare 'hobbel' voelt van de loslaatblaas.

Even een sidestep: wat betreft de werking van microperforaties zijn er 2 mogelijkheden. De eerste is een aantal gaatjes waardoor lucht naar buiten wordt geblazen. Dit geeft hetzelfde effect als zigzag-tape (het forceert de grenslaag van laminair naar turbulent), maar zonder de schadelijke weerstand van het tape. Het zigzag tape heeft natuurlijk ook een weerstand, maar de weerstandsverlaging van de gevolgen heffen dit op.
De tweede optie is grenslaagafzuiging, zoals door Evert omschreven. Hierbij wordt door kleine gaatjes lucht naar binnen gezogen. De grenslaag wordt hiermee dunner maar kan wel laminair blijven. De energierijke stroming buiten de grenslaag komt echter dichter bij het profiel te liggen. Loslating kan dan toch voorkomen worden. Dit is aerodynamisch gezien de mooiste oplossing, maar er moeten nog wat praktische problemen overwonnen worden.

Wat wel grappig is is dat ik bij modellen de zigzag-tape vaak aan de bovenkant gebruikt zie worden. Bij 1:1 zwevers zit het vaak aan de onderzijde van de vleugels. Hieraan zie je dat in beide werelden andere soorten profielen gebruikt worden.
 
Maar weer eens wat vorderingen. Alle vier de vleugelservo's zijn ingebouwd.

Het is vooral passen en meten als je RDS gebruikt. Van het uit te snijden luikje prik ik de hoekpunten door de tekening heen in de huid van de vleugel:

68548183ad2ad6ba.jpg


68548183ad2e0752.jpg


Dan kan je deze makkelijk uitsnijden.

68548183ad318499.jpg


En vervolgens los trekken. Leuk om te voelen hoe vast de huid op de kern zit!

68548183af043bc0.jpg


Dan het schuim wegfrezen met diverse frees diameters:

68548183af06d418.jpg


Dan komen er twee blokjes tpv de servoschroeven. Ik gebruik hard balsa met verticale draad. Deze lijm ik met 5 minuten epoxy op hun plek. Tijdens het uitharden gaat de vleugel tussen de contraschuim delen met een gewicht tpv de servo. Zo moet alles strak blijven. (De uitgesneden huid wil tpv de balsa stukjes een beetje omhoog gaan staan. Dit omdat je het schuim onder de huid weg hebt zitten pulken.)

68548183af08995a.jpg



Wat rest aan de servoinbouw:

- bedrading trekken en solderen
- servo's definitief vast schroeven
- Luikjes dicht plakken
- zijdelingse ondersteuning maken van de RDS yoke.

Inmiddels is de negatieve mal voor de nosecone ook gereed! Nou ja, gereed... Eigenlijk moet ik de malrand nog afwerken. Maar eerst maar eens de mal gebruiken om de servoboot te maken voor de positieve mal van de hele romp. het is een hele klus hoor, maar wel erg leuk!

Ik hoop straks wat rompjes te kunnen verkopen!!!!!!

68548183b031dc68.jpg


GJVO was me behulpzaam met tips via de mail. Dat was wel fijn.

Deze draadjes heb ik gedurende het maken van de negatieve mallen voortdurend geraadpleegd:


Het gebruik van knikkers werkt erg goed:

hoe-maak-je-een-mal-met-fotos


En van dit draadje heb ik de tip overgenomen alleen met wax te werken:

bouw-van-een-rompmal

Zo, nu vanmiddag eens kijken of het me lukt een nosecone te fabrieken in de negatieve mal.
 
Laatst bewerkt door een moderator:
De allereerste nosecone is uit de mallen! Het mag dan tot hiertoe veel werk zijn om uit negatieve mallen te bouwen, het is des te leuker om een eindproduct vast te houden!!

Welliswaar zal deze nosecone de kliko in verdwijnen, het eerste resultaat is hoopgevend.

De glasmat heeft niet overal goed aangelegen in de mal. Met name naast het het overlap deel van de deelnaad heeft het glas niet goed aangelegen.

Hier maar een plaatje van de nosecone. Dit is wel de slechtste kant.

685481ac514eaf47.jpg


Nu eens kijken hoe het wel moet......
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Back
Top