Voor wie het "begrijpen wil", is er ook nog wel wat theoretische achtergrond achter die eerste start:
Deze methode werkt NIET bij metanol/glow (maar weer wél bij methanol/vonk, maar heeft daar minder nut).
De gedachte is als volgt: Een benzinedamp/luchtmengsel ontsteekt slechts binnen de vrij krappe grenzen van ongeveer 1:13 en 1:15,5
Te schraal, vertikt het domweg (net alsof er helemaal geen brandstof IS) en een te rijk mengsel kan hooguit wat pruttelen of ploffen, maar zal niet doorpakken.
De truuk is, om dat mengsel te "vinden".
Veel mensen zijn bang voor een te schrale motor, maar bij vonkontsteking kan dat eigenlijk niet echt. Te schraal, dat ontsteekt niet, en als je motor niet loopt kan hij ook niet stukgaan. Pas als je je timing heel ongunstig hebt, of andere "bijzondere constructiekenmerken" (bepaalde vormen van de verbrandingkamer, marginale koeling, etc) , kan er wat fout gaan, maar dat is een ander verhaal, en gebeurt pas na echt langere tijd.
Dus wil men instinctief graag rijk beginnen.
Zetten we de starter er op, terwijl de sproeier te ver open staat, is het éérste wat gebeurt, dat de motor verzuipt. Draaien we dan die sproeier in, dan zal vroeg of laat die motor in het "goldielocks" gebied komen, en de motor zal ontsteken... Alleen.... Omdat dat zo lang duurt, was jij allang veel te ver dicht met die sproeier, en slaat ie ook onmiddelijk weer af.
Het is dus beter om dicht te beginnen en rustig OPEN te draaien, dan hoor je, zodra het mengsel het ontsteekbare gebied bereikt ONMIDDELIJK wat er gebeurt, en ben je veel beter in staat om adequaat te reageren.
Later, bij bijvoorbeeld handstarts, ook ALTIJD "aan de droge kant" beginnen met primen.