Ga komend jaar eens naar een vliegshow in Duitsland waar bekende piloten vliegen.
Ali Machinchy of Sebastiano Silvestri.
Ik heb samen met deze mannen op een show in Oberhausen (zuid Duitsland) gevlogen en gezien hoe hun spullen ingebouwd zijn.
Ontvangers zitten op schuim gemonteerd bij hun brandstofmodellen.
Het spul is te koop als cellenschuim of in het duits Zellkautschuck of mossgummi.
Een millimeter of 5-10 dik.
Daar zit de ontvanger maar ook andere electronica zoals de powerbox en eventuele stabilisatie op geplakt.
Makkelijker en goedkoper is gewoon de ontvanger in schuim wikkelen.
Waarom zou je de lampjes op de ontvanger willen zien, als de servo's het doen dan hoef je de lampjes toch niet te zien?
Bij electromodellen, als je het goed doet, heb je minimale trillingen op een hoge frequentie.
Want de hoge frequentie maakt dingen stuk.
Solderingen gaan op den duur los.
Er is met brandstof ook nog een verschil of je een dikke 1 cilinder gebruikt of een boxer.
En ook nitro (hoogtoerig) en meestal een klein volume of een benzine (grote cilinderinhoud en laagtoerig)
Een benzinetor trilt gewoon meer.
Dat hebben we ook gemerkt met geluidsmetingen.
Een benzinetor van boven de 30cc kregen we niet heel makkelijk onder de 78dB, dat was de norm op ons veld.
En probleem was niet de uitlaat maar meestal het trillen van het model, de vleugelbespanning gaat werken als een trommel.
Ik heb ook nooit een model uit elkaar zien trillen.
Alleen als er een propblad afbrak dan klapt de hele voorkant uit elkaar maar dat was dan weer bij een electromodel.
Toen dat gebeurde was ook alle electronica stuk ontvanger, servo's, alles.. puur door de trillingen.
Wat ik in mijn jaren modelvliegen gezien heb is dat dingen verkeerd ingebouwd worden, allemaal goed bedoelt en soms ook echt over nagedacht.
Maar dan kwam er toch storing en dan hebben ze alle servokabels mooi netjes op elkaar gelegd en soms geeft dat storing.
En ja... voedingen, accu die niet OK is, zwaarlopende roeren die de boel onderuit trekken, een intrekbaar landinggestel dat hapert en ook niet afgezekerd is dus die trekt dan zoveel stroom dat je vliegtijd van 1 uur zakt naar 10 minuten of erger nog, de printbaan op de ontvanger uitfikt.
Dit soort dingen moeten eruit gehaald worden bij de modelkeuring.
Maar tja.. als je dat niet doet, wat wel volgens de KNVvL moet, dan is het wachten tot er onnodige schades komen.
Lex kost het nu 2 ontvangers maar het had hem ook zijn hele model kunnen kosten, of als het ding onbestuurbaar word, erger.
Een electromotor gaat uit, een brandstofmotor tuft lekker door.
Ik vertelde Wil gisteren nog.
Gerben had een Big Lift met een Zenoah.
Dat gebruikten we al testbank.
Er was toen net een autopilot systeem uit dus dat erop gezet.
Voor de zekerheid ook maar een gloednieuwe ontvanger erin.
Van het veld in Stompetoren de lucht in en na een tijdje reageerde het model niet meer.
Dus hij cirkelde langzaam weg.
Onze modellen stonden bij de club geregistreerd en hadden een nummer, wat ook op het model stond.
In de avond werd Gerben gebeld.
Zijn BigLift was gevonden, bij Heiloo op het fietspad vlak naast de A9.
De vinder had de club in Heiloo benaderd en die zagen ACK en een nummer.
Zo zijn ze achter de eigenaar gekomen.
Nu was er weinig aan de hand maar als het model 10 meter verder gevlogen was dan had ie op de A9 gelegen en hadden er hele erge dingen kunnen gebeuren.
Oh ja... de oorzaak?
Een losgeraakt soldeercontact in de ontvanger..
GJ
